Fot. Karolina Zajączkowska.
Warszawscy twórcy, tancerze z Wrocławia i Bielska-Białej oraz amatorzy tańca 60+ z Wrocławia wspólnie przygotowują międzypokoleniowy taneczny spektakl Konstelacje. Pokaz work in progress odbędzie się w Teatrze Academia na zakończenie rezydencji artystycznej.
Konstelacja oznacza gwiazdozbiór, jednak to słowo niesie za sobą również wiele innych skojarzeń. Październikowy spektakl w Teatrze Academia skupi się na opowieści o nieuniknionych zdarzeniach, złożonych relacjach międzyludzkich w kontekście upływającego czasu, a całość podkreśli kontekst międzypokoleniowy projektu. Twórcy postarają się również odpowiedzieć na pytania Co determinuje nasze wybory życiowe? Co jest początkiem, a co końcem cyklu miłości? Czy miłość jest zjawiskiem ponadczasowym i pozawymiarowym, a także jakie są cechy miłości wiecznej? Jednak dla każdego z uczestników i widzów spektaklu odpowiedzi mogą być zupełnie inne…
Pomysłodawczyni Konstelacji, Paulina Święcańska współpracowała już z seniorami w roli tancerzy przy autorskim projekcie protoCIAŁO w ramach Miasta przyszłości Edwina Bendyka oraz rocznym projekcie animacyjnym w przestrzeni miasta pod nazwą MY perFORMAtive SPACE we Wrocławiu.
Projekt „KONSTELACJE” to kolejny etap współpracy z seniorami, dla których ważny jest rozwój i chęć poznania sztuki teatru tańca. Są kreatywni, twórczy, a także chcą zmieniać swoje życie poprzez taniec. Dla mnie – jako choreografki – to najpiękniejsze chwile, kiedy mogę obserwować te zmiany. Oczywiście bywają trudne momenty, ponieważ tego typu projekty wymagają kilkugodzinnych prób. Czasem zwyczajnie przychodzi zmęczenie, jednak zupełnie wystarczającą motywacją jest konfrontacja i występ przed publicznością – mówi Paulina Świecańska.
Seniorzy – Magdalena i Krzysztof Sztylińscy oraz Małgorzata Czaban – wystąpią na scenie razem z profesjonalistami, performerami i tancerzami Aleksandrą Osowicz i Pawłem Koniorem, którzy wraz z choreografką przygotowują fizycznie i merytorycznie cały zespół do pokazu premierowego. Spektakl w swojej strukturze czerpie z różnych technik: elementów improwizowanych, etiud tańca współczesnego oraz improwizacji kontaktowej – całość utworzy dzieło choreograficzne. Sztuka tańca połączy się na scenie z teatrem narracji wizualnej, w którym elementy scenografii stworzą integralną część dramaturgii spektaklu. Rekwizyty jednocześnie będą scenografią, a kostiumy podkreślą znaczenie postaci.
Zawsze staram się tworzyć spektakle, w których różne elementy dzieła scenicznego uzupełniają się – muzyka, kostium, scenografia, światła, ruch sceniczny, dramaturgia. Są to klucze do interpretacji moich spektakli, które daję widzom. Muszą sami poszukać odpowiedzi, podejmując próbę czytania spektaklu na płaszczyznach znaczeniowych. Bardzo zależy mi, aby odbiorca nie konfrontował swoich odczuć linearnie z tym „co autor miał na myśli”. Według moich praktyk i przekonań dzieło jest tworzywem, któremu kształt może nadać dopiero interpretacja widzów. Lubię realizować spektakle abstrakcyjne, w których otwieram pole do dyskusji, a nie daję odpowiedzi w ramach spektaklu – dodaje Paulina Święcańska.
Całość wieczoru zakończy rozmowa o tańcu, czyli spotkanie twórców z widzami, podczas którego wszyscy będą mogli wymienić się swoimi doświadczeniami.
Więcej informacji: www.facebook.com/events/178589589380031/.
Wstęp wolny.
Koncepcja i choreografia: Paulina Święcańska
Reżyseria: Romuald Woźniak
Kreacja postaci: Aleksandra Osowicz, Paweł Konior, Małgorzata Czaban, Magdalena i Krzysztof Sztylińscy
Muzyka: Kolaż muzyczny
