"Papierowa miłość", materiał nadesłany przez organizatora
Tematem przewodnim październikowej odsłony Centralnej Sceny Tańca w Warszawie są relacje w intymnych konstelacjach. Pokazane zostaną trzy premierowe duety w wykonaniu zarówno profesjonalnych dojrzałych artystów, jak i młodych adeptów sztuki tańca. Po spektaklach odbędą się Rozmowy też o tańcu, prowadzone przez kuratorkę CST Paulinę Święcańską.
Pure
Company E7KA Eva Klimackova
Choreografia: Eva Klimackova
Taniec: Eva Klimackova, Leandro Villavicencio
Światła w wersji oryginalnej: Yann Le Bras
Muzyka: Un escargot vide, Jonathan Lefvre-Reich
Czas trwania: 25 minut
Zainspirowani architekturą secesyjną twórcy PURE wykorzystują czas w zmysłowych i dotykowych badaniach, pozwalając ukazać plastyczność ludzkich ciał, płynne formy, linie, krzywizny, fałdy i tekstury. Pure to wymyślanie przestrzeni w celu stworzenia organicznych i płynnych relacji między dwoma ciałami, ich strukturami i tkankami. Ściskanie, trzymanie, topienie, dotykanie, przekraczanie, spadanie, pchanie i ciągnięcie, zbliżanie się lub tworzenie przestrzeni przez krzywe to słownictwo eksplorowane w tej kreacji, szukające płynnego i organicznego dialogu bez hierarchii.
Eva Klimackova (Company E7KA, Francja/Słowacja) tancerka, choreografka i pedagożka urodzona na Słowacji. Ukończyła Akademię Sztuk Scenicznych w Bratysławie oraz kurs Body-Mind Centering w Paryżu. Brała udział w różnorodnych projektach we współpracy z innymi tancerzami, muzykami, artystami wizualnymi, aktorami, artystami cyrkowymi i choreografami na Słowacji, w Czechach, Francji i Belgii. Od wielu lat uczy profesjonalnych tancerzy w szkołach w Paryżu, Brukseli, Pradze, Bratysławie, Hanoi, Rydze, Grenoble, Limoges, La Rochelle, Poitiers, Tours, Orleanie.
Od 2001 roku mieszka w Paryżu, gdzie założyła zespół E7KA, z którym stworzyła spektakle: Alzbeta Hlucha, Alzbeta, Ivanuska, TOUCH.ED, Move, Ouvrir le temps we współpracy z Laurentem Goldringiem. Spektakle PURE i TRACES były wykonywane we Francji, Belgii, Słowacji, Czechach, Niemczech, Słowenii, Łotwie, Portugalii, Włoszech i Hongkongu. Obecnie przygotowuje nową pracę we współpracy z artystą wizualnym Laurentem Goldringiem.
www.e7ka.com
Leandro Villavicencio urodzony w Buenos Aires (Argentyna). Uczył się tańca klasycznego u znanych nauczycieli, takich jak Gloria Gella (Insittuto del teatro), Rodolfo Castellanos (IT danza) oraz Joan Boix i Roser Munoz (CDC) w Barcelonie, później dołączył do Real Conservatorio Professional de Danza Mariemma w Madrycie. Po uzyskaniu dyplomu dołączył do zespołu tanecznego Vortice w Portugalii. W 2014 roku tańczył w Opéra de Paris w Fauście w reżyserii Jean-Romaina Vesperiniego. W tym roku współpracował również z japońskim choreografem Ko Murobushim przy jego ostatnim dziele pt. Niżyński o północy. Od 2015 roku tańczył w Tenir le temps i Franchir la nuit w reżyserii Rachida Ouramdane’a. W 2015 roku współpracował także z Joëlle Bouvier w jej spektaklu Shoe show. W 2016 roku współpracował ze szwajcarskim artystą plastykiem Denisem Savary przy swoim dziele Lagune, a także rozpoczął nową współpracę z Evą Klimackovą (Cie E7KA) przy PURE.
