„W trakcie studiów nad życiem w epoce baroku natknęłam się na opis wczesnych recepcji nowego rodzaju muzyki.
W opisie reakcji na tę muzykę często pojawia się określenie „grandiloquent” – pompatyczna. Z jednej strony bawi mnie, a z drugiej ciekawi fakt, że potoczne odczuwanie muzyki barokowej nie zmieniło się znacząco po dziś dzień. Słownik oksfordzki języka angielskiego tak wyjaśnia termin „grandiloquence”: pompatyczność (określenie formalne, pejoratywne); użycie długich bądź skomplikowanych słów w celu wywarcia wrażenia na otoczeniu.
Mając to określenie w pamięci zaczęliśmy przyglądać się temu, jak połączyć ze sobą w jeden zespół na jednej scenie trzech muzyków wykonujących utwory barokowe oraz czterech tancerzy tańca współczesnego.
Punktem wyjścia stało się zagadnienie improwizacji w ramach muzyki baroku, gdzie pewna część partytury jest zawsze otwarta na swobodną interpretację. Poddaliśmy partytury manipulacjom czasowym – poszczególne nuty uległy wydłużeniu lub skróceniu w celu uzyskania bezpośredniej relacji z ruchami tancerzy.
Głównym naszym celem było stworzenie jednego organizmu z tancerzy i muzyków oraz wykreowanie spektaklu, w którym widzowie podążają za zespołem nieustannie zaangażowanym w uzgadnianie między sobą, negocjowanie i odnajdywanie konkretnych scenicznych rozwiązań dla pojawiających się tu i teraz sytuacji. Struktura spektaklu jest ustalona, lecz konsekwentnie zostawiamy wykonawcom swobodę dokonywania ciągle nowych wyborów.” – Kirsten Kyhl Andersen
Kirstine Kyhl Andersen – w 2004 r. ukończyła School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie. W tym samym roku wspólnie z kompozytorem Nielsem Bjergiem założyła zespół [WEGO], w skład którego wchodzi obecnie czterech tancerzy i czterech muzyków z pięciu różnych krajów (www.wego.dk). Kirstine pracuje także jako tancerka; jest pedagogiem i doradcą w zakresie choreografii. Od ukończenia studiów mieszka i pracuje w Kopenhadze.
Grandiloquent
choreografia / reżyseria światła: Kirstine Kyhl Andersen
taniec: Przemysław Kamiński, Karolina Kraczkowska,Christos Papadopoulos, Esther Wrobel
muzyka: Gunnhild Tønder (klawesyn), Ingrid Økland (skrzypce), Emily Robinson (wiolonczela)
konsultacja muzyczna: Niels Bjerg
realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski
przy współpracy z Dansens Hus / Kopenhaga i Fundacją Burdąg
