Warszawa: „Butoh Kai” – II spotkanie w ButohSferze

ButohSfera jest przestrzenią sztuki, w której odbywają się zarówno regularne warsztaty butoh, jak pokazy czy kilkudniowe zajęcia prowadzone przez japońskich nauczycieli, takich jak Atsushi Takenouchi, Tetsuro Fukuhara czy Takao Kawaguchi. W lipcu w ButohSferze odbędzie się kolejne spotkanie, w którym wezmą udział wieloletni praktycy butoh, eksperymentujący performerzy oraz uczestnicy warsztatów. Mimo ograniczeń w związku z sytuacja związaną z COVID-19, pokazy performansów otwarte są dla publiczności, bo „kai” znaczy po japońsku „spotkanie”.

Butoh Kai 2020 to kameralne spotkanie pełne pytań i otwarte na eksperyment, sięgające do źródeł i otwierające na nowe. Jest w nim miejsce na przegląd spektakli butoh, działania performatywne, sztuki wizualne oraz muzykę. Towarzyszące Butoh Kai warsztaty, prowadzone przez Krzysztofa Jerzaka i Anitę Zdrojewską, pozwalają w sposób bezpośredni pracować nad zasobami, z których korzystają tancerze butoh. Spotkanie otwiera wernisaż wystawy drops of sand meg Janus, a dodatkowymi wydarzeniami są m.in. koncerty Ruffa Libnera Oddychanie dźwiękiem i Strange songs Mai Baczyńskiej oraz film/rejestracja performansu Kwiat i Ptak zmarłego niedawno Yoshito Ohno. Można będzie zapoznać się też z archiwalnymi zasobami Kazuo Ohno Dance Studio – plakatami, książkami i albumami.

W ubiegłym roku zorganizowałam „Butoh Kai” po raz pierwszy – mówi Anita Zdrojewska, inicjatorka wydarzenia, prezeska Fundacji Pompka. Chciałam stworzyć przestrzeń dla kameralnych, intensywnych spotkań i dać miejsce na pogłębioną eksplorację butoh, które przecież od początku istnienia jest nieustającym eksperymentem. W ramach działań fundacyjnych, gdy zapraszałam japońskich mistrzów (m.in. Yoshito Ohno, Yukio Waguriego, Atsushiego Takenouchiego), zawsze miałam ogromną przyjemność z tych spotkań. Myślę, że właśnie „spotkania” są kluczem do pogłębiania doświadczeń i stąd formuła „Butoh Kai”; sprawdziła się na tyle, że chcę ją powtórzyć. W sytuacji pandemicznej ciekawa jestem nie tylko, czy uczestnicy dopiszą, ale także na ile ograniczyła ona czy wzmocniła nasze twórcze zasoby – dodaje.

Pełny program znaleźć można tutaj:

https://www.facebook.com/events/2692940647654922/

Warsztaty butoh skierowane są do osób zainteresowanych samorozwojem oraz pogłębianiem i poszerzaniem świadomości ciała. Przydatne dla tancerzy, aktorów, performerów, osób trenujących sztuki walki, jogę itp., a także dla osób bez doświadczenia, takich, które szukają autentycznego ruchu, kreatywności oraz uważnej obecność w ciele w relacji z innymi.

Warsztaty będą połączeniem kilku różnych metod tworzących razem spójną całość. Krzysztof Jerzak skupi się na Aikishintaiso (gimnastyka wewnętrzna Aikido), Noguchi Taiso (gimnastyka stworzona przez Noguchi Michizo) i będzie eksplorować taniec z obrazem i bez obrazu, wyrażanie emocji w tańcu, improwizację, taniec indywidualny, w kontakcie z partnerem oraz w grupie; część warsztatu stanowić będzie medytacja i głęboka relaksacja. Uczestnik warsztatu będzie mógł zagłębiać się w swoje odczucia fizyczne, emocje, wizje mentalne, poczucie przestrzeni, aby uświadamiać sobie i wyrażać doznania w autentycznym ruchu.

Podczas warsztatu Anity Zdrojewskiej będziemy doświadczać tworzenia autentycznej postaci scenicznej w relacji z przestrzenią i widzem. Ćwicząc w kostiumach, uczestnicy będą badać zależności między formą i treścią, pracować z obrazem i tekstem oraz pogłębiać sferę emocji, którymi dzielimy się podczas tańca. Będą eksplorować zależności między sferą wyobraźni i prawdziwym językiem ciała, który pojawi się w procesie uwalniania go od zbędnych form i nawyków.