Papierowa miłość
Reżyseria i wykonanie: Zuzanna Ziółek, Jan Dusza
Muzyka: Jan Dusza
Czas trwania: 8 minut
To trwało zaledwie ułamek sekundy. Ulotne spojrzenie. Nagły skok tętna I jakby jakieś światło wlało się do serca. Nić wytworzyła się pomiędzy nimi i oboje zaczęli ciągnąć za jej końce, żeby na drugim końcu spotkać ale kogo Dwoje zupełnie obcych sobie ludzi połączyła krótka chwila, gdy ich wzrok zetknął się na granicy światów. Poczuli coś, czego nie da się nazwać, opisać ani zobrazować. A jednak on próbuje. Pierwszy list czytała trochę nieśmiało. Po drugim całą sobą prosiła, błagała Mów do mnie atramentem. Chłonęła każde następne słowo, tak jak papier chłonął jego zachwyt. Tak rozpoczęła się opowieść o uczuciu, którego nie byli w stanie kontrolować. Nawet nie zauważyli tafli tuszu, która ich rozdziela. Razem, ale zawsze po dwóch stronach kartki. Patrzą sobie teraz bardzo głęboko w oczy. Co widzą Czy prawdziwą twarz drugiej osoby, czy tylko sklejoną z romantyzmu maskę A może jedyne, co są w stanie dostrzec to tylko swoje własne odbicie
Zuzanna Ziółek urodzona w 2002 roku. Przygodę z ruchem scenicznym zaczęła jako cheerleaderka i gimnastyczka w klubie gimnastyczno-tanecznym NoName. Zespół, do którego należała, wielokrotnie stawał na podium podczas Mistrzostw Polski Cheerleaders. Zajęła 5. miejsce na Mistrzostwach Europy ECC 2014 Manchester. Brała również udział w ICU World Cheerleading Championships w 2016 roku. Od 8 lat należy do garwolińskiego teatru Rękawiczka, gdzie pod czujnym okiem Izabeli Rękawek doskonali umiejętności aktorskie. Grała w spektaklach takich jak: Tu nie ma miejsca na Pana Szekspira, czy Czarownice z Salem, które zajęły pierwsze miejsca na Festiwalu Amatorskich Teatrów Młodzieżowych, organizowanym przez Teatr Polski w Warszawie. Na festiwalu Wertep wystąpiła w spektaklu trAdycja, który tworzony był we współpracy z Bartłomiejem Ostapczukiem. On właśnie rozpalił w niej miłość do teatru niewerbalnego, przez co wzięła udział w wielu warsztatach i projektach organizowanych przez Warszawskie Centrum Pantomimy. Letnia Szkoła Współczesnej Pantomimy, czy Inspiracje warsztaty teatru ruchu to tylko niektóre z nich, w których brała aktywny udział i które pokazały jej drogę rozwoju artystycznego.
Jan Dusza urodzony w 2002 roku. Tegoroczny maturzysta swoją przygodę z teatrem rozpoczynał od szkolnych przedstawień i przeglądów recytatorskich. Laureat zeszłorocznego konkursu recytatorskiego Miłosna Osiecka na szczeblu powiatowym. Od 2019 roku aktor w teatrze młodzieżowym Rękawiczka w Garwolinie. Wystąpił w spektaklach Czarownice z Salem, oraz W pewnym miasteczku. Uczestnik Letniej Szkoły Współczesnej Pantomimy, warsztatów teatru ruchu Inspiracje, prowadzonych przez Bartłomieja Ostapczuka oraz warsztatów Świadomy aktor w teatrze niewerbalnym w 2020 roku, również pod kierunkiem Bartłomieja Ostapczuka. Miłośnik gry na pianinie. Stawia swoje pierwsze kroki w kompozycji swoich własnych utworów, które towarzyszą jego działaniom teatralnym. Napisał muzykę do etiudy granej w duecie z Zuzanną Ziółek Papierowa miłość, która miała premierę na drugiej edycji festiwalu teatralnego Saturator w Garwolinie.
Uncommodum
Choreografia i taniec: Stefano Silvino i Michał Góral
Czas trwania: 30 minut
Jako istoty ludzkie przechodzimy przez wiele doświadczeń w naszym życiu, które popychają nas o krok do przodu, zmuszają do opuszczenia naszej strefy komfortu i wejścia w nową przestrzeń. Całej podróży towarzyszą takie emocje jak strach, ból, niezręczność, ignorancja i porażka, których łatwiej uniknąć, bo ciało nie chce tworzyć miejsca dla nieznanego. Prawda jest taka, że raczej wyłącza ono opanowane wcześniej umiejętności i wraca do początku nauki. W rezultacie nieświadomie zmniejszamy naszą wygodną przestrzeń. Tłumaczymy sobie, że inaczej nie może być, że nie możemy się zmienić ani iść dalej.
