Poznań/Short Waves Festival 2015: „Dances with Camera” – konkurs krótkometrażowych filmów tanecznych cz. I

Zdjęcie: Poznań/Short Waves Festival 2015: „Dances with Camera” – konkurs krótkometrażowych filmów tanecznych cz. I

Homing. Fot. materiały organizatorów.

Wersja do druku

Udostępnij

Screendance, videodance, dance film, cinedance… taniec tworzony dla kamery. To hybrydyczna forma, która obejmuje dziś coraz szersze spektrum możliwości, splatając różne gatunki filmu, sztuk wizualnych i mediów. Jej podstawowym językiem ekspresji pozostaje jednak zawsze ruch i taniec. „Screendance jest prowokacją. Zachęca do podróży w nieznane, do odkrywania możliwości. Zarówno dla twórcy i dla widza przyjemność tkwi w przygodzie odkrywania, czym może stać się połączenie tańca i filmu”[1]

Dances with Camera to międzynarodowy konkurs filmów krótkometrażowych o tematyce związanej z tańcem, ruchem, cielesnością i poszukiwaniem form ekspresji wyrażonych w nieskrępowany sposób.

O przyznaniu nagród (w wysokości 3.000, 2.000 i 1.000 PLN) zdecyduje międzynarodowe jury złożone z ekspertów w dziedzinie tańca i filmu. Dodatkowo przyznana zostanie nagroda publiczności Dances with Camera w wysokości 1.500 PLN, o której zdecydują widzowie zgromadzeni na pokazach konkursowych.


[1] Reel Dance International Dance on Screen Festival, Australia

W tym roku, ze względu na duże zainteresowanie konkursem i wysoki poziom nadesłanych zgłoszeń, odbędzie się dodatkowy pokaz Dances with Camera OVER TIME, z programem pozakonkursowym 29 marca 2015, Charlie&Monroe Kino Malta, godz 16.00-18.00.

Szczegółowe informacje o wydarzeniu i prezentowanych filmach dostępne są na stronach www.shortwaves.pl oraz na facebooku: https://www.facebook.com/events/431080087059752/

Organizatorem Short Waves Festival jest poznańska Fundacja Edukacji Kulturalnej AD ARTE.

DANCES WITH CAMERA I
24 marca.2015 pokaz konkursowy, Słodownia +3, godz. 20.00, cena 7 zł
26 marca 2015 powtórka, Charlie&Monroe Kino Malta, godz. 17.00, 7 zł

HOMING / Xabier Iriondo / Hiszpania / 2014 / 30’
Dziewczyna dorastająca w stadzie wilków powraca do miasta. Po drodze spotyka postaci, które kształtują jej zachowanie. HOMING przedstawia podróż z dzikiego świata do życia w społeczeństwie.

LET’S SAY / Fuk Pak Jim / Anglia / 2014/ 8’
LET’S SAY koncentruje się na współczesnych problemach komunikacyjnych między ludźmi. Trzy sceny, trzy choreografie, jedno przesłanie: Stop Phubbing!

*Phubbing to nowe określenie nadane znanej nam dobrze czynności: ignorowaniu osób, z którymi akurat przebywamy, poprzez korzystanie w ich obecności z telefonu lub tabletu.

L’ÉPHÉMÈRE / Marta Wódz, Katarzyna Sitarz, Raphaël Rautureau / Polska / 2014 / 1’50’’
Film o ulotnym wrażeniu, które pojawia się nagle, nie wiadomo skąd i mimo chwilowej intensywności znika równie szybko jak się pojawiło. Zanim tancerz zdąży się zorientować, co się wokół niego dzieje, jest już po wszystkim – jakby został porwany przez falę albo nagły podmuch wiatru.

WAY OUT /
Jacopo Landi, Vanessa Michielon / Włochy / 2014 / 6’40’’

Co się dzieje, gdy zastygamy w bezruchu i kwestionujemy nasze działanie? Poprzez ukazanie bezcielesnego wymiaru myśli, film dąży do odsłonięcia wewnętrznego stanu tancerza i relacji między strumieniem świadomości i przepływem ruchu. Przezwyciężając paraliż wątpliwości, możemy wejść w stan przepływu, gdy jesteśmy tak zaangażowani w działania, że następują one naturalnie, bez przeszkód, bezrefleksyjnie.

