Fot. ASF.
Spotkanie będzie miało charakter praktyczno-teoretyczny. Punktem wyjścia będą krótkie sety improwizowane pomiędzy muzykami i tancerzami (tworzone bez uprzednich ustaleń), które na gorąco będą analizowane i dyskutowane przez samych muzyków, tancerzy i teoretyków różnych dziedzin: badaczy z zakresu nauk kognitywnych, psychologii, filozofii, teorii tańca, tańca, nowych mediów, muzykologów, kulturoznawców. Proces improwizacji będzie analizowany poprzez zestawienie wypowiedzi na różnych płaszczyznach językowych – związanych z perspektywą badawczą każdego z uczestników spotkania.
Spotkanie ma charakter otwarty – publiczność również jest zaproszona do udziału w dyskusji.
Uczestnicy spotkania: dr Tomasz Misiak, Joanna K. Malinowska, Irene Cortina Ginzales, Katarzyna Słoboda, Regina Lissowska, Gaja Karoliczak, Marysia Zimpel, Maciej Janasik, Adam Gołębiewski, Hubert Wińczyk, Agnieszka Kowalczyk, Jagna Domżalska, Aniela Kokosza, Patryk Daszkiewicz, Piotr Tkacz, Partyk Lichota, Marta Romaszkan.
PROGRAM:
12 listopada
10.00
Patryk Lichota, Marta Romaszkan – otwarcie spotkania
10.15
Set improwizowany z udziałem muzyków i tancerzy
Dyskusja
12.00.
Blok filmowy.
Dyskusja
14.30
Joanna K. Malinowska (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (Instytut Filozofii), School of Form)
Improwizacja na pierwszy rzut oka wydaje się być trwaniem w teraźniejszości. Ego po prostu jest w chwili obecnej i daje się porwać ciału, porwać emocjom i sytuacji, w której się znajduje. Dłuższy namysł sprawia jednak, że sytuacja ta się komplikuje. Ego zawsze jest bowiem pewnym procesem, dzianiem się, które uwzględnia horyzont wydarzeń przeszłych i tych spodziewanych. Mikrostruktura systemu, odbijająca się w zachowaniu, zdeterminowana jest między innymi przez minione konfiguracje stymulantów środowiskowych, stany mentalne i oczekiwania. W tym ujęciu improwizacja staje się więc uzewnętrznieniem wnętrza i internalizacją tego, co zewnętrzne – kiedyś, teraz i w przyszłości. (20 min)
Dyskusja
15.00.
Irene Cortina Gonzales – (Tancerka, choreografka, Walencja/ Berlin) Randomness and authorship in performance
Set improwizowany z udziałem muzyków i tancerzy
20.00
Improwizacja dźwiękowo-ruchowa
Muzycy:
Robert Curgenven + Kathleen McDowall (Australia) – performance
Robert Curgenven + Irene Cortina Gonzales, Marysia Zimpel, Marta Romaszkan – improwizacja.
(http://www.zamek.poznan.pl/news,pl,309,2719.html)
13 listopada
10.00
Set improwizowany z udziałem muzyków i tancerzy
Dyskusja
Patryk Lichota (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, HAT Center) Czym jest muzyka improwizowana i jakie są jej potencjalne związki z improwizacją w tańcu
12.00.
Katarzyna Słoboda (Muzeum Sztuki w Łodzi) – Przestrzenie improwizacji
(20 min)
+ Prezentacja książki Przyjdźcie, pokażemy Wam co robimy. O improwizacji tańca”, której Katarzyna Słoboda jest współredaktorką
http://msl.org.pl/pl/wydarzenia/przyjdzcie-pokazemy-wam/#
Dyskusja
Istota improwizacji nie leży w spontaniczności i swobodzie, ale w otwartości i gotowości na nieustające zmiany. Decyzyjność w improwizacji to nie-przewidywanie każdego następnego kroku, ani też proste podążanie za impulsem, gdyż ten wydaje nam się zbyt mało pojemny by pomieścić ilość informacji i bodźców (wewnętrznych i zewnętrznych). Decyzyjność rozumiem jako nieustanną gotowość do natychmiastowej zmiany w przestrzeni nieokreśloności, nieprzewidywalności, niepewności. Niepewność nie zakłada zaniechania podjęcia decyzji, ale jest jedynym warunkiem jej zaistnienia, ciągle aktualizującą się potencjalnością. Otwartość to zawieszenie wszelkiej przewidywalności czy „spodziewalności”, to nie otwartość na coś, ale otwartość jako nieugruntowana, bezprzyczynowa nieokreśloność. Otwartość na procesy zewnętrzne i wewnętrzne oraz płynne granice pomiędzy nimi, a właściwie ciągłe bycie pomiędzy nimi. Owo „bycie pomiędzy” rozumiem nie jako przestrzeń pomiędzy tym a tamtym zdarzeniem, ale jako nieustanne otwieranie się, stawanie się, zmianę.
Regina Lissowska (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) – Kinestezja w teorii tańca
14.30
Set improwizowany z udziałem muzyków i tancerzy
Dyskusja
Gaja Karolczak Praca z percepcją i uważnością w tańcu eksperymentalnym (na przykładzie Debory Hay i Lisy Nelson) i odziaływanie ruchu tancerzy na widza.
http://phantomsbeyondthebrain.blogspot.com/2013_02_01_archive.html
Marysia Zimpel – tancerka, choreografka – Improwizacja z perspektywy tancerza
+ Fragmenty filmów poświęconych kanonicznym twórcom z kręgu improwizacji.
Kontakt: friv.move@gmail.com
