Poznań / „Przedwiośnie Baletowe”: KOMOCO „Pupo” – chor. Sofia Nappi

W języku włoskim „pupo” odnosi się zarówno do słowa „dziecko”, jak i do słowa „kukiełka”. Nowe dzieło Sofii Nappi jest inspirowane Pinokiem, czyli drewnianą marionetką, która bardzo chciałaby stać się prawdziwym chłopcem. Autorka skupia się w nim na metamorfozie kukiełki – na tym, jak przebiega jej powolna przemiana z jednej postaci w drugą; oraz na tym, jak naiwne dziecko dorasta i nie pozwala już innym sobą manipulować. Znana na całym świecie książka dla dzieci Carlo Collodiego zainspirowała młodą włoską choreografkę do stworzenia nowoczesnej opowieści o dorastaniu, w której skojarzenia budzą także baśniowe postaci, jak lis i kocur, gadający świerszcz i błękitna wróżka.
Język tańca Sofii Nappi łączy w sobie dziki, luźny styl tańca izraelskiego, jaki znamy z języka ruchowego GaGa Ohada Naharina i z twórczości Hofesha Shechtera, z elementami breakdance, takimi jak locking lub popping, przypominającymi gwałtowne ruchy lalki. Za pomocą drobnych gestów i migotliwych motywów przewodnich, osadzonych w często przedstawianej, niepohamowanej chęci bycia w ruchu, charakterystycznej dla młodego człowieka, choreografka nawiązuje do rozwoju osobistego i zyskiwania świadomości. Niewinne, ciekawskie dziecko budzi się do życia w świecie, spotyka ludzi i bawi się z nimi, testując granice. Bohater napotyka pierwsze pokusy, takie jak chciwość, w swojej naiwności, zostaje oszukany, godzi się z samym sobą i ostatecznie odkrywa moc przebaczenia. Dzięki zyskanej świadomości i pomocy głównych bohaterów, Pinokio odnajduje siebie. Choreograficznie ten moment realizuje się, kiedy jednostka łączy się z grupą przy muzyce przypominającej mantrę, która symbolizuje moment transformacji.
Silnie zrytmizowany kolaż muzyczny, do którego tańczy Pinokio, obejmuje rozmaite elementy od folklorystycznego brzmienia gitary po podniosłe, mistyczne dźwięki. Na koniec melancholia pamięci rozbrzmiewa delikatnym nokturnem Chopina. Nappi nie uprawia pantomimy, lecz włącza do swojego tańca minimalistyczne obrazy – szalone drżenia marionetki, manipulowanie nią poprzez pociąganie za sznurki, błyskawicznie rosnący nos, uwodzicielskie kroki tanga czy ruchy zwierząt. Białe maski, które w tajemniczy sposób pojawiają się i znikają na twarzach bohaterów, nawiązują do stereotypów i krytyki społecznej starej włoskiej komedii dell’arte. Mocne, nastrojowe oświetlenie tworzy atmosferę dla głównego bohatera oraz wszystkich postaci, które wpływają na jego los.
Pupo zostało stworzone z myślą o dorosłych, jednak z pewnością dostarczy rozrywki i refleksji osobom w każdym wieku. Choreografka traktuje historię przemienionej drewnianej kukiełki, jak trwającą całe życie próbę stania się najlepszą wersją siebie. Nigdy nie powinniśmy zapominać o dziecku tkwiącym w nas samych oraz o niepohamowanym pragnieniu tańca, jakie kiedyś mieliśmy. „Drewno, z którego wycięto Pinokia, to humanitas – człowieczeństwo” – tak powiedział włoski filozof Benedetto Croce o ikonicznej postaci małej drewnianej kukiełki, która tak bardzo pragnęła być chłopcem.

Dyrektor artystyczny i choreografia: Sofia Nappi we współpracy z tancerzami
Tancerze: Arthur Bouilliol, Leonardo de Santis, Gregorio Dragoni, Glenda Gheller, India Guanzini Paolo Piancastelli, Julie Vivès
Kostiumy: Judith Adam
Asystent choreografa: Adriano Popolo Rubbio
Światła: Alessandro Caso
Sound design: Ed Mars i Sofia Nappi
Tour management: ecotopia dance productions
Pupo to efekt współpracy Burghof Lörrach (D), Danse Danse Montréal (Kalifornia), ecotopia dance Productions (D), Escher Theatre (L), KOMOCO / Sofia Nappi (I), MART Foundation (USA), ROXY Ulm (D) , Sosta Palmizi (I), Tanz Köln (D), Theatre Winterthur (CH), Tollhaus Karlsruhe (D).

