Mazowiecki Instytut Kultury zaprasza na pokaz trzech spektakli jednego wieczoru w wykonaniu Praskiego Baletu Kameralnego (Pražský Komorní Balet): Black mirror, Silent cry, Come see comme ça.
Black mirror:
Egzystencjalny, abstrakcyjny balet funkcjonuje tutaj jako metafora nigdy nie doświadczonej tajemnicy życia i świata. Choreografia zainspirowana została obrazem Vladimira Houdeka Czarne lustro. Współpracę Hanny Polańskiej Tureckovej i Vladimira Houdeka można określić jako „stan filmowego kolażu tańca i obrazu poszukujący definicji współzależności między językiem ciała a przekazem wizualnym”. Widać silne inspiracje modernizmem. Głównym zainteresowaniem kreatywnego duetu są aktualne możliwości abstrakcji, która zawsze jest procesem, związkiem.
Silent cry:
Inspiracją do stworzenia spektaklu dla trzech tancerzy był poemat symfoniczny Antonina Dvořáka The Water Goblin. Opowieść, której akcja ma miejsce w teraźniejszości, mówi o relacjach interpersonalnych i wydarzeniach, które mogą dziać się wokół nas, często za zamkniętymi drzwiami. Intensywność wspaniałej muzyki Dvořáka wzmacnia i podkreśla konflikt miłości, namiętności i egoizmu, prowadzącej do tragicznego końca.
Scenariusz i reżyseria: Hana Litterová
Muzyka: Antonín Dvořák (Vodník op. 107)
Scenografia i kostiumy: Pavel Knolle
Obsada: Sabina Bočková, Lenka Bílková, Hodei Iriarte Kaperotxipi
Czas trwania spektaklu: 20 minut
Come see comme ça
Come see Comme ça jest wariacją na temat życia kilku osób, które los doprowadził do jednego miejsca. Spektakl inspirowany jest pojęciami baroku, paradoksu i kontrastu. Jest to opowieść o ludzkich potrzebach, które mają szanse pojawienia się tylko w pewnych specjalnych okolicznościach. Jedną z takich sytuacji jest wieczorne przyjęcie. Potrzeby te, często ukryte przed światem zewnętrznym, dochodzą do głosu pod postacią pospolitych instynktów i zachowań i możliwe, że zobaczymy obie ich strony – przyjazną i przyjemną, jak również – wstydliwą i wrogą. Ile prawdy jest w ich zachowaniu? Chodź zobacz. Popatrz. Zobaczysz, że nie są całkiem szczęśliwi. Czują się comme ci comme ça.
Muzyka: Heinrich Ignaz Franz von Biber, Renè Aubry, Franz von Biber, Renè Aubry, Murcof, Balanescu Quartet, Goran Bregović
Reżyseria: Aleksandra Dziurosz
Konsultacja dramaturgiczna: Bartosz M. Martyna
Choreografia: Aleksandra Dziurosz & tancerze
Aranżacja muzyki: Andrzej Kopeć
Scenografia i kostiumy: Pavel Knolle
Reżyser światła: Jakub Sloup
Bilety: 12zł
Opieka merytoryczna cyklu Scena Elektoralna 2015. Teatr Tańca – dr hab. Aleksandra Dziurosz.