Fot. materiały organizatorów
Kuratorka Anna Steller zaprasza na cykl prezentacji szeroko pojętej sztuki performance zapoczątkowany w Dwóch Zmianach w Sopocie. Założeniem cyklu jest prezentacja nowych, interesujących zjawisk z pogranicza performansu, tańca, instalacji, poezji, dźwięku. Idea promocji tego rodzaju akcji performatywnych zrodziła się z potrzeby przybliżenia mieszkańcom Trójmiasta tej wciąż mało popularnej formy sztuki. Performens współczesny jest szeroką dziedziną i uprawiany jest nie tylko przez artystów związanych z ASP, ale także przez muzyków, tancerzy, poetów.
Podczas najbliższej odsłony zostaną pokazane dwa performansy: National Body Art. Polish Women’s Confession of Faith (work-in-progress) Anity Wach i Magdy Tuki oraz Jak umiera zając (instalacja performatywna) Magdy Tuki.
National Body Art. Polish Women’s Confession of Faith
Aby zbudować naród, należy stworzyć ogromne dzieło sztuki wykonane z ciał, umysłów i mitów. Ale naprawdę ważną częścią tego stworzenia jest uczestnictwo jednej osoby, indywidualnego członka danego narodu, kogoś, kto chętnie stawia siebie w szerszej perspektywie, decyduje się na wspólny ruch, chce mówić w wielkim wspólnotowym stylu. Artystki pragną zbadać moment, w którym jedna istota ludzka jest w momencie przejścia, by stać się częścią wielu organizmów ludzi pod jednym imieniem, jedną formą i jednym tańcem. National Body Art jest asymbolicznym aktem transformacji indywidualnego (dualnego) ciała w zbiorowe, 38,5 milionów obywateli, którzy deklarują się jako przedstawiciele czystej narodowości polskiej.
Jak umiera zając
Zając ma niezwykle bogatą mitologię w różnych kulturach. W starożytnym Egipcie hieroglif w postaci zająca oznaczał czasownik „być”. Dlatego choć na parę chwil próbuję wcielić się w to zwierzę, by dzięki niemu nawiązać realny kontakt z widzem? Sobą? By „Być” razem. Wrócić do poczucia „Bycia”. To, co każdy wie o zającu, to jego sposób poruszania się. Zając skacze. I ten rodzaj dynamiki jest logiką dramaturgii, to gwałtowne zmiany, pozbawione sensu, to wiara w intuicję i… samo-ofiarowanie. Zając ma naturę łagodną i jak powiedział jeden z widzów po spektaklu: „w naszych czasach potrzebujemy więcej Zajęcy”. Performans dedykowany jest niemieckiemu artyście Josephowi Beuysowi, który wierzył w rewolucyjną, uzdrawiającą moc sztuki. Praca jest kontynuacją przemysleń i doświadczenień na temat prywatnych rytuałów przejścia. Zejścia do podstawowych pytań: kim jestem?
Magda Tuka – performerka, dramaturg. Ukończyła studia magisterskie na warszawskiej Akademii Teatralnej, otrzymała dyplom Aktora Dramatu w ZASPie, przez 10 lat pracowała w warszawskiej grupie Studium Teatralne jako aktorka i prowadząca warszaty, spektakle ST pokazywane były w wielu krajach Europy i Ameryki Południowej. Po odejściu ze Studium pracowała z interaktywną grupą teatralną The Other Way Works pokazując spektakle w Anglii, następnie ze słoweńskim kolektywem artystycznym Via Negativa, jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Wyszehradzkiej, rezultatem czego było powstanie jej dwóch ostatnich przedstawień, które znajdują się obecnie w repertuarze TukaWach.
Anita Wach – performerka, choreografka. Anita przez 7 lat pracowała jako tancerka w jednym z pierwszych, profesjonalnych grup tańca współczesnego w Polsce – Śląskim Teatrze Tańca, następnie głównie z warszawskim teatrem tańca Bretoncaffe oraz jako niezależna tancerka i performerka z innymi grupami i artystami. Była rezydentką PACT Zollverein, Centrum Choreografii w Essen, stypendystką Swiss Arts Council, Pro Helvetia oraz Ministerstawa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Anita jest członkiem słoweńskiego kolektywu artystycznego Via Negativa.
Bilety: 20 zł.
