Fot. Michael Loizenbauer
Chris Haring znany jest z ironicznego spojrzenia na rzeczywistość oraz zainteresowania najnowszymi technologiami. Te dwa elementy tworzą w jego twórczości wybuchową mieszankę. Precyzyjne choreografie Haringa nie mają jednak futurystycznego charakteru. Przeciwnie – ich istotą jest ludzki wymiar i prostota przekazu, osiągane dzięki różnorodnym i charyzmatycznym osobowościom zespołu. Podobnie jest w najnowszym spektaklu – Mush Room – stworzonym we współpracy z Michelem Blazym.
Ten zaliczany do nurtu bio-art artysta wykreował hipnotyzującą przestrzeń, w której grupa ludzi odprawia rytuały dnia codziennego, które okazują się zaskakująco tajemnicze. Wystudiowane pozy, powracające wciąż te same słowa, rozkładane na czynniki pierwsze działania – tak w Mush Room wygląda współczesne społeczeństwo dizajnu. W podobnych warunkach ciało staje się olśniewająco perfekcyjną technologią bycia – ostateczną przestrzenią, która zostaje zaprojektowana. Z jednej strony budzi ono fascynację, z drugiej przeraża. Liquid Loft pokazuje bowiem, że w idealnym świecie idealnie widoczna jest także pustka. Mush Room łączy w sobie maestrię wykonania z intelektualną przenikliwością.
Choreografia, reżyseria: Chris Haring
Taniec, choreografia: Stephanie Cumming, Kathryn Enright, Ian Garside, Anna Maria Nowak, Raquel Odena, Simone Truong, Thales Weilinger
Asystent choreografa: Stephanie Cumming
Dźwięk, kompozycja: Andreas Berger
Scenografia, światło, dramaturgia: Thomas Jelinek
Scenografia: Michel Blazy
Współpraca artystyczna: Andreas Spiegl
Koprodukcja: The Perfect Garden: Impulstanz Vienna International Festival, Tanzquartier Wien, tanz ist Festival, Szene Salzburg, Liquid Loft
Liquid Loft jest wspierane przez: Stadt Wien – MA7 Kultur, Bundesministerium für Unterricht, Kunst und Kultur