THE TIME OF A TANGO / Frederic Hontschoote / Francja / 2014 / 4’45’’
Starszy mężczyzna siedzi samotny na milondze pełnej młodych par. Jest znudzony, dopóki nie pojawia się kobieta w jego wieku…

BEATING / Kari Sulc / Czechy / 2014 / 6’
Praca kamery i montaż wydobywają nie tylko piękno intencjonalnego ruchu, lecz także nadspodziewanie archaiczny, rytualny wymiar zwyczajnej sesji treningowej.

CHEST / Nønne Mai Svalholm / Dania / 2013 / 10’
CHEST to opowieść o intymnej relacji między kobietą a mężczyzną. Tancerze zderzają się swoimi piersiami, tańcząc przez cały czas trwania filmu. Powtarzające się zderzenia symbolizują nie tylko ich emocje, lecz również złożone relacje w społeczności pod silnymi wpływami kulturowymi i religijnymi. CHEST był kręcony na dachu budynku w centrum Kairu w kwietniu 2013 roku. Przypomina o tym gaz unoszący się nad centrum po zamieszkach.

THINGS ARE LOOKING UP /Alicja Hoppel / Niemcy / 2014 / 2’45’’
Nawet gdy widzimy tylko fragment obrazu, nasz mózg będzie go uzupełniał, bazując na tym, co widzieliśmy już wcześniej.

LIVING INSIDE BODIES / Petra Bučková / Czechy / 2013/ 8’30’’
Dokumentalny portret filmowy filozofa, tancerza i choreografa Pierre’a Nadauda. Poszukuje odpowiedzi na pięć pytań poprzez słowa, ruch i język. Pełna odpowiedź powstaje poprzez filmowy montaż, kiedy dźwięk (słowo) łączy się z obrazem (ruchem).

SMALL ROOM SYNDROME / Natalia Wilk / Polska / 2014 / 4’30’’
Small Room Syndrom, czyli polska ciasnotowa wspólnota mieszkaniowa. Tańczą w mieszkaniu, gdzie zawsze ktoś obserwuje. Ktoś jest obok. Kawy nie można się spokojnie napić. Wykąpać- nie da się. Marzyć o chwili samotności. Zapalić papierosa. Bez słuchania pukania, stukotów, jęków sąsiadów. Nauczyć się w tym wszystkim poruszać. Tak, żeby było ergonomicznie. Żeby nie wadzić resztką prywatności innym prywatnościom. 'Our project strats in the kitchen’, jak projekty Jonathana Burrowsa. I jest kuchenną historią, niejednego mieszkania z WK-70.

PAMIĘTAJĄC O NYX / Filip Wencki, Joanna Sieradzan / Polska / 2014 / 4’45’’
Film powstał jako rezultat projektu improwizacji na peryferiach… miasta, tańca, mitologii. Nyks urodziła wiele dzieci i tym samym wiele potężnych bóstw. Dwójka z nich zajęta swoją grą nie zauważa upływającego czasu. Starożytne bóstwa dawno upadły, tak jak i cywilizacje oddające im hołd. Nastała nowoczesność, która też przemija. Nasi bohaterowie powoli zdają sobie sprawę, że nie są już dziećmi, że ich gra przestała być grą, że świat się zmienił. Nic nie może być pewne…

WannaBe
/ Jessica Taylor / USA / 2014 / 7’

Adaptacja choreografii solowej stworzonej przez Jessicę Taylor, dyrektora artystycznego DAMAGEDANCE, z oryginalną muzyką skomponowaną przez Ximenę Borges (współtwórczynię filmu). Solo gra z konfliktem „kobiecości” i „męskości”, obnażając oczekiwania budowane przez genderową tożsamość. Solo jest stworzone do wykonywania zamiennie przez tancerza i tancerkę. Sposób w jaki widz utożsamia się z bohaterami filmu, niezależnie od swojej płci, przyciągnął uwagę Taylor.

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 17:00

Poznań: Charlie Monroe Kino Malta ul. Rybaki 6a. Dances with camera I - pokaz powtórkowy.

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close