© Work with schools: after a book talk, showing boys gathered... ze zbiorów New York Public Library
W ramach cyklu Stary Browar Nowy Taniec na Malcie Art Stations Foundation i Stary Browar Nowy Taniec zapraszają na spotkanie Poznańskiej Grupy Czytającej, która zaproponuje wspólne czytanie głośnego tekstu francuskiego filozofa Jacquesa Rancière’a , którego tezy stały się punktem wyjścia dla tegorocznego idiomu Festiwalu Malta. Czytając (po polsku) Widza wyemancypowanego, uczestnicy zastanowią się na nad możliwymi pozycjami widza wobec sztuki. Wspólne czytanie i rozmowa będą doskonałą okazją do przyjrzenia się bliżej kuratorskiej idei tegorocznego festiwalu (idiom: Paradoks widza), jak i teoretycznym wprowadzeniem do tanecznego programu Stary Browar Nowy Taniec na Malcie. Poznańska Grupa Czytająca zaprasza wszystkich, którzy mają ochotę pogłębić wiedzę nie tylko na temat tańca współczesnego, ale również w większym gronie podjąć refleksję na temat pozycji widza w sztuce w ogóle.
Wcześniejsze przygotowanie merytoryczne absolutnie nie jest wymagane. Kopie tekstów będą dostępne na miejscu.
Grupa Samoczytająca:
Po lutowym coachingu Współczesność tańca współczesnego z Rudim Laermansem, trzy stypendystki Alternatywnej Akademii Tańca 2016 – Hanna Kanecka (UAM), Gaja Karolczak (Fundacja Sens Ruchu) i Regina Lissowska (UAM) postanowiły kontynuować wspólne czytania anglojęzycznych tekstów o tematyce szeroko pojętego tańca współczesnego w ramach Grupy Samoczytającej – praktyki głośnego czytania i dyskutowania tekstów z zakresy teorii sztuki zainicjowanej przez Fundację Sens Ruchu w 2015 roku. Przy logistycznym wsparciu Centrum Amarant i w asyście żywego filozoficznego słownika – Bartosza Mroczkowskiego (UAM, Machina Myśli), rozpoczęliśmy cykl spotkań poświęcony ciału, ruchowi, choreografii i kwestii polityczności tańca. Założeniem regularnych spotkań (każdy piątek o 12.00 w Amarancie) jest tworzenie przestrzeni, w której możemy swobodnie błądzić myślą i przywoływać spontaniczne skojarzenia, wymieniać się spostrzeżeniami i poszukiwać znaczeń aktualizujących czytany tekst. Tematy czytań są każdorazowo uzgadniane przez ich uczestników, a kierunki rozważań wspólnie negocjowane. Wśród czytanych dotąd autorów znaleźli się między innymi Jacques Rancière, Mark Franko, André Lepecki, Erin Manning, Brian Massumi.
Wstęp wolny!
Współorganizatorem wydarzenia w ramach Stary Browar Nowy Taniec na Malcie jest Fundacja Sens Ruchu.
***
Kurator programu Stary Browar Nowy Taniec na Malcie 2016 Joanna Leśnierowska:
Współczesna choreografia jako narzędzie zmiany świata? Czy w czasach kryzysu demokracji, ta „najbardziej demokratyczna ze sztuk” jak lubi się o niej mawiać, może stać się dla nas lekarstwem? Dostarczyć alternatywnych scenariuszy? Choreografia jako przestrzeń możliwego zniesienia Rancière’owskiego paradoksu widza. Przestrzeń, w której przekroczona zostaje zwyczajowa opozycja między patrzeniem i działaniem. Przestrzeń, w której widz zamiast biernym (p)o(d)glądaczem, staje się wyemancypowanym równoprawnym kreatorem znaczeń. Przestrzeń, w której z zasady rezygnuje się z jednego, nadrzędnego sensu na rzecz wielu równoprawnych odczytań. Przestrzeń, w której zaktywizowany, poszukujący, eksperymentujący i przede wszystkim – doświadczający – widz nie poddaje się cudzym ocenom i arbitralnym sądom by, jak przestrzega sam Rancière, nie ulec żadnej władzy, zniewoleniu i opresji. Choreografia, jako przestrzeń (wciąż) możliwej wspólnoty indywidualnych postrzegających kreujących interpretujących działających członków. Nieustępliwość w uprawianiu (autonomicznej) sztuki choreografii jako forma oporu. Współczesna praktyka choreograficzna jako gest z natury polityczny. Od ponad dekady taką właśnie choreografię celebrujemy w ramach programu Stary Browar Nowy Taniec wierząc, że nieprzypadkowo zaproszenie do wygłoszenia sławnego wykładu złożył Rancière’owi w 2004 roku (nomen omen roku ustanowienia naszego programu) Marten Spånberg – jeden z czołowych współczesnych choreografów… A więc, czy współczesna choreografia może zmienić świat? Czy sztuka ma w ogóle taką moc? W czasach, gdy bardziej niż kiedykolwiek znów potrzebne nam są Utopie podpisujemy się pod przekonaniem Jeffa Walla, że jeśli nie świat to tym, co na pewno może zmienić, jest patrzący, i jego relacja ze światem…
