
Na zdjęciu: Atsushi Takenouchi. Fot. Tomohisa Sait
Na zdjęciu: Atsushi Takenouchi. Fot. Tomohisa Sait
Fundacja Pompka/Butohsfera i Instytut Teatralny w Warszawie zapraszają na spektakle butoh w wykonaniu japońskiego artysty Atsushiego Takenouchiego. Mistrzowskie przedstawienia butoh są doświadczeniem niezwykłym. Jedność ducha, ciała i umysłu tancerza daje widzom możliwość uczestnictwa w bezgranicznej i ponadczasowej podróży do uniwersalnego źródła bytu. W przypadku przedstawień Takenouchiego, jego szczupłe ciało emanuje energią udzielającą się widowni, a światło i niezwykła, przypominająca dźwięki zasłyszane w naturze, muzyka dopełniają wrażenie pełnego uczestnictwa w żywym obrazie. Umiejętność przełożenia pełnego spektrum ludzkich uczuć na minimalistyczny a jednocześnie niezwykle silny w odbiorze język butoh dana jest tylko mistrzom po latach ich osobistych i głębokich poszukiwań. Atsushi Takenouchi jest jednym z nich.
Naga egzystencja
Jestem życiem. Jestem śmiercią. Pozbawiając się całego balastu – ubrania, paszportu, imienia – staję się unikalnym bytem. Następnie, gdy odrzucam swą istotę i gatunek, znajduję się w miejscu, gdzie nie ma granic, społeczeństwa ani prawa. Uosabiam życie, czysty byt, bez podziału na rodzaj: roślinny, zwierzęcy czy ludzki. Pozbywając się wszystkiego, staję się kruszywem, zbitką cząsteczek energii powtarzających cykl życia i śmierci. Wszystko rodzi się we mnie, a ja wracam do wszystkiego. Jestem nagą egzystencją.
butoh, choreografia: Atsushi Takenouchi
muzyka na żywo: Hiroko Komiya (dźwięki naturalne obiektów, perkusja, głos, xafoon, cytra)
Współorganizatorzy: BUTOHSFERA, Fundacja Pompka
Atsushi Takenouchi dołączył do grupy „Hoppo-Butoh-ha”, na Hokkaido w 1980 roku. Jego ostatnie wspólne przedstawienie z grupą – Takazashiki (1984) – było opracowane przez twórcę butoh Tatsumi Hijikata. Atsushi rozpoczął swą własną drogę „Jinen Butoh” w 1986; stworzył m.in. spektakle solo Itteki, Ginkan łączące uniwersalny obraz natury, ziemi, czasów odległych i impresji chwili, spotkania z ludźmi i otoczeniem. Z projektem JINEN odbył trzyletnią podróż po Japonii, wykonując w tym czasie 600 improwizacji (1996-1999). Wówczas też uczył się u twórcy butoh Kazuo Ohno i jego syna – Yoshito. Od 2002 przebywał głównie w Europie, współpracując z tancerzami i aktorami z Francji, Polski, USA i innych krajów. Występował na festiwalu w Avignon, na Paris Butoh Festival i New York Butoh Festival, na których prezentował swe spektakle solo. W tym samym czasie pracował też w filmie. Ostatnia praca, „Wypełniony naturą” – realizowany na Alasce i Hawajach film artystyczny o środowisku naturalnym, zdobył nagrodę „Best of the Fest” na Martinique International Film Festival i przeszedł oficjalną selekcję Festiwalu w Wenecji.
Hiroko Komiya – obrazy pochodzące z powietrza, otaczającej nas przestrzeni czy tworzone przez ciało przekształca w dźwięki – bez stałej linii melodycznej czy rytmu. Są one całkiem proste, pojedyncze, towarzyszą nam podobnie jak pogoda czy najbliższe otoczenie. Używa zarówno wody i materiałów naturalnych takich jak kamień, bambus, piach, liście, muszle jak dzwonki, bębenki czy perkusję. Od 1996, pod okiem grającego na Tabla – Masahiro Besso, uczyła się gry na „instrumentach perkusyjnych” używanych w tradycyjnej muzyce hinduskiej. W 1999 rozpoczęła współpracę z tancerzem butoh Atsushi Takenouchi. W czasie warsztatów JINEN Butoh podejmuje interakcję z oddechem i ruchem uczestników. Komponuje muzykę dla tancerzy i aktorów, a także na potrzeby zajęć z dziećmi i dorosłymi osobami upośledzonymi w Japonii, Francji, USA czy Polsce. Używa też głosu w jego podstawowej, naturalnej formie. Od 2002 roku pracowała nad głosem z pieśniarzem plemiennym, poetą i perkusistą Jean C. Dussin (pieśni inuickie, afrykańskie, celtyckie, z kręgu).
BUTOH – kontrkulturowa forma tańca powstała w Japonii w końcu lat 50. Jej twórcami byli Tatsumi Hijikata (1928-1986) i Kazuo Ohno (1906-2010!). Jak pisze prof. Kosiński – wicedyrektor Instytutu Teatralnego, butoh to nie tylko i nie tyle specyficzny styl tańca, współczesny gatunek performatywny czy określony typ treningu, ale całościowa postawa, łącząca specyficzny sposób pracy, estetykę, dramaturgię, filozofię. Powstałe przez połączenie tradycji i inspiracji z Wschodu i Zachodu, zarazem wciąż otwarte na inwencje twórców, stanowi swoiste odbicie złożoności współczesnej kultury globalnej, a jednocześnie pozwala na wyjście poza jej ograniczenia.
BILETY:
60 zł normalny
30 zł ulgowy