Fot. Materiały organizatorów.
Spektakl Pandora, powstał na kanwie dramatu Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza. Sztuka nie jest wierną ilustracją dramatu Witkacego, choćby dlatego że używa środków charakterystycznych dla teatru ruchu. Jest współczesną wizją człowieka uwięzionego i uwikłanego w słabości ludzkiej natury. Mityczna puszka Pandory jest zatem nie tylko symbolem niedoli ludzkiej, ale pełni tutaj rolę mikrokosmosu, w którym przyszło nam żyć. Bohaterowie doświadczają siebie również poprzez pryzmat indywidualnego spojrzenia i stają się mocni w swej słabości, która też staje się formą niewoli. Miłość, erotyka, pożądanie, zbrodnia doskonała, pełnią tu rolę swoistego katharsis i prawdopodobnie są jedynymi drogami, by opuścić Pandorę.
Na scenie wcielona została w życie koncepcja krytyków opisujących dramaturgię Stanisława Ignacego Witkiewicza, jako „mózg wariata na scenie”. Centralne miejsce w przestrzeni teatralnej zajmuje ogromna stalowa konstrukcja w kształcie kuli. Początkowo przysłonięta materiałem, na którym wyświetlone zostały komórki nerwowe i połączenia synaps, potem ujawniła swoje wnętrze, w którym działa się znaczna część akcji. Zaglądamy do środka głowy wariata, poniekąd do głowy każdego z nas. Na scenie panuje szaleństwo i dziwność, namiętność na usługach wiary, sadyzm na usługach nauki, poniżenie i alienacja pod przykrywką choroby. Uwolnienie wariata przez młodą zakonnicę jest jak tytułowa puszka Pandory. Wszystko to bardzo dynamiczne, obrazowe, oparte mocno na technice pantomimy.
Tomasz Krakowiak, http://www.reymont.pl
Teatr Formy powstał w 1996 roku. Zespół, dawniej funkcjonujący pod nazwą Współczesny Teatr Pantomimy, założony został przez Józefa Markockiego. Artysta kierujący grupą do dziś jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, a w latach 1993-1997 związany był z Wrocławskim Teatrem Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Obecnie wykłada w Technische Universität w Görlitz. W zespole skupił zawodowych aktorów i tancerzy: Barbarę Chodorowicz (współpracującą z: Teatrem Porywacze Ciał, Estradą Poznańską, Państwową Wyższą Szkołą Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi oraz Wrocławskim Teatrem Współczesnym), Ewelinę Ciszewską (Teatr im. H. Ch. Andersena w Lublinie, wałbrzyski Teatr Lalki i Aktora, szczeciński Teatr Lalek Pleciuga i warszawski Baj), Jana Kochanowskiego (dawniej Teatr Cinema), Tomasza Żytkę (wrocławski Teatr Arka). Zespół występował na najważniejszych festiwalach w Polsce, poza granicami krajów swoje spektakle zaprezentował między innymi w Japonii, Włoszech, Francji, Hiszpanii, Szwecji, Rosji, Iranie, Gruzji, Czechach, Słowacji, Austrii i na Węgrzech. Teatr Formy zaangażowany jest również w okołoteatralne inicjatywy i projekty, organizuje też Międzynarodowy Festiwal Teatru Ruchu Stream Festival.
Tematykę przedstawień Teatru Formy wyznacza „współczesność i człowiek teraźniejszy – z tym, co go spotyka, drażni, wzrusza czy przeraża. Aby opowiadać o doświadczeniach homo sapiens XXI wieku, ale i o odwiecznych zmaganiach ideałów z ludzką niedoskonałością” (www.pantomima.pl). Temat człowieczeństwa powracał w niemal wszystkich przedstawieniach teatru kierowanego przez Józefa Markockiego. Począwszy od plenerowego przedstawienia Walka postu z karnawałem, który przedstawia historię z czasów panowania księżnej Jadwigi i księcia Henryka Brodatego, portretuje życie dworskie i traktuje o tytułowym konflikcie przedstawiając go w oprawie inspirowanej malarstwem Petera Breughela (i średniowiecznej muzyki). Z inspiracji innym malarzem, René Magrittem, powstał spektakl Fontanna miłości. Przedstawienia Teatru Formy czerpały też z licznych dzieł literackich. Głód powstał na kanwie powieści autorstwa norweskiego pisarza Knuta Hamsuna, Ulica krokodyli na scenę przenosi prozę Brunona Schulza, Hypnos jest ruchową interpretacją Stulecia chirurgów Jurgena Thorwalda, a Awatar łączy w sobie dwa dzieła Hermanna Hessego: Siddharthę i Wilka stepowego.
Pandora
Na podstawie Wariata i zakonnica St. I. Witkiewicza
Reżyseria: Józef Markocki
Scenariusz: Józef Markocki
Choreografia: Józef Markocki
Scenografia: Józef Markocki; wykonanie scenografii: Krzysztof Cichała
Muzyka: Job Karma
Występują: Barbara Chodorowicz, Joanna Zabuska, Zbigniew Bodzek, Robert Fijak, Jan Kochanowski, Józef Markocki
premiera: 13 października 2012, Wrocław
