Teatr Wielki w Łodzi/Sellinarium: Joanna Szymajda „MIT, OBRZĘD, RELIGIA. Niżyński, Béjart, Gat, Graham”

Wersja do druku

Udostępnij

Teatr Wielki w Łodzi zaprasza na spotkanie w ramach projektu SELLINARIUM. O historycznej, a zarazem kontrowersyjnej choreografii do ŚWIĘTA WIOSNY Igora Strawińskiego opowie dr Joanna Szymajda podczas wykładu MIT, OBRZĘD, RELIGIA. Niżyński, Béjart, Gat, Graham. Spotkanie poprowadzi Michał J. Stankiewicz.

Święto wiosny jest najważniejszą choreograficzną partyturą XX wieku, jeżeli nie całej historii tańca. To taneczny Hamlet – rodzaj wyzwania, które niemal każdy choreograf nosi w sobie i którego realizacja jest pewnego rodzaju credo i momentem przejścia w jego artystycznym rozwoju. Tak było niewątpliwie w przypadku Wacława Niżyńskiego, dla którego Święto wiosny było pierwszą realizacją, w której sam nie tańczył, jego najgłośniejszym dziełem, ale i końcem wielkiej kariery. W przypadku Maurie’a Béjarta to właśnie ten spektakl zapoczątkował międzynarodową sławę Baletu XX wieku; podobnie kształtowała się kariera Emanuela Gata, który od czasu realizacji swojej wizji Święta zdobywa kolejne nagrody i wyróżnienia. Pominąć także nie można legendarnej wręcz choreografii Marthy Graham, która wzięła się za opracowanie tego tematu dość późno, w ostatnim okresie swojej twórczości i – podobnie jak w przypadku Niżyńskiego – było ono podsumowaniem artystycznej drogi tej artystki.

W zestawieniu Niżyński/Béjart/Graham/Gat Święto wiosny doskonale urzeczywistnia się jako mit, zwłaszcza w jego funkcji literackiej i kulturotwórczej; jest rodzajem mitu, mówiącego o stworzeniu pewnej tradycji. Jest ono bowiem tradycją nowoczesnego tańca, inspiracją dla kolejnych pokoleń twórców i przedmiotem licznych reinterpretacji. Utwór ten doczekał się już przeszło dwustu wersji, z których każda w inny sposób definiuje swoje relacje z pierwowzorem.

Warto zatem przyjrzeć się dziełu Strawińskiego i Niżyńskiego, zrozumieć ich koncepcje i zastanowić się nad fenomenem, który zachęca kolejne pokolenia choreografów do zmierzenia się z legendarnymi poprzednikami.

Joanna Szymajda – doktor nauk humanistycznych, pracę doktorską obroniła na Université Paris III Sorbonne Nouvelle i Uniwersytecie Łódzkim. Absolwentka studiów magisterskich z zakresu teatrologii i psychologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz Université Lyon II. Autorka książki Estetyka współczesnego tańca europejskiego po 1990 oraz redaktorka zbiorowej publikacji European Dance since 1989. Teksty naukowe i krytyczne o tańcu współczesnym publikowała również na łamach m.in. „Dialogu”, „Teatru”, „Didaskaliów”, „Kultury Współczesnej”, „Ruchu Muzycznego” czy „Opcji”. Pracowała m.in. jako kuratorka projektów tanecznych, np. w ramach Festiwalu Dialogu Czterech Kultur, oraz koordynatorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł. Obecnie Zastępca Dyrektora Instytutu Muzyki i Tańca.

***

SELLINARIUM, czyli nowy projekt edukacyjno-kulturalny Teatru Wielkiego w Łodzi skierowany przede wszystkim do starszych miłośników sztuki operowej: seniorów, dorosłych i młodzieży akademickiej i ponadgimnazjalnej, obejmuje seminaria i wykłady poświęcone literaturze, malarstwu, architekturze i wielu innym przejawom kultury, ale także przyrodzie, polityce czy kulinariom – zawsze jednak w powiązaniu z muzyką i teatrem operowym. Mocnym punktem spotkań są zapraszani goście, specjaliści w swoich dziedzinach.

Teatr Wielki w Łodzi logo (miniaturka)