Fot. Ewa Krasucka
W kanonie repertuarowym tańca klasycznego Jezioro łabędzie uznawane jest za balet wszechczasów, mimo iż moskiewska prapremiera spektaklu z 1877 roku w choreografii Mariusa Petipy i Lwa Iwanowa nie została owacyjnie przyjęta przez publiczność. Dopiero petersburska realizacja Jeziora łabędziego wywołała ogromne zainteresowanie spektaklem, które trwa nieprzerwanie do dziś. Pełna rozmachu wizja choreograficzna Petipy i Iwanowa w połączeniu z muzyką Piotra Czajkowskiego zostały uznane za idealne zespolenie obu tych dziedzin sztuki.
Tradycyjna wersja Jeziora łabędziego jest wciąż silną inspiracją dla współczesnych choreografów, którzy decydują się na realizację tego baletu. Premiera przygotowana przez Kennetha Greve`a, dyrektora Fińskiego Baletu Narodowego, momentami również odwołuje się do wzorca Petipy i Iwanowa. Choreograf, wykorzystując technikę tańca klasycznego, przygotował sceniczne studium kobiety-łabędzia: eterycznej istoty poruszającej się na granicy rzeczywistości i snu. W tej inscenizacji, wykreowaną przez Kennetha Greve`a przestrzeń przypominającą świat fantasy podkreśla bajkowa oprawa plastyczna Anny Kontek, polskiej scenografki na stałe pracującej w Fińskiej Operze Narodowej.
Kenneth Greve jest nie tyko choreograficzną osobowością, ale także jednym z najlepszych tancerzy swojej generacji. Kreował partie księcia Zygfryda w jedenastu różnych inscenizacjach Jeziora łabędziego. Zadebiutował w Operze Paryskiej na zaproszenie Rudolfa Nurejewa. Mając zaledwie 21 lat, stał się partnerem Sylvie Guillem, tańczącej rolę Odetty-Odylli. Dla naszego zespołu praca z tym wybitnym tancerzem okazała się wyjątkowym artystycznym spotkaniem.
kierownictwo muzyczne: Mieczysław Nowakowski
choreografia: Kenneth Greve
scenografia: Anna Kontek
światło: Marek Rydian
współpraca muzyczna: Wiktor Lemko
asystenci choreografa: Kimmo Sandell, Tuuli Tuominen-Sandell, Ingrid Nemeckova, Joseph Kerwin
projekt plakatu: Marcin Markowski
fotografia: Katarzyna Zalewska
