João Fiadeiro, Este corpo que me ocupa, 2008, fot. Patrícia Almeida
Punkty styku. Performans i współczesność to druga część programu badawczego Muzeum Sztuki Nowoczesnej poświęconego sztukom performatywnym, przygotowywana we współpracy z André Lepeckim – profesorem Performance Studies na Uniwersytecie w Nowym Jorku (NYU). Seminarium jest kontynuacją wykładu otwartego i stawia sobie za zadanie krytyczne omówienie tekstów teoretycznych i prac artystycznych, które przyczyniły się do poszerzenia pojęcia „ucieleśnienia” (embodiment). Na seminarium obowiązują zapisy. Zgłoszenia składające się z bio (max. 300 słów) i krótkiego uzasadnienia chęci udziału w seminarium (max. 500 słów) prosimy kierować do 15 stycznia na adres: zapisy@artmuseum.pl z dopiskiem „PUNKTY STYKU” w temacie wiadomości.
Szczególna uwaga zostanie poświęcona najnowszym praktykom sztuki performansu i tańca eksperymentalnego, które pokazują, w jaki sposób krytyka „ucieleśnienia” staje się punktem wyjścia dla krytyki ekonomii, własności, pojęcia autorstwa i kapitalizmu neoliberalnego.
Cykl Punkty styku. Performans i współczesność w MSN realizowany jest we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca.
André Lepecki – krytyk tańca i kurator pracujący głównie na polu studiów performatywnych, choreografii i dramaturgii. Wykłada w Departamencie Studiów Performatywnych na Uniwersytecie w Nowym Jorku. Jego publikacje ukazują się w różnego typu periodykach, jest on też autorem i redaktorem wielu istotnych publikacji z dziedziny sztuk performatywnych. Lepecki jest kuratorem wystaw i festiwali sztuki performans, w tym nagrodzonej podczas festiwalu Performa w 2009 roku rekonstrukcji happeningu Allana Kaprowa 18 Hapenings in 6 Parts. W 2010 był współkuratorem, wraz z Stephanie Rosenthal, Archiwum Tańca i Sztuk Wizualnych od lat 1960 do współczesności, które było częścią wystawy Move: Choreographing You w Hayward Gallery w Londynie. Lepecki jest autorem następujących publikacji: antologii Dance (2013), Exhausting Dance (2006), a także redaktorem Planes of Composition (z Jenn Joy, 2009), The Senses in Performance (z Sally Banes, 2007) i Of the Presence of the Body (2004). Jest on również członkiem zespołów redakcyjnych kilku akademickich periodyków z dziedziny sztuk performatywnych w tym: „Performance Research” (UK), „Dance Research Journal” (USA), „Choreographic Practices” (UK), „Revista Dança” (Brazil). Jego publikacje dotyczące tańca i performansu ukazują się między innymi w „The Drama Review” (USA), „Artforum” (USA), „October” (USA), „Nouvelles de Danse” (France).
O programie:
Celem programu jest przyjrzenie się współczesnym dyskursom analizującym szeroko pojęte sztuki performatywne – badania te w znaczący sposób stymulują dziś rozwój tego zjawiska na świecie. Performans, który poprzez swój emancypacyjny charakter staje się kluczową formą sztuki współczesnej, na świecie budzi coraz większe zainteresowanie, w Polsce jednak jest formą ciągle relatywnie mało znaną i uprawianą. Coraz bardziej odczuwany jest też brak teoretycznej refleksji i słownika pozwalających zbliżyć się do współczesnych form performatywnych, które eksperymentalnie wchodzą w obszary dialogu z teorią sztuki, nowymi mediami, filozofią, polityką i sferą społeczną. A to właśnie performans zdaje się najpełniej oddawać dynamiczny charakter sztuki współczesnej, a też szerzej pojętej współczesności. Dziejąc się zawsze „tu i teraz”, z wpisanymi w taką postawę: otwartością na nieznane, spontanicznością, nieustanym emancypowaniem się i mierzeniem z „aktualnym”, jest to medium, które w sztuce każe wybrzmieć pytaniom o jej przedmiot, materiał, język, ekonomię twórcy i widza, a także – lub przede wszystkim – o jej polityczną skuteczność. Tym samym każe nieustannie zadawać tak samo jak on sam dynamiczne pytanie o współczesność i bycie współczesnym.
Partnerzy:
