Fot. materiały organizatorów
Wrocławski Teatr Tańca zaprasza na pokaz spektaklu Klatka z łez w Samorządowym Centrum Kultury w Mielcu. Spektakl Wrocławskiego Teatru Tańca Klatka z łez inspirowany jest dziełami brytyjskiej dramatopisarki Sarah Kane – Psychoza 4.48 oraz Łaknąć. Podczas procesu twórczego artystów nurtowały liczne pytania, wynikające z prób i obcowania z tekstami Kane.
Do jakiego punktu można dojść, będąc w stanie uczuciowej pustki, zgubionej radości, kiedy serce umiera, a ciało wciąż żyje? Dlaczego wciąż towarzyszy ludziom niepokój?
Czy nie zamykają się w swoistej klatce, wypracowując sobie „życie” z przyzwyczajenia? Co się z nimi dzieje, kiedy żyja w świecie powierzchownym, świecie pozorów i manipulacji, chca bardziej MIEĆ niż BYĆ? Jaką granicę przekraczają, zapominając o swoich podstawowych potrzebach: czucia, obcowania, dawania jak i brania, bliskości, dotyku, przytulenia? Posługując się językiem ruchu, zadają pytania o podstawowe wartości i potrzeby – kochania i bycia kochanym, inspirujących do działania.
mogę wypełnić swą przestrzeń
mogę wypełnić swój czas
ale nic nie wypełni tej pustki w moim sercu. […]
miłość czyni ze mnie niewolnika w klatce z łez.
Sara Kane, 4.48 Psychosis
Anhedonia – zgubiona radość, brak zdolności do odczuwania przyjemności.
choreografia i reżyseria: Bożena Klimczak
asystent choreografa: Paulina Woś
asystent reżysera: Sylwia Wierzbicka
występują: Zuzanna Kasprzyk, Franciszka Kierc-Franik, Karolina Szymańska, Paulina Woś, Albert Ciastek, Jan Grządziela, Adrian Koszewski, Radosław Lis
kostiumy: Mateusz Stępniak
opracowanie świateł: Radosław Lis
autor plakatu: Agnieszka Piotrowska
czas trwania: 55 min
Bożena Klimczak – absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej w Bytomiu (1984), Pedagogiki Tańca (1988) i abiturientka Podyplomowych Studiów Teorii Tańca (2003) w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (dzisiejszy UMFC). W 2004 roku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w dyscyplinie artystycznej: rytmika i taniec uzyskała stopień doktora sztuki, a w 2012 stopień doktora habilitowanego. Od 1996 roku związana jest z Wydziałem Aktorskim PWST we Wrocławiu. Prowadzi zajęcia z tańca klasycznego, charakterystycznego i współczesnego, a w latach 2013-2016 również na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Obecnie po raz drugi pełni funkcję Prodziekana Wydziału Aktorskiego we Wrocławiu (wcześniej w latach 2005-2012). Od 2012 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Zajęcia z ruchu scenicznego prowadziła na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej we Wrocławiu (1994-96), a także z tańca w Latvijas Kulturas Akademija w Rydze (2008) oraz w Hochschule für Music und Theather (2012) w Hamburgu. Jako choreografka zrealizowała w Operze Wrocławskiej m.in. jedną z części spektaklu baletowego Bal życia Agnieszki Osieckiej, Białe Tango (2006), Dziadek do orzechów (2007), Carmen (2007), Rigoletto (2007), Kopciuszek (2008), Alicja w Krainie Czarów (2008), Traviata (2013), Makbet (widowisko w Hali Stulecia w 2014 roku), Anna Karenina (2016), Makbet (2016), Hiszpańska noc z Carmen – Zarzuela Show (widowisko na Stadionie Wrocław w 2016 roku). W 2014 roku opracowała choreografię i ruch sceniczny do Czarodziejskiego fletu w Slovene National Theatre w Mariborze. Opracowała ruch sceniczny, choreografie w przedstawieniach teatrów dramatycznych, w widowiskach muzyczno-teatralnych, koncertach plenerowych oraz w spektaklach dyplomowych na Wydziale Wokalnym AM, Wydziale Aktorskim i Lalkarskim PWST we Wrocławiu. Jest autorką małych form choreograficznych do koncertów baletowych. Współpracowała z Theater der Stadt Görlitz i Teatro Delle Salline de Cagliari na Sardynii.
Pokaz w Mielcu stanowi część projektu Wrocławski Teatr Tańca i realizowany jest we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Scena dla tańca.
