Fot. Kasia Bąba
Sfera Ruchu_Toruń jest II edycją festiwalu, który w zeszłym roku odbywał się pod nazwą SPACE Toruń. Joanna Miś-Fudali zaprasza na dwa dni prezentacji spektakli i towarzyszących im pokazów filmów tanecznych i koncertów. Pierwszego dnia zostaną pokazane spektakle: Ślady (chor. Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka), Dominique (chor. Maciej Kuźmiński), Ederlezi (Pracownia Teatru Tańca, reż. Małgorzata Kazińska i Marek Zadłużny, chor. Marek Zadłużny), Siwy dym (Projekt PańFu, chor. Agnieszka Doberska), Łagodna (Teatr O.De.La, chor. Marta Bury) oraz film Tactum – żywioły tańca (reż. Krzysztof Stasiak).
Ślady
Nie da się kogoś wyprzedzić, jeśli się chodzi jego śladami. Nie da się wrócić do miejsca, w którym się siebie zostawiło, jeśli ktoś zatrze ślady. Skoro nic nie mija bez śladu, to które ślady są moje? Czy trafię nimi do siebie, czy doprowadzą mnie do kogoś innego?
choreografia i wykonanie: Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka,
muzyka: David Lang, Arvo Pärt
czas trwania: 8 minut.
Joanna Miś-Fudali – tancerka, pedagog, twórczyni koncepcji artystycznej Teatru Tańca AKRO, metody pracy z zespołem oraz reżyserka i choreografka zespołu. Współtwórczyni Projektu PańFu, który istnieje od 2014 roku. Ukończyła pedagogikę kulturalno-oświatową, specjalność: taniec w Zielonej Górze oraz Podyplomowe Studia w zakresie fizjoprofilaktyki i korektywy w Warszawie. Doświadczenie jako choreografka zdobywała w codziennej pracy z tancerzami, podczas szkoleń oraz warsztatów. Prowadzi warsztaty z zakresu tańca współczesnego m.in. podczas festiwalu North East Westival w Holandii, festiwalu B-Part w Bułgarii i na Litwie. W 2013 roku stworzyła z Martą Pańką duet Szeptem, który wygrał polskie eliminacje festiwalu „Solo Duo” i został zaprezentowany w Budapeszcie. Duet Szeptem został także wyróżniony nagrodą główną podczas konkursu choreograficznego 3..2..1 Taniec! w Krakowie w lutym 2014 roku.
Marta Pańka – absolwentka Pedagogiki o specjalności: rewalidacja osób upośledzonych umysłowo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Choreografii i technik tańca na Akademii Muzycznej w Łodzi. Od 2005 roku jest tancerką Teatru Tańca AKRO, jest też współtwórczynią Projektu PańFu, który istnieje od 2014 roku. Uczestniczy w warsztatach tańca współczesnego oraz improwizacji. Na co dzień prowadzi zajęcia taneczne dla najmłodszych w Ognisku Pracy Pozaszkolnej „Dom Harcerza” w Toruniu. W 2013 roku stworzyła z Joanną Miś-Fudali duet Szeptem, który wygrał polskie eliminacje festiwalu „Solo Duo” i został zaprezentowany w Budapeszcie. Duet Szeptem został także wyróżniony nagrodą główną podczas konkursu choreograficznego 3..2..1 Taniec! w Krakowie w lutym 2014 roku.
Dominique
Słowo feminizm powinno obejmować również mężczyzn.
Dominique w wykonaniu Dominika Więcka, szczupłego, młodego tancerza z andrygonicznym wdziękiem, analizuje pojęcia męskości i żeńskości, ich płynność i umowność. Jego ciało potraktowane jest jako pole walki dla kulturowych pojęć płci, a za sprawą kostiumu, długiej granatowej sukni, zmienia się w ciało kobiety.
Z recenzji:
dobrze przemyślany i z dużym poczuciem humoru (Mirosław Baran)
mocna wypowiedź polityczno-społeczna (Hanna Raszewska)
Spektakl zdobył obydwie Nagrody Publiczności na XX Festiwalu Solo-Tanz-Theatre w Stuttgarcie, Drugą Nagrodę i Nagrodę Publiczności na międzynarodowym konkursie Solo Dance Contest 2015, oraz Pierwszą Nagrodę na konkursie Warszawskiej Platformy Tańca w 2015 roku.
choregorafia: Maciej Kuźmiński
tańczy: Dominik Więcek
muzyka: Parov Stellar, All Night
czas trwania: 8 minut.
