Fot. z materiałów organizatorów.
10 listopada sieć Aerowaves Priority Companies pokaże 3 spektakle jednego wieczoru: Alessandro Sciarroni Joseph, Alexander Andriyashkin I will try, Public in Private and Clément Layes Der grüne Stuhl.
Joseph
Alessandro Sciarroni wykorzystuje proste rozwiązania techniczne w sposób, który nie jest ani nieuzasadniony, ani dziwny, by nagrywać i odtwarzać za sobą na dużym ekranie swój powielony, symetryczny, przewrócony lub odwrócony obraz, nieraz o zniekształconych szczegółach, ujawniając absolutnie niezwykłe, ekspresyjne (i kompozycyjne) możliwości. Jemu samemu, samotnie prezentującemu siebie i swoje fantazje, nie brakuje ironii, gdy rzecz tyczy się najbardziej banalnych i prywatnych sytuacji, które zdarzają się na erotycznym czacie. Bardzo zabawny Joseph to jakby alter ego, które daje tytuł spektaklowi. Na scenie znajduje się mężczyzna, zupełnie sam, przez cały czas trwania spektaklu zwrócony plecami do widowni, poszukujący swojego obrazu we wszystkim, na czym spocznie jego wzrok. W przedstawieniu Alessandro Sciarroni gra na żywo z Chatroulette, siecią społecznościową, która w losowy sposób łączy ze sobą ludzi z całego świata. Możliwe jest wystąpienie scen o silnym zabarwieniu erotycznym.
Koncepcja i wykonanie: Alessandro Sciarroni
Dramaturgia i studium procesu: Antonio Rinaldi
Obraz: Roberto Fodai
Kierownik produkcji: Marta Morico
Biuro prasowe, rzecznik: Beatrice Giongo
Promocja: Lisa Gilardino
Opieka techniczna: Coismo Maggini
Produkcja: Teatro Stabile delle Merche / Corpoceleste_C.C.00#
Koprodukcja: Officina Concordia, Comune di San Benetto del Tronto (AP) przy wsparciu udzielonym przez Centro per la Scena Contemporanea – Comune di Bassano del Grappa oraz Amat and Matilde: platforma regionale per la nuova scena marchigiana oraz Centrale Fies
Premiera: Festiwal Drodesera, lipiec 2010
Czas trwania: 30 minut
I will try
Alexander Andriyashkin – artysta działający na płaszczyźnie ruchu/ tańca współczesnego. Pochodzi z Nowosybirska, mieszka i pracuje w Moskwie, współpracuje w wielu miejscach w Rosji jak i w całej Europie. W swojej działalności stale poszukuje równowagi między jakością, performatywnością i prostotą. W 1998 roku wraz z innymi młodymi tancerzami założył Wampeter dc (Nowosybirsk). I do 2006 roku uczestniczył wraz z zespołem w wielu festiwalach tańca współczesnego, festiwalach ruchu jako performer, choreograf i kierownik. Jest jednym z założycieli i dyrektorów Art-Center PRO-motion, którego głównym celem jest rozwój i popularyzacja tańca współczesnego w Nowosybirsku. W 2005 był inicjatorem i koordynatorem Art Meets Art (wieczorów impro w ramach których- muzycy, tancerze, aktorzy, wizualizatorzy i inni artyści dzielą się pomysłami i poszukują wspólnej przestrzeni do działania). W 2007 roku przeniósł się do Moskwy. Współpracuje z kompanią Povstanzi będąca liderem projektu Mera. Pracuje w Tsekh jako nauczyciel i choreograf. Aktywnie zaangażowany w Laboratorium Ruchu i Performace. Członek projektu Move (międzynarodowy collective zajmujący się przekraczaniem granic w sztuce). Współpracuje z artystami z różnych dziedzin – jazzu, folku i muzyki elektronicznej. W 2009 roku został wybrany do programu Web Dance- części programu ImpulsTanz (Wiedeń). W 2010 roku odbył 3- miesięczną rezydencję w Tanz Quartier (Wiedeń).
Der grüne Stuhl
W spektaklu francuski choreograf Clément Layes nieustannie kwestionuje podstawową wiedzę o świecie rzeczy. W zderzeniu sztuki, filozofii i tańca proste krzesło stawia fundamentalne pytania o życie, stawia pod znakiem zapytania pewniki i unieważnia prawa fizyczne. Clément Layes dokładnie otacza kołem ukrytą lukę pomiędzy prostym słowem a właściwym siedzeniem.
Clément Layes o Der grüne Stuhl:
„Według Platona dla każdego przedmiotu istnieje nazwa, definicja, wyobrażenie i wrażenie zmysłowe. Ale co by się działo w sytuacji, gdybyśmy nie mieli dla przedmiotu nazwy, definicji, wyobrażenia i wrażenia? Opracowywałem Der grüne Stuhl jako sposób na ponowne otwarcie wiedzy, którą mamy o rzeczach – szczególnie o zielonym krześle. I chciałem to zrobić w sposób fizyczny i asocjacyjny, opracowany w poprzednim spektaklu Allege. Najważniejszym i najbardziej intrygującym pytaniem było: „Co to jest?”. Poszukując sposobów odnoszenia się do tego, co znane, tak jakby było nieznane, ostatecznie wybraliśmy dwa podejścia: bezpośrednie doświadczenie na żywo oraz pośrednie. Wykorzystując bardzo zwyczajny przedmiot życia codziennego, marzyłem, że ogrom jego odniesień pozwoli mu odpłynąć od podstawowego znaczenia i zacznie znaczyć coś innego, wykraczającego poza własne odniesienia. Ale tak się nigdy nie dzieje, rzecz pozostaje sobą, przeraźliwie zwyczajną. Ale również – pięknie zwyczajną. Tak postrzegam to po dwóch latach badań – jako czysty obiekt reprezentacji, reprezentujący nie mając żadnego obiektu do reprezentowania. Pustka. Nie ma tam nic, co mogłoby coś oznaczać,nie ma nawet abstrakcji, która mówiłaby „jest tym, czym jest”, desperacko pusta rzecz. Ale jednocześnie, pozbawiona odpowiedzialności, jak liberalny rynek, nie oznaczająca nic poza sobą samą.”
koncept/choreografia: Clément Layes
wykonanie: Felix Marchand, Clément Layes
współpraca artystyczna: Jasna Layes-Vinovrski
czas trwania: 50 min
10 listopada o godzinie 21.30 odbędzie się spotkanie z artystami Alessandro Sciarroni, Alexander Andriyashkin, Clément Layes, które poprowadzi Anna Królica.
