Scena dla tańca 2012/Poznań: Lichota, Romaszkan, Przybysz – „Strange Lóóp” + wykłady – Lukasz Przybylski, Agnieszka Jelewska

Prezentacja w ramach programu Scena dla tańca 2012 Instytutu Muzyki i Tańca.

Strange Lóóp jest spektaklem interpretującym koncepcję „dziwnej pętli”,  która tłumaczy zjawisko świadomości jako wynik sprzężenia zwrotnego układu percepcji. Dwie tancerki zaopatrzone są w poszerzone zmysły: kamerę-oko i mikrofon-ucho. Tańcząc, wywołują sprzężenia zwrotne dźwięku i obrazu. Punktem odniesienia jest ustawiony w centralnym miejscu sceny głośnik, praźródło wszystkich dźwięków, który sprzęgając tworzy z nimi oś relacji. Parametry sprzężeń dźwięku są nieustannie zmieniane przez ruch tancerek w przestrzeni. Sprzężenia zwrotne video (strange loop) są kulminacyjnymi momentami spektaklu. Najpierw ukazane jako struktura samoświadomości systemu, następnie ulegają transformacjom poprzez „wpadanie w pętlę” elementów świata i oddziaływanie pętli na siebie. Wokół sprzężeń tworzy się historia powstawania mechanizmów poznawczych, identyfikacji otoczenia, siebie oraz drugiej osoby. Spektakl taneczny staje się również tworzonym na żywo filmem, który wypełnia przestrzeń scenograficzną.

Świadomość jest systemem samo-rekonstruujących się elementów w reakcji na bodźce zmieniającego się środowiska.
Maszyny trawią zmysły.
Metabolizm maszyn.
Treść naszych postrzeżeń jest treścią ich żołądków. Sygnały wyjściowe zmieniają sygnały wejściowe, cyrkulując w pętli wytwarzanej przez organizm systemu. Sprzężenie zwrotne jest świadomością maszyny. Jest informacją na temat ich własnego działania. Strange Loop jest krzykiem tożsamości urządzenia.
Strange Lóóp jest tym momentem świadomości, który identyfikuje jej funkcję. Przestrzeń sceniczna jest mapą identyfikacji, makietą działania percepcji. Ruch jest strukturą rodzenia się procesów poznawczych.  Umysł zostaje ucieleśniony.

koncepcja i muzyka: Patryk Lichota
występują: Magdalena Przybysz, Marta Romaszkan

Strona projektu: http://strangeloop.pl/

Pokazowi 29 kwietnia towarzyszy wykład Łukasza Przybylskiego, akcentujący aspekt fenomenologii percepcji, a 5 czerwca – Agnieszki Jelewskiej, koncentrujący się na systemach sprzężenia zwrotnego..

dr Łukasz Przybylski: Kognitywista, absolwent psychologii i filozofii, doktor nauk humanistycznych. Pracownik Instytutu Psychologii UAM w Poznaniu. Stypendysta Johannes Gutenberg Universität-Mainz (Niemcy) oraz University of California, San Diego (USA). Jego zainteresowania naukowe obejmują kognitywne teorie percepcji i problematykę poznania ucieleśnionego. Zajmuje się badaniem umysłu z perspektywy neurokognitywistyki i psychologii rozwoju, psychologią universal design i problemem stymulacji jako narzędzia rozwoju w perspektywie psychologii ekologicznej. Prowadzi szkolenia edukacyjne i biznesowe. W projekcie Strange Lóóp prowadzi jeden z wykładów poprzedzających performans, akcentując aspekt fenomenologii percepcji.

dr Agnieszka Jalewska: Autorka książek: Craig. Mit sztuki teatru (2007), Sensorium. Eseje o sztuce i technologii (2012). Stypendystka programu START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2005) i Society for Theatre Research (2003). Wykładała m. in. na University of Kent w Canterbury (Wielka Brytania), Wydziale Aktor Teatru Tańca krakowskiej PWST i Katedrze Architektury Wnętrz i Scenografii UAP. W latach 2006-2007 uczestniczyła jako ekspertka w międzynarodowym projekcie pilotażowym programu Leonardo da Vinci, opracowującym nowoczesne programy dydaktyczne dla sztuk performatywnych. Brała udział w wielu międzynarodowych projektach badawczych i artystycznych, jak też konferencjach zagranicznych (Anglia, Stany Zjednoczone, Izrael, Hong Kong, Dania). Jest redaktorką serii wydawniczej Uniwersytetu Warszawskiego poświęconej teorii i praktyce tańca. Obecnie pracuje nad rozprawą habilitacyjną  Laboratorium percepcji. Szkice o amerykańskiej awangardzie lat 60. Jest adiunktem Katedry Dramatu, Teatru i Widowisk UAM, zajmuje się przede wszystkim modelami percepcji we współczesnej sztuce, dziełami multimedialnymi, jak też splotem relacji między kulturą i technologią.  W projekcie Strange Lóóp prowadzi jeden z wykładów koncentrujący się na systemach sprzężenia zwrotnego.

O twórcach:

Magdalena Przybysz – patrz: baza poniżej

Marta Romaszkan – ukończyła kierunek filozofia-komunikacja społeczna na Uniwersytecie im.Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy nad ruchem czerpie ze wschodnich sztuk walki –  Tai Chi i japońskiego Aiki. Uczyła się w Chinach, w Polsce w szkole Piotra Ziemby, a także u mistrza teatru nō i Aiki Masato Matsuura. W praktyce tanecznej wykorzystuje doświadczenia contact improwisation i tańca butō.

Patryk Lichota – muzyk, kompozytor, producent radiowy. Lider formacji audiowizualnej KakofoNIKT, eksperymentującej z przestrzenią występów i deprywacją percepcji dźwięku. Autor muzyki do spektakli Jarzenie i Animo Tristi Teatru Palmera Eldritcha, Bez Podłogi Kompanii Doomsday, widowiska multimedialnego Głosy oraz spektaklu dla dzieci Układanka w reżyserii Roberta Jarosza. Współpracuje z duetem performatywnym Janicka/Elsner, przy projektach Podejrzane, Flow oraz Imponderabilium. Tworzy przestrzeń dźwięku w odwołującym się do starożytnych misteriów Symbolatorium The Mysteries Projekt Theatre ze Szczecina. Gra na preparowanym saksofonie w trio Kurort. Prowadzi program Audiosfera poświęcony muzyce współczesnej  w Radio Afera.