Jonathan Burrows "52 portrety", fot. Hugo Glendinning
Musica Posthumana to połączenie koncertu, scenicznej instalacji i choreografii. Powstałe środowisko dźwiękowe łączy w sobie muzykę instrumentalną i elektroniczną oraz sonifikuje dane ruchu ciała. W spektaklu wykorzystane są m.in. strategie uczenia maszynowego i system motion capture.
Tytuł nawiązuje do boecjańskiej teorii trzech sfer, która wprowadza podział muzyki na musica instrumentalis – muzykę słyszalną przez człowieka, musica humana – muzykę harmonii duszy i ciała oraz musica mundana – muzykę harmonii Wszechświata. Spektakl poszerza ten podział o czwarty element – tytułową musica posthumana, w której zacierają się granice podziału zaproponowanego przez Boecjusza, zaś dźwięk otrzymuje autonomiczną sprawczość, wchodzi w dynamiczne relacje z innymi elementami środowiska i upodmiotawia byty nieożywione.
Spektakl Musica Posthumana jest w rozumieniu twórców środowiskiem, które funkcjonuje na podstawie relacji pomiędzy dźwiękiem, ruchem i technologią. Ich zaistnienie i ciągłe przeplatanie się sprawia, że trudno jest mówić o elementach spektaklu jako o odizolowanych od siebie, samowystarczalnych materiach. Korzystniejsza staje się więc perspektywa bytów funkcjonujących wyłącznie w oparciu o oddziaływanie na siebie.
Autorzy spektaklu:
Jakub Czerski
Przemysław Degórski
Marta Kaca
Jan Skorupa
Współtwórcy:
Patryk Durski
Anna Kamińska
Dominik Więcek
Więcej o twórcach:
https://ckzamek.pl/wydarzenia/5311-moja-muzyka76-musica-/
Wykonawcy:
Marta Kaca – dyrygent
Jan Skorupa – live electronics
Przemysław Degórski – live electronics
Jakub Czerski – theremin, syntezatory
Sepia Ensemble w składzie
Paulina Graś-Łukaszewska – flet,
Szymon Jóźwiak – klarnet,
Bartłomiej Miler – perkusja,
Tomasz Sośniak – fortepian,
Olga Winkowska – skrzypce,
Ostap Mańko – skrzypce,
Kamil Babka – altówka
Anna Szmatoła – wiolonczela,
gościnnie:
Bogusz Tworek – kontrabas