Maciej Kuźmiński
Magazyn „Dance Tabs” opisał spektakl Room 40 Kuźmińskiego jako „doskonale łączący piękno i koncept”, co trafnie określa styl choreografa. Jego prace, formalnie odważne i operujące osadzonym, dynamicznym ruchem, pokazywane były od 2013 roku ponad 50 razy w 10 krajach. Twórca został laureatem nagród za choreografię, w tym Nagrody Publiczności na Polskiej Platformie Tańca 2014, czy Drugiej Nagrody i Nagrody Publiczności na międzynarodowym konkursie Solo Dance Contest w 2015 w Gdańsku. Kuźmiński ukończył z wyróżnieniem studia BA Dance Theatre oraz MA Choreography na prestiżowym konserwatorium Trinity Laban w Londynie.
Dominik Więcek – student PWST w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, stypendysta Uniwersytetu Sztuk Folkwang w Essen. Występował w licznych produkcjach uniwersyteckich m.in. dla Jerzego Stuhra, czy Jacka Łumińskiego. Występował również w spektaklu Inaria w choreografii Giorgia Maddamma, którego premiera odbyła się w Pina Baush Theater Essen. W 2015 roku solo Złota rybka w jego choreografii i wykonaniu wygrało międzynarodowy konkurs „Solo Duo” w Budapeszcie, uzyskując jednocześnie Nagrodę Publiczności. Interesuje się fotografią mody, publikował w magazynach w Polsce, Wielkiej Brytanii i USA.
Ederlezi
Śnieg zasypał dzisiaj wszystkie drogi
Niewinnością białym płaszczem
Twoich śladów nie wypatrzę
Nie mam cię na zawsze
(Kayah & Bregović, Nie Ma, Nie Ma Ciebie)
Wesele, którego nie było. Weselnicy pełniący ceremonię. I ona. Panna młoda. Jego nie ma. Ederlezi to legenda, a jednocześnie jeden z najbardziej bałkańskich utworów muzycznych. Pieśń opowiada o nocy 6 maja, która jest w tradycji Romów świętem wiosny.
reżyseria: Małgorzata Kazińska i Marek Zadłużny
choreografia: Marek Zadłużny
tańczą: Justyna Śmietańska, Agnieszka Jodłowska, Marta Pelińska, Katarzyna Pawlak, Kalina Grupa, Kinga Górska, Natalia Zaleszczak, Julita Polańska, Karolina Pachurka, Dorota Margalska, Martyna Blachowska, Łukasz Szpilski, Radosław Bajon, Gabriel Zaborniak
muzyka: Mr Oizo – Flat Beat, Balkan Beat Box – Joro Boro, Souzana & Eleni Vougioukli – Ederlezi, Goran Bregovic & Athens Symphony Orchestra – Ederlezi
czas trwania: 20 minut
Pracownia Teatru Tańca działa pod kierunkiem artystycznym Marka Zadłużnego w Młodzieżowym Centrum Kultury i Edukacji w Zielonej Górze. Jest platformą osób twórczo realizujących się w zakresie teatru tańca oraz teatru fizycznego. Jest to przestrzeń skupiająca młodych twórców, których poszukiwania artystyczne zogniskowane są wokół tanecznych sztuk performatywnych i fizyczności w działaniach scenicznych. PTT jest inicjatywą autorską i niezależną. Angażuje pasjonatów sztuki tańca, którzy realizują się w nim niezawodowo. Jest jedynym tego typu projektem artystycznym na ziemiach Polski zachodniej. Cechą charakterystyczną dla działań zespołu jest humanistyczna myśl teoretyczna nad tańcem, która stanowi podłoże inspiracyjne artystycznych dokonań grupy. Jej członkowie czerpią m.in. z koncepcji fenomenologii cielesności Michela Henry’ego i Maurice’a Merleau-Ponty’ego, socjologii ciała Chrisa Schillinga oraz refleksji innych teoretyków zjawiska. Poszukujemy nowych, eksperymentalnych rozwiązań dla zastosowania ruchu w teatrze. Pracujemy w oparciu o techniki improwizacji ruchowej, tańca współczesnego, improwizacji kontaktowej.
