
Fot. M. Maruszak.
Fot. M. Maruszak.
Tytuł spektaklu, chętniej nazywanego przez twórców instalacją choreograficzno-muzyczną nie bez powodu kojarzy się ze słynnym dziełem Breughla. W poznańskim projekcie nie znajdziemy jednak fabularyzacji aż gęstych od znaczeń breughlowskich figur. Wspólne jest raczej myślenie o kondycji ludzkiej, o naturze i jej sprzecznościach, o tęsknocie do ideału i uleganiu pokusie dysharmonii niż konwencja estetyczna. Znakiem ludzkiego losu staje się prawo do wyboru, droga w tym samym stopniu nasycona wolnością co zniewoleniem, prawdą i ułudą, pięknem i brzydotą, szczęściem i cierpieniem. To droga z siedmioma zakrętami, siedmioma grzechami głównymi, siedmioma prostymi prawdami, które są nami i którymi my jesteśmy. I choć propozycja Walki karnawału z postem, jest w swojej koncepcji choreograficzno-plastyczno-muzycznej bardzo współczesna to przez swój uniwersalizm tematyczny wpisuje się w odwieczną próbę odpowiedzi na pytanie: dokąd idziemy?
Spektakl ten nie pretenduje do roli moralitetu XXI wieku, na ważne pytania odpowiada w sposób znany z tradycji średniowiecznego teatru ludycznego, nie stroniąc od żartu, paradoksu, czy pastiszu. Autorzy pamiętają wszakże, że w średniowieczu przez „ludus” rozumiano zarówno zabawę, jak i sztukę. Wierząc, że dystans rodzi większą szansę na refleksję niż lęk, zapraszamy do wędrówki, która jest swoistą grą, niewolną od ryzyka sytuacji niespodziewanych i rozwiązań zależnych wyłącznie od decyzji widzów.
Walk@ karnawału z postem z udziałem 7 muzyków; spektakl połączony z poczęstunkiem dla ducha i ciała
inscenizacja i choreografia: Ewa Wycichowska
muzyka: Zbigniew Łowżył
(z wykorzystaniem cytatów m.in. H. Purcella i H. M Góreckiego)
realizacja elektroniczna: Krzysztof „Wiki” Nowikow
scenografia: Bohdan Cieślak
kostiumy i rekwizyty: Ewa Łowżył