PROGRAM

Piątek 17 lipca

18.00 – meg janus drops of sand (wernisaż/wystawa)
18.30 – Ruff Libner Sound breathing (koncert)
19.00 – Anita Zdrojewska (butoh), Ruff Libner (muzyka) Punkt zero. Kontinuum
20.00 –  Krzysztof Jerzak (butoh), Maja Baczyńska (muzyka) Hana no michi

Sobota 18 lipca

10.00-13.30 – warsztaty, Krzysztof Jerzak

14.30-17.00 – warsztaty, Anita Zdrojewska

18.30 – pokazy powarsztatowe

19.00 –Jodie Baltazar Dweller
20.00 – Milito NEST

Niedziela 19 lipca

10.00-13.30 warsztaty, Krzysztof Jerzak

14.30-17.00 warsztaty, Anita Zdrojewska

18.00 – Maya Baczyńska Strange Songs (koncert)

19.00 – Grażyna Chmielewska Dobry wieczór Kazuo Ohno

20.00 – pokaz filmu Kwiat i Ptak (tylko dla uczestników Butoh Kai)

MIEJSCE:

Koszt warsztatu i uczestnictwa w całym Butoh Kai: 300 zł

Koszt pojedynczych wejściówek: 30 zł (rabat dla studentów)

ORGANIZATOR – Anita Zdrojewska, azdrojewska@publink.com.pl

ButohSfera, Fundacja Pompka, PUBLINK.

ARTYŚCI:

Anita Zdrojewska (Punkt zero. Kontinuum) – tancerka butoh, japonistka, malarka ikon. Od 2008 roku uczyła się butoh m.in u: Yoshito Ohno, Atsushiego Takenouchiego, Yukio Waguriego, Ko Murobushiego, Tetsuro Fukuhary, Ken Maia, Mayi Dunsky. Prowadzi autorskie warsztaty Butoh w Butohsferze. Tańczyła m.in. Niesen (Butohpolis), improwizację z Tetsuro Fukuharą (XI Dni Japonii w BUW/Warszawie), w projekcie Joan Laage Earth Tomes (Fort Mokotów), Wesele-kekkonshiki (z Joanną Sarnecką na Matsuri i podczas finisażu wystawy w SARP). Organizatorka wielu wydarzeń związanych z Butoh i współczesną kulturą japońską – warsztatów, wystaw, koncertów i projekcji filmowych. (www.fundacjapompka.org.pl).

Grażyna Chmielewska (Dobry wieczór Kazuo Ohno) aktorka – mim, tancerka butoh.W latach 1982-2001 aktorka Warszawskiego Teatru Pantomimy przy Teatrze Żydowskim. Uczestniczyła również w spektaklach Teatru Dramatycznego, Powszechnego, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz  w produkcjach teatru TVP. W 2001 zobaczyła spektakl butoh Edge 01 Ko Murobushiego. Zafascynowana nową ekspresją ciała, zaczęła praktykować butoh u Atsushiego Takenouchiego. Uczestniczyła też w warsztatach Yoshito Ohno, Ko Murobushiego, Ken Maia, Imre Thormanna i Mayi Dunsky. Stopniowo zaczęła tworzyć własne improwizacje ,pokazywane w galeriach i w czasie różnych wydarzeń artystycznych, m.in. w Galerii Olgi Sienko-Tutton w Londynie, w Galerii Bezdomnej czy w ramach Ogrodów Arystycznych w Zalesiu Dolnym i Podkowie Leśnej, gdzie tańczyła do instalacji japońskiego artysty Koji Kamoji. W 2013 powstał spektakl Pomiędzy pokazany w Teatrze na Woli w ramach Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Mimu w Teatrze Studio w ramach Sceny Tańca Studio, a także w USA w Kalifornii. Przez 4 lata współpracowała z Teatrem Limen Butoh tańcząc w: Kanabasis, Mechanicznych Aniołach i Zmierzchu opuszczonych miast. Aktualnie tańczy i prowadzi zajęcia pantomimy z elementami tańca kreatywnego i butoh.

Jodie Baltazar (Dweller/work in progress) – artystka niezależna. Z pochodzenia Amerykanka, mieszka na stałe w Polsce. Artystka interdyscyplinarna – łączy muzykę, performans, film, rzeźbę i działalność społeczną. Jej praca bada temat powiązań człowieka z naturą i konsekwencje postępu rozwoju ludzkości. Przez piętnaście lat, jako muzyk i wykonawca Monotrona, stworzyła siedem jednoosobowych przedstawień, w których śpiewała, tańczyła, projektowała kostiumy i dekoracje do serii „prawie-ludzkich” postaci. Od chwili uzyskania dyplomu magistra produkcji filmowej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii (USC) w 2008 roku, tworzyła eksperymentalne i animowane filmy. Ich tematyka dotyczy głównie zagadnień ciała i jego atawistycznych związków ze światem natury, konsumpcji – zarówno konsumpcji dla przetrwania, jak i efektów konsumpcjonizmu – oraz roli gry i gier w społeczeństwie. W 2010 roku uzyskała stypendium Fulbrighta w Polsce, gdzie podjęła się wielu projektów filmowych i eko-artystycznych. Jej przewodnik po dzikiej roślinności jadalnej w Warszawie Głodni zielonej Warszawy został opublikowany w październiku 2018..

