Old Music New Dance: Lia Haraki – Again

Zdjęcie: Old Music New Dance: Lia Haraki – Again

Wersja do druku

Udostępnij

Barokowa doktryna afektów w muzyce sprowokowała Lię Haraki – cypryjską choreografkę – do zadania następującego pytania: Czy tańcem jesteśmy w stanie dosłownie poruszyć widzów, wywołać w nich emocje? W projekcie Again wzięła udział m.in. Aleksandra Borys, polska tancerka znana z Prawej półkuli Marysi Stokłosy, własnego solo Lost in details czy ostatnio Rekonstrukcji Joanny Leśnierowskiej. Ta ostatnia pracowała przy spektaklu jako dramaturg.

Doktryna afektów (Affektenlehre) była jednym z założeń estetycznych muzyki baroku. Ówcześni teoretycy stawiali artystów w roli klasycznych oratorów. Uważali, że podstawowym celem muzyki jest wywoływanie stanów emocjonalnych zwanych afektami. I mieli na to gotowe rozwiązania: muzyczno-retoryczne formuły.

Twórcy Again tak komentują swoją pracę: „Skupialiśmy się na tym, w jaki sposób emocje wywoływane są przez ruch i pytaliśmy, jak poprzez doświadczanie tego procesu można osiągnąć nowy stan bycia zarówno na scenie, jak i na widowni. Pragniemy zaprosić publiczność do wspólnej przestrzeni, w której nasza autentyczna obecność i działania są w stanie wywołać w was cielesną/emocjonalną reakcję. Staraliśmy się unikać prezentacji czy reprezentacji naszych emocji wykorzystując ruch jako środek prowadzący nas do pewnego stanu emocjonalnego. Staraliśmy się doświadczać emocji, a nie je odgrywać. Sam proces zmusił nas do odnalezienia sposobu obecności scenicznej bez wykonywania czegoś ponad to, co dzieje się tu i teraz w związku z samym ruchem.

Konieczność wielokrotnego powtarzanie pewnych czynności doprowadziła do bezpośredniego i surowego rodzaju wykonawstwa, które pozwala na to, aby naturalność stała się sposobem na doświadczenie emocji. Cechy dystynktywne muzyki baroku, takie jak jedność emocji, ornamentacja, interpretacja wykonawcza, element zaskoczenia i wariacja były kolejnymi istotnymi narzędziami wykorzystywanymi przez nas w trakcie pracy. Aria Henry’ego Purcella When I am laid, lament Dydony z opery Dydona i Eneasz, stała się dla nas źródłem inspiracji, przedmiotem badań i interpretacji.”

Lia Haraki – Again

koncept/reżyseria: Lia Haraki
wykonanie: Eleana Alexandrou, Aleksandra Borys, Diomedes Koufteros, Petros Konnaris, Cathryn Robson
dramaturgia: Joanna Leśnierowska
trening głosowy: Cathryn Robson / współpraca Diomedes Koufteros
konsultacje muzykologiczne: Kenneth Smith
kostiumy: artyści we współpracy z Georgią Houry
muzyka: Henry Purcell

przy wsparciu Dance House Lemesos i Nadina Loezidou Studios

http://starybrowarnowytaniec.pl

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Studio Słodownia 3, Stary Browar, Poznań

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close