Projekt plakatu: Michał Szota, http://szota.biz/p/
Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zapraszają na otwarte seminarium SZTUKI WYKONAWCZE: Źródła i mediacje. TANIEC. Wydarzenie odbywać się będzie w dwóch częściach, w czwartek w godz. 9.00-17.00 (RUCH – TANIEC – KAMERA. Uczestnicy: Janusz Bałdyga, Erhard Ertel, Ewa Krasucka, Sonia Nieśpiałowska-Owczarek, Katarzyna Słoboda) oraz w piątek w godz. 10.00-18.00 (CHOREOGRAFIA SPOŁECZNA. Uczestnicy: Udi Edelman & Omer Krieger, Dorota Ogrodzka, Paweł Mościcki, Joanna Leśnierowska, Rafał Urbacki, Wojtek Ziemilski).
WSTĘP WOLNY
SEMINARIUM I: RUCH – TANIEC – KAMERA
czwartek, 9.oo–17.oo
Uczestnicy: Janusz Bałdyga, Erhard Ertel, Ewa Krasucka, Sonia Nieśpiałowska-Owczarek, Katarzyna Słoboda
Zapis ruchu na filmie to podstawowy sposób jego dokumentacji, a zarazem często materiał o autonomicznym statusie dzieła sztuki performatywnej. Kamera jest potrzebna tancerzom jako narzędzie badawcze pozwalające zgłębiać techniki ruchu i analizować choreografię, jako partner coraz częściej towarzyszący im w scenicznym działaniu, wreszcie jako medium metakrytyczne – oparte na ruchu i ruch problematyzujące.
Celem seminarium RUCH – TANIEC – KAMERA jest zbadanie zarówno w wymiarze praktycznym, jak i teoretycznym złożonych relacji między tańcem a kamerą, między ruchem kamery a ruchem ciała, między poruszającym się ciałem w obrazie i na żywo. Wykorzystując tę perspektywę, chcemy przyjrzeć się nie tylko tańcowi współczesnemu i klasycznemu, ale także widowiskom sportowym, działaniom z pogranicza teatru i performance art oraz szczególnemu gatunkowi choreografii tworzonej specjalnie wobec kamery – videodance.
Część pierwsza, godz. 9.00–13.00 (z przerwą kawową o 11.00):
Erhard Ertel (Freie Universität Berlin), Percepcja stroboskopowa: ciągłość i przerwanie jako konstytutywne formy tworzenia rzeczywistości i poznania
Sonia Nieśpiałowska-Owczarek, Kino tańca: 70 lat po „Study in Choreography for Camera” Mai Deren
Ewa Krasucka, Videodance. Między efekciarstwem a nową jakością
Katarzyna Słoboda (MS2), Percepcja zestrojona. Praktyka Lisy Nelson
godz. 13.00–14.00 przerwa obiadowa
Cześć druga, godz. 14.00-17.00
Janusz Bałdyga, Ikona zdarzenia wobec jego zapisu filmowego
Dyskusja na forum
SEMINARIUM II: CHOREOGRAFIA SPOŁECZNA
piątek, 10.00–18.00
Uczestnicy: Udi Edelman & Omer Krieger, Dorota Ogrodzka, Paweł Mościcki, Joanna Leśnierowska, Rafał Urbacki, Wojtek Ziemilski
Choreografia społeczna bada cielesne sieci powiązań oraz sposoby komunikacji, które wytwarzają tożsamość społeczną. „Choreografia” nie oznacza tu zatem wyłącznie komponowania ruchu i relacji ciał w czasie i przestrzeni, ale staje się również metodą badania rutyny i dynamiki relacji społecznych, a także organizacji wszelkich form ruchu – także tych codziennych. W praktyce artystycznej przyjęcie perspektywy choreografii społecznej związane jest natomiast z budowaniem sytuacji, które mają wprawić w ruch tancerzy, a często i widzów. Instrukcje, zadania do wykonania, a nawet sama architektura przestrzeni stają się narzędziem wskazania kierunku działania, jednak bez intencji programowania go czy precyzyjnego określenia jego przebiegu.
Podczas seminarium chcemy spojrzeć na ruch jako na ideologię i zastanowić się nad relacją między regułami porządku społecznego a sposobami posługiwania się ciałem. Zapytać o to, w jaki sposób ruch i ciało w ruchu kształtują przestrzeń publiczną. Jak z kolei przestrzeń publiczna dyscyplinuje nasze ciała? Czy jest możliwa polityczność ciała w tkance społecznej, a przede wszystkim jego wolność? Czy choreografia społeczna wyznacza zatem wyłącznie sztywne ramy, czy też tworzy strukturę prowokującą do ruchu?
Część pierwsza, godz. 10.00–14.00 (z przerwą kawową o 12.00)
Udi Edelman & Omer Krieger, Akcja PRL: Odtworzenie języka działań artystycznych i politycznych
Dorota Ogrodzka, Ataki terrorystyczne. Okupacje. Zmiany pozycji
Paweł Mościcki, Choreografia rewolucyjnego wrzenia
Joanna Leśnierowska, Wspólnota w tańcu. Subiektywność wewnątrz kolektywności
godz. 14.00–15.00 przerwa obiadowa
godz. 15.00–18.00
Rafał Urbacki, Kreacja – Reakcja. Choreografia społeczna – Projekt niemożliwy
Wojtek Ziemilski, Niedosprawczość. Kilka osobistych podejść do choreografii społecznej
Dyskusja na forum
Do pobrania:
Organizatorzy: Instytut Kultury Polskiej UW, zespół projektu SZTUKI WYKONAWCZE: Źródła i mediacje
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