Siwy dym
…w sercu siwy dym…
o kobietach
o ich historiach
o ich emocjach
o ich złożonej naturze
o ich ruchu „do”
o poszukiwaniu przyjaźni
między kobietami
o poszukiwaniu bliskości
między kobietami
o poszukiwaniu mocy
w kobiecym
o wściekłości
w kobiecym
o skrywanym żalu za zasłoną pozorów i wymówek
w kobiecym
o śmiechu przez łzy
o chęci do życia
o wielkim zachwycie nad życiem,
nad tym co z gleby
i nad tym co życiodajne
o niestrudzonym galopie przed siebie
a jednak
w szale, bez tchu, na oślep
a jednak
w uniesieniu,
w cudownym zatraceniu.
tańczą: Magdalena Bujalska, Marzanna Midura-Szymańska, Małgorzata Pośpiech, Joanna Miś-Fudali, Marta Pańka
muzyka: Olafur Arnalds, Maria Peszek, sundtrack z filmu Youth, Crunch
Projekt PańFu to nowa inicjatywa Teatru Tańca AKRO, która istnieje od 2014 roku. Razem z Joanna Miś-Fudali i Martą Pańką grupę tworzą także Magdalena Bujalska, Marzanna Midura-Szymańska oraz Małgorzata Pośpiech. Głównym założeniem Projektu jest poszukiwanie nowych form wyrazu poprzez taniec i ruch. Zespół pracuje w oparciu o technikę tańca współczesnego, wzbogaconą o język teatru i improwizację, wciąż poszukując kompromisu pomiędzy tym, co taneczne a tym, co teatralne. Inspiracją do pracy, tworzenia choreografii jest codzienne życie, otaczająca rzeczywistość.
Łagodna
Spektakl Teatru O.de.la. Łagodna powstał na podstawie opowiadania Fiodora Dostojewskiego. Choreografką spektaklu jest Marta Bury. Twórców spektaklu interesuje cisza – źródło cierpienia i samotności głównych bohaterów Dostojewskiego. Analiza ciszy – jako zaniechania komunikacji miedzy dwojgiem ludzi – małżonków, skazanych na swoje towarzystwo, to najciekawsze zadanie tego spektaklu.
choreografia: Marta Bury
muzyka: John Zorn
reżyseria świateł: Bary
tańczą: Łagodna – Olga Bury, Lichwiarz – Mateusz Ostrowski, Jefimow – Łukasz Żółtek, oraz: Kasia Paluch, Anna Puzio, Magda Widłak, Agnieszka Kramarz, Tomasz Kuliberda, Tomasz Przeszłowski, Piotr Sito.
czas trwania: 40 minut
Przedstawienie miało premierę 27 września 2015 roku podczas festiwalu teatralnego Źródła pamięci: Kantor, Grotowski, Szajna.
TEATR O.DE.LA powstał w 2014 roku. Zespół pracuje w Rzeszowie, gdzie regularnie grają spektakle w TEATRZE MASKA i Filharmonii Podkarpackiej. W repertuarze mają trzy spektakle: Edyp, Okamgnienie i Łagodna. Obecnie pracują nad nowym spektaklem. Spektakle tworzą dla rozwoju własnego warsztatu, dla poszukiwań języka komunikacji z widzem, dla przyjemności i trudów tworzenia.
Marta Bury – aktorka, choreografka teatralny, instruktorka tańca współczesnego, twórczyni Teatru O.de.la. Pracuje 15 lat w Teatrze Lalek, stworzyła około trzydziestu choreografii do spektakli teatralnych w teatrach w Polsce. Nagradzana jest za role aktorskie na festiwalach teatralnych. W teatrze O.DE.LA tworzy choeografie, pracuje nad warsztatem tancerzy, na początku drogi do próby stworzenia własnej metody pracy z tancerzami.
Tactum – żywioły tańca
Według Ajurwedy nasze życie to taniec trzech sił nadających koloryt naszej egzystencji. „Zielona“ Kapha to połączenie żywiołów wody i ziemi, „czerwona“ Pitta ognia a „błękitna“ Vata powietrza. Film Tactum – żywioły tańca to zderzenie pierwiastka męskiego i żeńskiego oraz tęsknota do prostych prawd i reguł zachodzących w przyrodzie. Nieustająco dochodzi do łączenia i rozdzielania, dotyk przeplata się z ruch.
reżyseria: Krzysztof Stasiak
czas trwania: 28 minut
***
Sfera Ruchu_Toruń to prezentacje spektakli opartych na technice tańca współczesnego z pogranicza teatru oraz performansu, połączonych z warsztatami dla tancerzy. Sfera Ruchu_Toruń to: przestrzeń do prezentacji działających w Polsce i zagranicą twórców zajmujących się tańcem współczesnym; wymiana doświadczeń z zakresu tańca współczesnego, choreografii, kompozycji, improwizacji; integracja środowiska tanecznego.
