Nie można zawsze pozostać nienaruszonym. Można chcieć, pragnąć, a nawet można skutecznie uniknąć bycia naruszonym, ale pomimo wysiłku, każdy zostanie w którymś momencie rozbrojony ze swoich mechanizmów obronnych, w obliczu innej osoby, poprzez dotyk, zapach, uczucie, perspektywę dotyku, wspomnienie uczucia.
Judith Butler
Czy można zmienić schematyczne postrzeganie wrażliwości jako kondycji, która ogranicza i przed którą należy się bronić? Uznać i doświadczać jej jako potencjalnego źródła siły? Czy wypracowywanie mechanizmów obronnych przeciwko wrażliwości może prowadzić nie do samoobrony ale samo-destrukcji?
Czy obrona przed podatnością na zranienie nie sprzyja odtwarzaniu cyklu działania przemocy, przed którą szukamy schronienia?
Jaką rolę rytuały wojenne mogą pełnić w kontekście współczesnego człowieka, którego walki przybrały postać bardziej wewnętrznych wojen niż realnej bitwy przeciwko wrogowi w obronie życia.
Czy można postrzegać broń jako przedłużenie własnego ciała?
Pokaz pracy w procesie będzie próbą zgłębienia i mariażu własnej praktyki ruchowej z potencjałem, jaki tkwi w rytuałach wojennych, praktykach tanecznych i kulturowych, u których źródeł tkwią mechanizmy obronne.
Koncept i wykonanie: Karolina Kraczkowska
Muzyka: wybrane fragmenty utworów muzycznych, które pojawiły się na liście Spotify RapCaviar i Rap Workout
Organizator: Fundacja Burdąg, Centrum w Ruchu
Projekt: Centrum w Procesie
Partner: Wawerskie Centrum Kultury