materiały organizatora
Z okazji 150. rocznicy śmierci Gioacchino Rossiniego Compagnia Artemis Danza wystawia jedno z najsłynniejszych dzieł mistrza z Pesaro. Prapremiera Cyrulika sewilskiego odbyła się w Teatro Rossini w Pesaro w marcu 2018 roku. Partnerem premiery było stowarzyszenie AMAT – Associazione Marchigiana Attività Teatrali. Choreografka Monica Casadei określa spektakl mianem „baletu akcji”. Spektakl jest dziełem choreografki, tancerzy oraz artystów wizualnych i muzyków, na stałe związanych z Artemis Danza. Scenografia powstała przy udziale malarza Giuliano del Sorbo, a historyczne kostiumy pochodzą z magazynów Festiwalu Operowego im. Rossiniego w Pesaro.
Centralną postacią spektaklu jest oczywiście Figaro, którego międzynarodowa sława zapewniła zespołowi zaproszenie na Festiwal Włoski w Bangkoku w marcu 2018. Kim jednak jest tytułowy cyrulik? Co tak naprawdę kryje się pod dobrodusznością i uczynnością, które wydają się go definiować? Kim byłby dziś? Według interpretacji Moniki Casadei postać Figara jest prototypem współczesnego człowieka sukcesu. Ubrany w menedżerski uniform bohater Rossiniego staje się symbolem wszystkich silnych, pełnych werwy i umiejętności, potrafiących sprostać oczekiwaniom dzisiejszego społeczeństwa, które rozlicza nas codziennie z osiągnięć oraz optymalnego wykorzystania naszego czasu i energii. Figaro staje się więc specem od rozwiązywania problemów, osobą niezbędną i wysoce pożądaną ze względu na umiejętność działania w wszechstronny sposób, spryt, klasę i inteligencję. Dzisiejszy cyrulik jest osobą zdolną do realizacji wielu zadań jednocześnie, wykazującą się kreatywnością, posiadającą umiejętność znalezienia właściwego tematu rozmowy, organizacji spotkań między ludźmi, a także naginania sytuacji na swoją korzyść z uporem i elegancją.
Na poziomie choreograficznym postać Figara jest ucieleśniana przez wszystkich tancerzy zespołu, bez względu na płeć. Artyści poruszają się z determinacją, energią i precyzją oddziału sił specjalnych. Są dynamiczni, zdecydowani i maksymalnie skoncentrowani na zadaniu. Swoim ruchem malują niekończącą się siatkę zmian kierunku, krzyżujących się trajektorii i tanecznych ornamentów, jakby gnali ruchliwą autostradą. Są jak mądre trybiki, które z przytomnością umysłu i wojskową konsekwencją próbują się wyzwolić z obłąkańczego mechanizmu życia społecznego.
Koncepcja i choreografia: Monica Casadei
Muzyka: Gioacchino Rossini
Aranżacja muzyczna: Luca Vianini
Realizatorzy: Fabian Albertini, Teresa Morisano, Giobanni Pastore, Daniela Usai, Davide Tagliavini
Taniec: Compagnia Artemis Danza
Spektakl realizowany we współpracy z AMAT – Associazione Marchigiana Attività Teatrali & Comune di Pesaro
Koprodukcja: Festiwal Włoski w Bangkoku (Tajlandia), Armonie d’Arte Festival (Włochy)
