Z materiałów Opery na Zamku
Prezentacja w ramach programu Scena dla tańca 2012 Instytutu Muzyki i Tańca.
Strange Lóóp jest spektaklem interpretującym koncepcję „dziwnej pętli”, która tłumaczy zjawisko świadomości jako wynik sprzężenia zwrotnego układu percepcji. Dwie tancerki zaopatrzone są w poszerzone zmysły: kamerę-oko i mikrofon-ucho. Tańcząc, wywołują sprzężenia zwrotne dźwięku i obrazu. Punktem odniesienia jest ustawiony w centralnym miejscu sceny głośnik, praźródło wszystkich dźwięków, który sprzęgając tworzy z nimi oś relacji. Parametry sprzężeń dźwięku są nieustannie zmieniane przez ruch tancerek w przestrzeni. Sprzężenia zwrotne video (strange loop) są kulminacyjnymi momentami spektaklu. Najpierw ukazane jako struktura samoświadomości systemu, następnie ulegają transformacjom poprzez „wpadanie w pętlę” elementów świata i oddziaływanie pętli na siebie. Wokół sprzężeń tworzy się historia powstawania mechanizmów poznawczych, identyfikacji otoczenia, siebie oraz drugiej osoby. Spektakl taneczny staje się również tworzonym na żywo filmem, który wypełnia przestrzeń scenograficzną.
Świadomość jest systemem samo-rekonstruujących się elementów w reakcji na bodźce zmieniającego się środowiska.
Maszyny trawią zmysły.
Metabolizm maszyn.
Treść naszych postrzeżeń jest treścią ich żołądków. Sygnały wyjściowe zmieniają sygnały wejściowe, cyrkulując w pętli wytwarzanej przez organizm systemu. Sprzężenie zwrotne jest świadomością maszyny. Jest informacją na temat ich własnego działania. Strange Loop jest krzykiem tożsamości urządzenia.
Strange Lóóp jest tym momentem świadomości, który identyfikuje jej funkcję. Przestrzeń sceniczna jest mapą identyfikacji, makietą działania percepcji. Ruch jest strukturą rodzenia się procesów poznawczych. Umysł zostaje ucieleśniony.
koncepcja i muzyka: Patryk Lichota
występują: Magdalena Przybysz, Marta Romaszkan
Strona projektu: http://strangeloop.pl/
Pokazowi towarzyszy wykład Tomasza Komiedzińskiego, otyczący różnych aspektów ucieleśnionego umysłu..
dr Tomasz Komendziński: Wykładowca na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; jeden z animatorów kierunku Kognitywistyka na UMK; inicjator i organizator międzynarodowej konferencji Cognitivist Autumn in Torun oraz Neuro Culture Meeting i Tribute to Francisco Varela. Redaktor prestiżowego pisma Theoria et Historia Scientiarum; ważny udział w redakcji naukowej, promocji i organizacji pisma Avant. Doktor Komendziński inspiruje i aktywizuje naukowo młodzież akademicką. Jego zainteresowania naukowe obejmują: ucieleśnienie umysłu i poznania, enaktywizm, zintegrowana teoria komunikacji, teoria i metodologia badań interdyscyplinarnych, neurofenomenologia, fantomologia, filozofia w kontekście nauki, filozofia amerykańska. W projekcie Strange Lóóp prowadzi wykład dotyczący różnych aspektów ucieleśnionego umysłu.
O twórcach:
Magdalena Przybysz – patrz: baza poniżej
Marta Romaszkan – ukończyła kierunek filozofia-komunikacja społeczna na Uniwersytecie im.Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy nad ruchem czerpie ze wschodnich sztuk walki – Tai Chi i japońskiego Aiki. Uczyła się w Chinach, w Polsce w szkole Piotra Ziemby, a także u mistrza teatru nō i Aiki Masato Matsuura. W praktyce tanecznej wykorzystuje doświadczenia contact improwisation i tańca butō.
Patryk Lichota – muzyk, kompozytor, producent radiowy. Lider formacji audiowizualnej KakofoNIKT, eksperymentującej z przestrzenią występów i deprywacją percepcji dźwięku. Autor muzyki do spektakli Jarzenie i Animo Tristi Teatru Palmera Eldritcha, Bez Podłogi Kompanii Doomsday, widowiska multimedialnego Głosy oraz spektaklu dla dzieci Układanka w reżyserii Roberta Jarosza. Współpracuje z duetem performatywnym Janicka/Elsner, przy projektach Podejrzane, Flow oraz Imponderabilium. Tworzy przestrzeń dźwięku w odwołującym się do starożytnych misteriów Symbolatorium The Mysteries Projekt Theatre ze Szczecina. Gra na preparowanym saksofonie w trio Kurort. Prowadzi program Audiosfera poświęcony muzyce współczesnej w Radio Afera.