Stefano Silvino zaczął uczyć się tańczyć na Sycylii w wieku 15 lat. W 2011 roku przeprowadził się do Rzymu, by trenować modern pod okiem takich nauczycieli jak Erika Silgoner, Medhi Walerski (choreograf NDT), Christopher Roman (były tancerz Frankfurt Ballet i Forsythe Company pod kierownictwem Williama Forsythea), Maeva Berthelot (tancerka Hofesh Shechter Company). Współpracował podczas AMWAY CHINA 2012 w Monachium z Luc Petit CREATION i uczestniczył w międzynarodowej trasie musicalu KAROL WOJTYLA, la vera storia w reżyserii Duccio Forzano. Tańczył też w operze IL PAESE DEL SORRISO w choreografii Sandhya Nagaraja w Trieście (Włochy). Był członkiem Teatru ROZBARK, do którego dołączył we wrześniu 2014 roku. Pracował tam z następującymi choreografami: Johan Gerben, Uri Ivgi i Anna Piotrowska. W 2016 roku wygrał program You Can Dance. Po Prostu Tańcz. Brał udział w projektach tanecznych Irada Mazliaha i Noa Shiloh w Warsaw Dance Department. Tancerz The Orsano Project w choreografii Phila Orsano podczas występu w 34. rocznicę Centrum Obserwacji w Nowym Jorku. Tancerz i choreograf autorskiego projektu tanecznego Im the N-One. Nauczyciel modern-contemporary podczas licznych warsztatów tanecznych w całej Polsce. Półfinalista programu World Of Dance w duecie z Katarzyną Zakrzewską. Choreograf spektaklu Miłość na piasku. Tancerz opery Halka w Operze Narodowej w Warszawie w reżyserii Agnieszki Glińskiej, w choreografii Weroniki Pelczyńskiej. Choreograf spektaklu pt. She War Saw i Bez Sensu z Iloną Bekier-Ekwą.
Michał Adam Góral tancerz, performer, młody choreograf, nauczyciel. Absolwent prestiżowej uczelni Codarts Rotterdam University for the Arts w Holandii. Od 2016 roku tancerz teatru Compagnie THOR w Brukseli w produkcjach Anima Ardens i WaW We are Woman. Współpracował z Het Internationaal Danstheater w Amsterdamie, Derida Dance Company w Bułgarii oraz Korzo Theater w Hadze. Tańczył w spektaklach takich choreografów jak Bill T. Jones (USA), Jiří Kylián (Holandia), Martha Graham (USA), Giulia Mureddu (Włochy), Jan Linkens (Holandia), Lucas Jervies (Australia), Ivanhoe Chun-ho Lam (Chiny), Thom Stuart (Holandia), Edersona Rodriguez Xavier (Brazylia),Thierry Smiths (Belgia). Występował na wielu festiwalach, m.in. Tel Aviv Dance w Suzanne Dellal Centre, Festival OFF dAvignon we Francji, Sziget Festival na Węgrzech, Re:wizje Sztuki, Mandala Performance Festival, holenderskich Parade Festival, CaDance Festival, Grachten Festival, Lowlands Festival, belgijskich Charleroi Danses i Brussels Dance. Pracował przy realizacji instalacji Body Building projektanta mody i architekta Henrika Vibskova z Danii.
W Polsce Michał współpracował z Teatrem Tańca Test, Stowarzyszeniem Sztuka Nowa, Teatrem Tańca Caro, B’cause Dance Company, Warszawską Operą Kameralną, Teatrem Tańca Zawirowania, Teatrem Komedia. Jako movement director stworzył materiał ruchowy do gry wydanej przez Sony na konsolę Playstation4 Bound nagrodzonej m.in. Paszportem Polityki, kilka choreografii do teledysków artystów takich jak Ralph Kamiński, Baash, Łąki Łan, Wishlake. Wyreżyserował nagradzane na konkursach solo N°2, spektakl Waterfallin, pokaz Bolero na warszawskiej Nocy Tańca, spektakl Quo Tendis, który miał premierę w teatrze Prochownia oraz performance taneczny Hippocampus pokazany na scenie Mazowieckiego Instytutu Kultury w 2020 roku.
***
Organizator: Mazowiecki Instytut Kultury; Fundacja Artystyczna PERFORM
Projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie
Kuratorka: Paulina Święcańska
Przed zakupem biletu organizatorzy proszą o zapoznanie się z regulaminem sprzedaży oraz regulaminem udziału w wydarzeniach organizowanych przez Mazowiecki Instytut Kultury w okresie pandemii, a także wypełnienie oświadczenia o stanie zdrowia, które przed spektaklem należy przekazać bileterowi w dniu wydarzenia. Materiały do pobrania: https://www.mik.waw.pl/bilety/kasa.html
