Nowy Teatr zaprasza do udziału w warsztatach dla publiczności, które będą okazją do dyskusji na temat trzech spektakli prezentowanych w ramach cyklu Radykalna bliskość: National Affairs Izy Szostak, pURe Ramony Nagabczyńskiej i Wycieka ze mnie samo złoto Renaty Piotrowskiej-Auffret. Podczas intensywnej, trzygodzinnej sesji wspólnie przyjrzymy się wybranym metodom i formatom dawania feedbacku, które wykorzystywane są w procesach artystycznych. Podczas intensywnej, trzygodzinnej sesji wspólnie przyjrzymy się wybranym metodom i formatom dawania feedbacku, które wykorzystywane są w procesach artystycznych. W trakcie warsztatów posłużą nam one do wymiany doświadczeń, skojarzeń i opinii związanych z odbiorem prac choreografek z warszawskiego Centrum w Ruchu.
Wstęp wolny.
Prowadzenie: Mateusz Szymanówka
Zgłoszenia należy przesyłać do 15 grudnia 2017 na adres: warsztaty@nowyteatr.org
O spektaklach:
Ramona Nagabczyńska: pURe (14 grudnia)
Renata Piotrowska-Auffret: Wycieka ze mnie samo złoto (15-16 grudnia)
Maria Stokłosa: Wychodząc od działania (17-19 grudnia)
Iza Szostak: National Affairs (25-26 października)
***
O cyklu Radykalna bliskość
październik-grudzień 2017
artystki: Ramona Nagabczyńska, Renata Piotrowska-Auffret, Marysia Stokłosa, Iza Szostak
kurator: Mateusz Szymanówka
Radykalna bliskość przygląda się temu, jak współczesna choreografia prześwietla i przetwarza przestrzenne i symboliczne relacje między nami. Czy taniec możemy rozumieć jako operację na społecznych tkankach albo próbę ponownej negocjacji terytoriów, takich jak ciało, teatr czy rzeczywistość polityczna?
Na program składać będą się prace czterech polskich choreografek: premiery National Affairs Izy Szostak i Wycieka ze mnie samo złoto Renaty Piotrowskiej-Auffret, pokaz spektaklu pURe Ramony Nagabczyńskiej i finał projektu Wychodząc od działania Marysi Stokłosy. Pokazom towarzyszyć będą warsztaty dla publiczności oraz debata z udziałem artystek i zaproszonych gości.
Prezentowane spektakle i performansy, chociaż odwołują się do zagarniętych przez ekonomię, religię czy władzę kategorii intymności, miłości, opieki czy współpracy, nie poszukują w nich autentyczności. Chodzi raczej o ćwiczenia z niesubordynacji i konfrontację z istniejącymi poglądami i zwyczajami, które kształtują codzienne praktyki bycia ciałem, bycia w świecie i bycia razem. Podawanie w wątpliwość relacji między bliskim i dalekim, własnym i cudzym albo znajomym i obcym.
W jakich społecznych rytuałach uczestniczy współczesne ciało? Jak stawiać opór narzuconym nam kulturowym kodom? Czy rewolucja może rozpętać się między mną a tobą?