Przed spektaklem, o godz. 18.15 zaplanowano choreoDIY – rozmowę z Adriano Popolo Rubbio z projektu KOMOCO.

Festiwal „Przedwiośnie Baletowe” to nowość w repertuarze Teatru Wielkiego w Poznaniu. Ideą projektu jest pokazanie nowych perspektyw tańca i kierunków, w których się rozwija. Festiwal będzie platformą artystycznych kreacji młodych twórców, których łączy świeżość spojrzenia na taniec, młodzieńcza energia i poszukiwanie nowych form ekspresji. Obok debiutów choreograficznych istotnym elementem festiwalu będzie prezentacja choreografii wybitnych artystów o ugruntowanej pozycji. „Przedwiośnie Baletowe” to również nawiązanie do bogatej historii festiwalowej poznańskiego Teatru Wielkiego, a także do tradycji miasta w dziedzinie tańca – to tutaj narodziły się wielkie osobowości baletu klasycznego, tańca współczesnego i choreografii, które po dziś dzień inspirują i są uznawane za autorytety.

Festiwal otworzy spektakl Spectrum 02 – debiuty choreograficzne tancerzy Baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu. W tym projekcie dziewięcioro artystów zespołu baletowego nie tylko tańczy i realizuje się w roli choreografów, ale też przygotowuje strategię komunikacji, materiały promocyjne, scenografię, dobiera muzykę, kostiumy etc. Takie podejście do spektaklu otwiera przed nimi nowe ścieżki kariery i pozwala odkryć nieznane dotąd formy ekspresji, nie tylko na scenie. Ubiegłoroczna edycja Spectrum pokazała, że kreatywność tancerek oraz tancerzy potrafi zaskoczyć i zachwycić publiczność. W programie festiwalu znalazł się również tryptyk baletowy BER, który poznańska publiczność po raz pierwszy zobaczy na wyremontowanej scenie teatru. Zaprezentowanie w jednym spektaklu prac Roberta Bondary, Martynasa Rimeikisa oraz ikony współczesnej choreografii, Alexandra Ekmana, z pewnością wzbudzi emocje widzów. Oprócz wydarzeń z udziałem Baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu, w ramach „Przedwiośnia Baletowego” pojawią się gościnnie zespoły z Polski i zagranicy. Zobaczymy stworzony w tym sezonie artystycznym przez Krzysztofa Pastora Juniorski Zespół Polskiego Baletu Narodowego (PBN Junior), skupiający najbardziej utalentowanych młodych tancerzy, a także KOMOCO – projekt Sofii Nappi, choreografki, której talent i unikalny język choreograficzny docenia publiczność na całym świecie oraz jurorzy prestiżowych konkursów. Zespół kierowany przez Sofię Nappi zaprezentuje spektakl Pupo, którego premiera miała miejsce zaledwie miesiąc przed pokazem na poznańskim festiwalu. Pierwszą edycję „Przedwiośnia Baletowego” zamknie spektakl Łabędzie, wyróżniony nagrodą publiczności FEDORA 2023. Zaangażowani w realizację spektaklu tancerze niewidomi, słabowidzący oraz poruszający się alternatywną motoryką przeniosą widzów do świata, gdzie liczy się wrażliwość, wzajemne zrozumienie, autentyczność i odwaga w wyrażaniu siebie.

Mamy wielką nadzieję, że festiwal wpisze się na stałe w coroczny repertuar poznańskiej sceny i przeniesie nas w świat tańca – pełnego pasji, innowacji i inspiracji, sprawiając, że taniec i balet będą bliższe i bardziej przystępne dla naszych widzów niż kiedykolwiek.

– mówi Robert Bondara, choreograf i kierownik Baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu.

Więcej: https://opera.poznan.pl/pl/