Warszawa / Przestrzeń Muzyki Współczesnej Hashtag Lab: „Encore” – chor. Liwia Bargieł-Kiełbowicz

Czym jest miłość? Miłość jest możliwością asystowania przy narodzinach świata. Jest wszechobecna. To kosmiczna, czysta siła, chemiczna grawitacja, dzięki której istnieje życie. Jest jedną z najsilniejszych motywacji. W miłości podmiot usiłuje dotknąć „bytu drugiego” – dąży do całkowitego zespolenia. Przekracza siebie samego, przekracza narcyzm, ale nigdy nie dotrze do celu. W miłości podmioty będą zawsze przeżywać różnicę i podejmować nieustające próby połączenia na poziomie metafizycznym.

Spektakl „Encore” jest moim powrotem do sztuki kontemplacyjnej, metafizycznej. Moja refleksja zwraca się w kierunku miłości. Przyglądam się jej u podstaw, jako pierwotnej, czystej sile twórczej. Motywacje do działania mamy różne, jednakże to właśnie miłość wydaje mi się tą najbardziej budującą – mówi choreografka i tancerka Liwia Bargieł-Kiełbowicz.

Spektakl od lat 16.

Premiera: 1 grudnia 2023, godz. 19.00

Drugi pokaz: 3 grudnia 2023, godz. 19.00

Pokazy odbędą się w Przestrzeni Muzyki Współczesnej Hashtag Lab przy ul. Barskiej 29 w Warszawie.

Bilety w cenie 40 zł (normalny) i 20 zł (ulgowy) dostępne w aplikacji GOING i na goingapp.pl.

Liczba miejsc ograniczona.

Realizatorzy:

Choreografia: Liwia Bargieł-Kiełbowicz
Muzyka: Lucia Długoszewski
Opieka muzyczna: Lilianna Krych, Ania Karpowicz
Scenografia: Bartłomiej Kiełbowicz
Kostiumy: Karolina Bramowicz
Projekt graficzny: Marta Jarnuszkiewicz
Komunikacja: Radosław Wójcik
Koordynacja produkcji: Zofia Zajkowska
Producent: Stowarzyszenie Supermarket Artystyczny
Współproducent: Przestrzeń Muzyki Współczesnej Hashtag Lab

Wystąpią:

Liwia Bargieł-Kiełbowicz – taniec
Stanisław Bulder – taniec
Zofia Dutkiewicz – flet
Martyna Kułakowska – fortepian
Olga Przybył – perkusja

O artystach:

Lucia Długoszewski (1925-2000) – córka polskich imigrantów, niedoszła studentka medycyny, która rzuciła wszystko, by rozwijać swoje artystyczne pasje. Studentka Edgara Varèse’a stała się jedną z najciekawszych i najbardziej zapomnianych kompozytorek szkoły nowojorskiej. Aspektem, na który najczęściej zwraca się uwagę w twórczości Długoszewski, jest brzmienie. Jej wrażliwości na dźwięk dowodzą już jej wczesne utwory, jak Moving Space Theater Piece for Everyday Sounds, który – zgodnie z nazwą – wykorzystywał brzmienia przedmiotów codziennego użytku. W partyturach Długoszewski zwraca uwagę na cyzelowanie najdrobniejszych detali brzmieniowych. Rodzaj artykulacji i dynamiki potrafi zmieniać się co miarę, zwłaszcza w partii perkusji. Kompozytorka nakłada na siebie plany instrumentalne o różnej dynamice, tworząc unikatowe mikstury brzmieniowe. Tak duża zmienność, przy operowaniu silnymi kontrastami, może prowadzić do fragmentaryzacji utworu, jednak wspomniana już wcześniej pulsacyjność tej muzyki zapewnia odczucie continuum. W 2020 roku warszawska kooperatywa muzyczna Hashtag Ensemble, twórcy Przestrzeni Muzyki Współczesnej Hashtag Lab, wydała monograficzny album z muzyką Lucii Długoszewski Openings of the Eye (wyd. DUX).

Liwia Bargieł-Kiełbowicz – absolwentka Konserwatorium Tańca Współczesnego Trinity Laban w Londynie. Doktor sztuki w dziedzinie sztuk teatralnych. Wykładowczyni na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jako tancerka wystąpiła m.in. w spektaklach Carolin Finn, Guilherme Bothelo, Macieja Kuźmińskiego, Hygina Delimata, Mikołaja Mikołajczyka, Tomka Ciesielskiego, Uli Sickle, Elwiry Piorun, Waldemara Raźniaka. Jest autorką choreografii do spektakli teatralnych Joanna Szalona. Królowa, Tragedia Jana X (reż. W. Raźniak), Opowiadanie Brazylijskie (reż. M. Hycnar), Demon Teatru, czyli mniejsza o to (reż. A. Domalik), Wiedźmin (reż. W. Kościelniak). Reżyserka spektakli teatralnych: Iluminacje, Witzelsucht, Szron/Frost, Body Bank oraz współautorka (razem z Lilianną Krych) performatywnej interpretacji Treatise Corneliusa Cardew (zamówienie Warszawskiej Jesieni 2016). Od 2015 roku współpracuje z artystką wizualną Martą Jarnuszkiewicz, z którą stworzyła prace Nullpunkt, Pozycja początkowa – wertykalna, Tachypnoe, Projekt Anaberg. Od 2020 roku pracuje z artystą wizualnym Bartłomiejem Kiełbowiczem. Razem stworzyli cykl prac video Pandemobook oraz performens Stretching. Od 2021 roku współpracuje z zespołem muzyki współczesnej Hashtag Ensemble. https://www.liwiabargiel.com

Stanisław Bulder – studiował na kierunku taniec współczesny w Opus Ballet we Florencji. Wykształcenie wyższe zdobył na warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Pracował z takimi choreografami i choreografkami, jak: Didier Théron, Gustavo Oliveira, Anna Piotrowska, Jakub Lewandowski, Marta Ziółek, Elwira Piorun, Ferenc Fehér, Kaya Kołodziejczyk, Anna Näsström. Od 2018 roku współpracuje z warszawskim Teatrem Tańca Zawirowania, w którym tańczył w ponad dziesięciu produkcjach. Aktualnie można go także zobaczyć w spektaklach Resurrection i Les Gonfles zespołu Compagnie Didier Théron, w spektaklach Artura Grabarczyka de light i Niesamowicie blisko, a także w spektaklu Teatru Rozbark Policzalni. W produkcji, stworzonej dla Teatru Studio Oda do Radości w reżyserii Wojtka Ziemilskiego, pełnił funkcję asystenta reżysera, a także konsultanta choreograficznego. Kształci się i rozwija swoje zainteresowania dramaturgią teatralną i teatru tańca, a także możliwościami emancypacyjnej sztuki na rzecz zwierząt.

Spektakl Encore zrealizowany został dzięki wsparciu Miasta Stołecznego Warszawy.

Przestrzeń Muzyki Współczesnej Hashtag Lab współfinansuje Miasto Stołeczne Warszawa.