Krzysztof Jerzak (Hana no michi) – aikidoka, tancerz i choreograf. Ćwiczy Aikido od 1987 roku, obecnie posiada stopień 4 dan, jest instruktorem. Z tańcem butoh spotkał się po raz pierwszy w 1999. Pobierał nauki m.in. od Daisuke Yoshimoto, Itto Mority, Atsushiego Takenouchiego, Imre Thormanna, Kana Katsury. Wielokrotnie współpracował z niezależnymi twórcami: muzykami, aktorami, tancerzami – współtworząc liczne grupowe prezentacje. W swym dorobku ma kilka solowych spektakli: Szczery? (2002), Poza (2005), Straw-butoh (2009), Podzielenie (się) (2019). W 2004 prowadził całoroczny projekt pod nazwą Integracja w terapii tańcem, w którym uczestniczyły również osoby głuchonieme – dla uczestników, napisał i wyreżyserował spektakl Kwiaty na chodniku. W latach 2005-2011 wielokrotnie współpracował z niezależnymi artystami: muzykami, aktorami, tancerzami, filmowcami współtworząc prezentacje sceniczne i filmowe. W 2008 wraz z grupą Do-Teatr współtworzył spektakl Aite (choreografia i taniec). Obecnie regularnie prowadzi warsztaty w kilku miastach w Polsce.

Maja Baczyńska (Hana no michi – muzyka do spektaklu Krzysztofa Jerzaka, Strange songs –koncert) – muzyk, reżyser, autorka tekstów do utworów muzycznych (w tym libretta) oraz poezji i prozy. Doktorantka na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie (prowadzi badania dotyczące filmów muzycznych). Zastępca redaktor naczelnej w magazynie „Presto. Muzyka Film Sztuka| oraz redaktor naczelna „Presto filmowego”. Założycielka grupy filmowej MUDO Music Documentaries (m.in. dokumenty muzyczne: Kilka pytań o słyszenie świata, Prawykonanie x 3, Warsaw Music: Suita warszawska II czy autorski spektakl synkretyczny Motyl i wilk). Regularnie koncertuje w różnych składach, wykonując muzykę intuicyjną, na styku eksperymentu i tradycji, chętnie łącząc brzmienia etniczne z elektroniką oraz improwizując do spektakli teatralnych i tanecznych (m.in. podczas Butohpolis. I Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh). Współprowadzi z tłumaczem Pawłem Stroińskim bloga My Messages. Interesuje się muzyczną terapią z użyciem mis dźwiękowych.

meg janus (drops of sand): „Jestem zaangażowana w artystyczną działalność intermedialną. Poprzez ciało, które jest dla mnie matrycą, filtrem i wehikułem, odnajduję indywidualny język wypowiedzi. Dzięki niemu docieram do ukrytych przeżyć i

subtelnych obszarów duszy. Emocje i myśli uwalniają oddech i ruch. Reakcje, ich obserwacja, łapanie postrzeżeń, są skarbnicą dla rejestracji odruchów, gestów, śladów obecności lub ich braku. Ciało podpowiada dobór narzędzi. Fragmenty tekstów i poezja własna stanowią ważną część kreacji. Elastyczny przepływ wrażeń i wypowiedzi umożliwia mi praca z różnymi mediami, zarówno tradycyjnymi, jak i nowymi. Korzystam z video-art, instalacji, live visuals, performansu, site-specific. Często pracuję w naturze i z niej czerpię”.

Milito (ur. 1987 w Siedlcach) – muzyk, performer, artysta wizualny, poeta. Absolwent sztuki mediów warszawskiej ASP. Jego dyplom w formie intermedialnego performansu Mężczyzna w ciąży, stworzony pod okiem dr Magdaleny Janus i promowany przez Profesora Krzysztofa Olszewskiego (Pracownia Komunikacji Intermedialnej), został wyróżniony przez rektora i wytypowany do prezentacji na Coming outach 2019. W 2016 roku Milito wydał debiutancką płytę z eksperymentalnymi pieśniami, pt. Gwiazda rubieży. Obecnie pracuje nad nowym materiałem muzycznym.

Rafał „Ruff” Libner (Oddychanie dźwiękiem, Punkt zero, didjeridoo) – muzyk, podróżnik, dźwiękowiec i autor tekstów. Na didjeridoo gra od 1998 roku. Współtwórca Radio Samsara, Nell’ Ambientes i Balanda Didjeridoo Duo. Współpracował z krakowskim Teatrem Starym grając w spektaklu Factory 2 Krystiana Lupy, Storia Theurgica Dynamic Multimedia Project, Gadającą Tykwą, Magic Carpathians, Studnią O. Podczas licznych pobytów w Nepalu koncertował i nagrywał z Shyam Nepali Group. W kwietniu 2005 został laureatem nagrody solowej dla instrumentalisty (Nowa Tradycja) a w grudniu 2007 Nell’ Ambientes i GadającaTykwa otrzymali I nagrodę w konkursie Scena Otwarta (Mikołajki Folkowe, Lublin). Od 2016 pełni funkcję prezesa w stowarzyszeniu Didjeridoo.PL, Współorganizator Festiwalu Didgeridoo „Dźwięki z Korzenia”.