Fot. Pagal Creative
W ramach cotygodniowych niedzielnych prezentacji Centrum Teatru i Tańca w Warszawie zaprasza na Miejsca niemożliwe Teatru Limen Butoh w koncepcji i wykonaniu Sylwii Hanff i Marzeny Brzezińskiej. Performans jest częścią projektu Beksiński_Butoh inspirowanego malarstwem Zdzisława Beksińskiego.
Performans przeznaczony dla widzów dorosłych. Po spektaklu odbędzie się spotkanie z Sylwią Hanff. Rozmowa będzie dotyczyła również twórczości Z. Beksińskiego, a poprowadzi ją Włodzimierz Kaczkowski.
„Od obrazu wymagam tego samego, czego od muzyki: by wprawiał mnie w stan ekstazy, ale nie przy pomocy tego, co zostało namalowane, ani jak zostało namalowane, lecz za pośrednictwem czegoś nieuchwytnego, co staram się odnaleźć w sercu i pod powiekami, ale czego nie umiem nazwać.”
Zdzisław Beksiński
Projekt Beksiński_Butoh powstał w 2016 roku według koncepcji Sylwii Hanff jako otwarty projekt poddawania kolejnym interpretacjom malarstwa Zdzisława Beksińskiego przez kolejnych artystów z Polski i ze świata. Był wielokrotnie prezentowany w Polsce i za granicą (USA, Japonia, Włochy, Francja) w różnych składach, we współpracy z performerami (Joan Laage, Magdalena Jakubów) i muzykami (Robert Jędrzejewski, Lori Goldston, Michel Titin-Schaider). Kompozytor Pierre Boeswillwald, zainspirowany performansem Beksiński_Butoh w solowym wykonaniu Sylwii Hanff w Paryżu w 2018 roku – stworzył nowy utwór zatytułowany W niemożliwym miejscu.
Najnowszy performans Teatru Limen Butoh jest inspirowany właśnie tym utworem i stanowi swobodne odniesienie do niektórych aspektów malarstwa Beksińskiego. Niezwykle interesujące z perspektywy butoh są obecne w twórczości Beksińskiego transgresje i transformacje cielesności oraz szczególna relacja ciała z przestrzenią. Artystki podążają jednak głownie za własną wyobraźnią i odczuwaniem świata.
Miejsca niemożliwe – podobnie jak figury niemożliwe, nie istnieją/nie są możliwe w trójwymiarowej rzeczywistości. Nie są jednak tylko złudzeniem czy wytworem wyobraźni. Czy są to inne wymiary opisywane przez teorie fizyki teoretycznej jak hiperprzestrzeń w teorii superstrun? Czy więc żyjemy w realnej przestrzeni wielowymiarowej? Intelekt poszukuje wytłumaczenia tego, co znane z doświadczenia ludzkiego.
„Interpretację tego, czym są ‘miejsca niemożliwe’ chcemy jednak pozostawić widzom. Nas interesuje przede wszystkim to, czym jest spotkanie ze sobą i z drugą osobą w miejscu niemożliwym. Poszukujemy Nieba w miejscach niemożliwych. Nawet jeśli są mroczne jak surrealistyczne przestrzenie obrazów Beksińskiego”
Sylwia Hanff, Marzena Brzezińska
Koncepcja i wykonanie: Sylwia Hanff i Marzena Brzezińska
Muzyka: Pierre Boeswillwald
Reżyseria świateł: Roman Woźniak
Czas trwania: 35 min
Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/775263872994540/
Butoh – kontrkulturowa forma współczesnego [post]tańca, która narodziła się na styku kultury Japońskiej i europejskiej na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Nazywany tańcem ciemności, powstał w atmosferze buntu wobec komercjalizacji i zakłamaniu współczesnego świata, a inspiracją były m.in. ekspresjonizm, koncepcja teatru okrucieństwa Antonin’a Artaud’a, filozofia Nietzschego, pisma Bataille’a, twórczość Geneta; sam w sobie jest świętem i rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia. Nie opiera się na żadnej technice, w tradycyjnie rozumianym sensie techniki tanecznej. Butoh to taniec, którego istotą jest „butoh-tai” – „totalna obecność” i poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z Jaźnią i jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.
Warszawski Teatr Limen Butoh, prowadzony przez Sylwię Hanff istnieje od 2002 roku. Występował na wielu międzynarodowych festiwalach, otrzymał nagrody na konkursach teatralnych i tanecznych. Dotychczas zrealizował ponad 20 spektakli i projektów – w tym międzynarodowych – oraz wiele etiud i improwizacji. TL pracuje w zmiennym składzie, otwarty na współpracę z różnymi artystami teatru, muzyki i plastyki, dzięki której dokonuje się wymiana energii twórczej i wzajemnych inspiracji. Jest jednym z kilkunastu najważniejszych polskich teatrów tańca opisanych w książce Jadwigi Majewskiej „The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland”, wydanej przez Instytut Teatralny w 2011 roku w języku angielskim, będącej wizytówką polskiego tańca kierowaną do odbiorców i organizatorów zagranicznych.
