Warszawa: Praski Balet Kameralny (Pražský Komorní Balet) „Black mirror”, „Silent cry”, „Come see comme ça”

Zdjęcie: Warszawa: Praski Balet Kameralny (Pražský Komorní Balet) „Black mirror”, „Silent cry”, „Come see comme ça”

Silent cry. Fot. Martin Macoun

Wersja do druku

Udostępnij

Mazowiecki Instytut Kultury zaprasza na pokaz trzech spektakli jednego wieczoru w wykonaniu Praskiego Baletu Kameralnego (Pražský Komorní Balet): Black mirror, Silent cry, Come see comme ça.

Black mirror:

Egzystencjalny, abstrakcyjny balet funkcjonuje tutaj jako metafora nigdy nie doświadczonej tajemnicy życia i świata. Choreografia zainspirowana została obrazem Vladimira Houdeka Czarne lustro. Współpracę Hanny Polańskiej Tureckovej i Vladimira Houdeka można określić jako „stan filmowego kolażu tańca i obrazu poszukujący definicji współzależności między językiem ciała a przekazem wizualnym”. Widać silne inspiracje modernizmem. Głównym zainteresowaniem kreatywnego duetu są aktualne możliwości abstrakcji, która zawsze jest procesem, związkiem.

Silent cry:

Inspiracją do stworzenia spektaklu dla trzech tancerzy był poemat symfoniczny Antonina Dvořáka The Water Goblin. Opowieść, której akcja ma miejsce w teraźniejszości, mówi o relacjach interpersonalnych i wydarzeniach, które mogą dziać się wokół nas, często za zamkniętymi drzwiami. Intensywność wspaniałej muzyki Dvořáka wzmacnia i podkreśla konflikt miłości, namiętności i egoizmu, prowadzącej do tragicznego końca.

Scenariusz i reżyseria: Hana Litterová

Muzyka:  Antonín Dvořák (Vodník op. 107)

Scenografia i kostiumy: Pavel Knolle

Obsada: Sabina Bočková, Lenka Bílková, Hodei Iriarte Kaperotxipi

Czas trwania spektaklu: 20 minut

Come see comme ça

Come see Comme ça jest wariacją na temat życia kilku osób, które los doprowadził do jednego miejsca. Spektakl inspirowany jest pojęciami baroku, paradoksu i kontrastu. Jest to opowieść o ludzkich potrzebach, które mają szanse pojawienia się tylko w pewnych specjalnych okolicznościach. Jedną z takich sytuacji jest wieczorne przyjęcie. Potrzeby te, często ukryte przed światem zewnętrznym, dochodzą do głosu pod postacią pospolitych instynktów i zachowań i możliwe, że zobaczymy obie ich strony – przyjazną i przyjemną, jak również – wstydliwą i wrogą. Ile prawdy jest w ich zachowaniu? Chodź zobacz. Popatrz. Zobaczysz, że nie są całkiem szczęśliwi. Czują się comme ci comme ça.

Muzyka: Heinrich Ignaz Franz von Biber, Renè Aubry, Franz von Biber, Renè Aubry, Murcof, Balanescu Quartet, Goran Bregović

Reżyseria: Aleksandra Dziurosz

Konsultacja dramaturgiczna: Bartosz M. Martyna

Choreografia: Aleksandra Dziurosz & tancerze

Aranżacja muzyki: Andrzej Kopeć

Scenografia i kostiumy: Pavel Knolle

Reżyser światła: Jakub Sloup

Bilety: 12zł

Opieka merytoryczna cyklu Scena Elektoralna 2015. Teatr Tańca – dr hab. Aleksandra Dziurosz.

Więcej

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

godz. 19:00

Warszawa: Mazowiecki Instytut Kultury, ul. Elektoralna 12

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close