Fot. z materiałów organizatorów.
W dniach 6-11 listopada w Szklarni w Centrum Kultury w Lublinie odbędą się projekcje filmowe o improwizacji tańca. Wydarzenie odbędzie się w ramach XVII Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca.
Magnez, 1972
czarno-biały, DVD, 9 min. 30 sek
występują: John Faichney, Steve Paxton, Chris Peck, Curt Siddall, Peter Walsh, Doug Winter i inni
zdjęcia: Steve Christiansen
produkcja: Videoda / Contact Collaborations, Inc.
Steve Paxton wraz z grupą studentów Oberlin College w 1972 roku badał bezwarunkowe odruchy ciała wywołane przez fizyczny kontakt w pędzie, zderzaniu się, upadaniu, rolowaniu na podłodze. W styczniu przedstawił Magnez i była to pierwsza publiczna próba tego, co wkrótce miało nazywać się kontakt improwizacją. „Oparcie ruchu na intymnej komunikacji, a nie dyktacie estetycznym, było bardzo pociągające. Po latach wykonywania narzuconych sekwencji i ustawianych choreografii, kontakt improwizacja obfitując w nieplanowane frazy stała się dla tancerzy wyzwoleniem.” Film kończy pięciominutowa sekwencja stania, wprowadzoną po to, aby mocno zaznaczyć różnicę w skali ruchu. Small dance (dosł. mały taniec) – proste ćwiczenie stworzone przez Steve’a Paxtona polegające na badaniu minimalnych odruchów przeciwstawiających się sile grawitacji, które umożliwiają ciału utrzymanie pozycji pionowej. Obserwacja tego niezauważalnego tańca jest ważnym elementem budującym świadomość ruchu, może być wykonana przez każdego jako punkt wyjścia do rozpoznania relacji ciała z siłami grawitacji i przestrzenią.
Zsuwnia , 1979 czarno-biały, DVD, 9 min. 36 sec.
wystepują: Steve Paxton, Danny Lepkoff, Barbara Dilley, David Woodberry, Laura Chapman, Nancy Stark Smith, Mark Petersen, Emily Siege, Nita Little, Leon Felder, tim Butler, Curt Siddall, Tom Hast, Mary Fulkerson
scenariusz/ komentarz: Steve Paxton
zdjęcia: Steve Christiansen
montaż: Christiansen, Lisa Nelson, Steve Paxton
produkcja: Videoda / Contact Collaborations, Inc.
Zsuwnia to nagranie prób do pierwszego publicznego pokazu kontakt improwizacji w nowojorskiej John Weber Gallery w 1972 roku. Steve Paxton i zaproszeni przez niego tancerze wierzyli, że dysponując wyłącznie ciałem i podłogą „można nauczyć się kierowania siłami działającymi podczas fizycznych interakcji pomiędzy dwojgiem ludzi, którzy dają sobie wzajemnie wolność improwizowania”, takimi, jak grawitacja, pęd, siła bezwładu. Film i komentarz, który powstał 7 lat później analizuje podstawowe problemy jakie napotykali tancerze: jak bezpiecznie upadać? Jak poszerzać percepcję o sygnały płynące ze zmysłów? Jak nie przewidując kolejnych ruchów w improwizacji z partnerem, korzystać z pamięci ciała?
PA RT, 1983
kolorowy, z dźwiękiem, DVD, 45 min. 35 sec.
wykonanie: Lisa Nelson, Steve Paxton
muzyka: Prywatne części Roberta Ashley’a (Lovely Music, Nowy Jork)
tekst i głos: Robert Ashley
klawisze/ music „Blue” Gene Tyranny, tabla: Kris
zdjęcia/ camera: Penny Ward
nagrano w/ recorded at: Danspace, St. Mark’s Church, Nowy Jork podczas Kontakt na rogu 10tej i 2giej
PA RT to improwizowane przedstawienie Lisy Nelson i Steve’a Paxtona grane w latach 1978-2002 w obu Amerykach, Europie i Australii. Tekst i muzyka są autorstwa Roberta Ashleya; stanowią pierwszą oraz ostatnią część telewizyjnej opery Idealne życia/Perfect Lives. Strukturą są następujące kolejno po sobie: solo, duet, solo, duet. Interakcje performerów, a także ich relacje z przestrzenią, muzyką, tekstem są otwarte i nie ustalane z góry. Jak przyznaje sam Paxton jego zaangażowanie w ten projekt ma niewiele wspólnego z kontakt improwizacją i pozwoliło mu rozwinąć improwizacje solowe w nieco innym niż w 1972 roku kierunku. Lisa Nelson natomiast rozwijała badania zmysłów podczas wykonywania a także percepcji tańca, nazywając swoją metodę „ strojenie partytur/tuning scores”. Nagranie występu z 1983 będzie jego pierwszym publicznym pokazem.
PA RT, Lisa Nelson i Steve Paxton, 1978, X-6 w Londynie (fotograf nieznany)
