Poznań/SBNT na Malcie 2015/Let’s Dance: Frédéric Gies „Good girls go to heaven, bad girls go everywhere”

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach cyklu Stary Browar Nowy Taniec na Malcie 2015 Art Stations Foundation zaprasza na pokaz spektaklu Good girls go to heaven, bad girls go everywhere Frédérica Gies, który stanowi część wystawy Let’s Dance. Spektakl jest zaproszeniem do spędzenia wspólnie w jednym miejscu 3 godzin i 38 minut. Ten szczególny eksperyment powstał jako efekt spotkania choreografa Frédérica Giesa z artystą wizualnym Antonem Stoianovem (autorem wielkoformatowych abstrakcyjnych obrazów tworzonych bez użycia farb i z rzeczy odnalezionych) oraz z muzykiem – DJ-em Fiedelem, którego zaraźliwe techno bity wypełniają całą przestrzeń.

Koncepcja i taniec: Frédéric Gies

DJ: Fiedel

Instalacja: Anton Stoianov

Produkcja: Weld

Podziękowania dla Paz Rojo

Frédéric Gies zakochał się w twórczości Fiedela tańcząc do jego setów w berlińskim klubie Berghain, w którym Fiedel stale występuje. Jego kariera zaczęła się w połowie lat dziewięćdziesiątych w klubie o nazwie Subversiv, gdzie w każdy poniedziałek grywał, i który wkrótce stał się stałym punktem berlińskiej undergroundowej sceny techno. Fiedel jest także częścią MMM – duetu DJ-skiego tworzonego z Errorsmith. Ich utwór „Donna” uznawany jest za jeden z najczęściej granych klasyków techno. Jesienią 2012 roku Fiedel założył własną wytwórnię Fiedelone wydającą jego produkcje solowe. Berlin był także miejscem spotkania Frédérica z artysta wizualnym Antonem Stoianovem. Obaj byli stałymi bywalcami legendarnego Basso – miejsca spotkań, wspólnej pracy i imprez wielu artystów. Obaj artyści spędzili również razem wiele dni i nocy tańcząc w klubie Berghain. Frédéric zaproponował Antonowi współpracę nad projektem po ujrzeniu jego wielkoformatowych abstrakcyjnych obrazów wykonywanych ze zniszczonych bawełnianych skarpet, bez użycia farb czy pigmentów. Najnowsze dzieła Antona prezentowane są obecnie w xavierlaboulbenne w Berlinie. Eksperyment Good girls go to heaven, bad girls go everywhere stanowi część projektu badawczego Frédérica Giesa pt. Bad girls practices: un-writing dance, the body and the choir prowadzonego w ramach wydziału choreografii Sztokholmskiej Szkoły Tańca i Cyrku ( DOCH – SKH).

Frédéric Gies jest tancerzem i choreografem dzielącym swój czas między Sztokholm a Berlin. W latach dziewięćdziesiątych pracował z wieloma francuskimi choreografami, po czym rozpoczął karierę indywidualną. Skupia się na ekspresji taneczno-choreograficzno-politycznej, a w szczególności na tym, jak taniec i choreografia mogą odnosić się do polityki, nie używając mechanizmów reprezentacji. Punktem wyjścia jego utworów są ścisłe procesy badania ruchu, z których wyłaniają się praktyki będące często hybrydami pomiędzy somatyką a innymi formami tańca. Centralnym elementem jego obecnych działań jest muzyka techno i doświadczenia wyniesione z klubów. Swoje utwory tworzy sam lub we współpracy z innymi choreografami (Jeftą van Dintherem, DD Dorvillier, Manuelem Pelmusem, Isabelle Schad, Alice Chauchat, Frédérikiem de Carlem i Odile Seitz) i artystami reprezentującymi inne dziedziny sztuki (Fiedelem, Antonem Stoianovem, Danielem Jenatschem, Ruth Waldeyer i Andreą Keiz). Jest jednym z inicjatorów kolektywu praticable. Tańczył również w utworach innych choreografów (Jefty van Dinthera, Antoniji Livingstone, Petry Sabisch i Isabelle Schad). Od 2012 r. wykłada choreografię i kieruje programem magisterskich studiów choreograficznych w Szkole Tańca i Sztuki Cyrkowej DOCH – SKH, w której obecnie prowadzi projekt badawczy Bad girls practices: un-writing dance, the body and the choir. W ramach tego projektu zaczął pracować nad praktykami określanymi przez niego jako „technosomatyka” oraz stworzył eksperyment Good girls go to heaven, bad girls go everywhere stanowiący współpracę z didżejem Fiedelem i artystą wizualnym Antonem Stoianovem.

We współpracy:

IMIT (miniaturka)