
Fot. materiały organizatorów
Fot. materiały organizatorów
Centrum w Ruchu zaprasza na pokaz work in progress pracy Magdy Ptasznik Technologia wrażliwości: skala XS – wydarzenie służące wypróbowaniu działań performatywnych, konfrontacji i zanurzeniu się głębiej w temat. To nie pokaz szkicu spektaklu, a dzielenie się pracą w aktualnym momencie procesu. Ważna jest tu przestrzeń, produkty Technologii funkcjonują w konkretnym środowisku. W XS artystka zajmie się wybranymi aspektami projektu, a wykonując pierwszy publiczny krok zaczyna od miary najmniejszej. WSTĘP WOLNY.
O spektaklu:
Centralnym pojęciem Technologii jest „uwrażliwianie”. „Uwrażliwianie” to zwiększanie uważności na doświadczanie zmysłowe, nabywanie umiejętności rozróżniania jakości bodźców – różnic w natężeniu, wielości odcieni. To uczenie się pozwalania sobie na wrażenia. Dla socjologa Bruno Latoura uwrażliwianie to świadome doświadczanie swojej cielesności – tego jak istniejemy w środowisku: „Mieć ciało, to znaczy uczyć się przyjmować wpływy.” („To have a body is to learn to be affected.”). Wskazując na ciało, Latour umiejscawia je w środowisku, którego elementy – żywe i nieożywione – są powiązane w sieć krążących afektów.
Drugim ważnym dla Technologii pojęciem jest przestrzeń publiczna. Z jednej strony jest to konsekwencja skierowania uwagi ku środowisku, pytania o pozycję, jaką (indywidualnie i społecznie) zajmujemy wobec innych jego elementów, a z drugiej – wynika z chęci szukania innych form i przestrzeni w jakich może komunikować choreografia. Działanie artystyczne w przestrzeni publicznej daje widzialność, która niesie ze sobą siłę symboliczną. Choreografia/taniec w przestrzeni publicznej może ucieleśniać to, co nie jest tam reprezentowane: eksperymentować z przestrzenią zmysłowego postrzegania, ryzykować sensoryczne otwarcie ciała, poszerzać przestrzeń wrażliwości, fantazjować na temat wspólnego bycia i poświęcać jemu czas, działać nieekonomicznie, prowokować spojrzenie na to co jest, kierować uwagę nie ku użyciu przestrzeni, ale testować, co jeszcze jest w niej możliwe.
choreografia, performans: Magdalena Ptasznik
współpraca w ramach Centrum w Procesie: Karolina Kraczkowska
współpraca badawcza: Eleonora Zdebiak
Projet dofinansowany został ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.