Warszawa / Scena Tańca Improwizowanego [Sic!] „Saute”: „boneXposed” – work in progress, Aleksandra Bożek-Muszyńska, Ilona Trybuła

O wydarzeniu:

Szkielet, jako archetyp śmierci, odnosi się do pamięci, przemijania. Każda komórka kostna zawiera materiał genetyczny w DNA, będący zapisem naszych doświadczeń. Kości najdłużej zostają po naszej śmierci, stanowiąc pamięć o fizycznym istnieniu. Anatomicznie, szkielet to konstrukcja i stabilność zbudowana z trójwymiarowej architektury 206 kości.

Praca w procesie jest poszukiwaniem ekspresji układu szkieletowego. Odwołujemy się do szkieletu jako symbolu pamięci i struktury. Tworzymy w przestrzeni performatywno-improwizacyjnej relacje dwóch ciał według autorskich zadań opartych na rozwijaniu jakości układu kostnego. Praca jest improwizacyjnym sprawdzianem zestrojenia performerów z układem kostnym.

Realizatorzy:

Koncepcja: Sławomir Juszczak
Tancerze: Sławomir Juszczak, Antonina Dąbrowska
Dramaturgia: Zuzanna Kasprzyk

**

O twórcach:

Sławomir Juszczak

Tancerz, początkujący choreograf, fizjoterapeuta. Absolwent kierunku taniec (aktor teatru tańca) Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Absolwent krakowskiej AWF na kierunku fizjoterapia. Certyfikowany terapeuta Manipulacji Powięzi ® według Stecco (FM). We własnych poszukiwaniach twórczych inspiruje się systemami ciała według podejścia Body-Mind Centering oraz polską techniką tańca współczesnego Jacka Łumińskiego. Tańczył w spektaklach m.in.: Janusza Skubaczkowskiego, Moniki Witkowskiej, Eryka Makohona, Michała Przybyły.

Antonina Maria Dąbrowska

Studentka II roku tańca (aktor teatru tańca) Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Stypendystka rektora. Regularna uczestniczka warsztatów i festiwali – Warsaw FLOW, Cyrkulacje, Przestrzenie Sztuki Katowice/Białystok. Wykonawczyni spektaklu Autentyki w choreografii B. Mieszczaka. Od 2023 roku twórczyni inicjatywy koło|impro – koła artystycznego przy Zakładzie Tańca w Katowicach. Zainteresowana improwizacją performatywną, jej relacją z otoczeniem, dźwiękiem i wpływem na widza.

Zuzanna Kasprzyk

Tancerka, choreografka, nauczycielka tańca, instruktor pilates. Absolwentka Prywatnej Szkoły Baletowej M.M. Szewczenko w Gliwicach oraz Wydziału Teatru Tańca PWST w Krakowie (Akademii Sztuk Teatralnych), a obecnie studentka Szkoły Doktorskiej Akademii Muzycznej w Łodzi. W 2019 roku rozpoczęła kurs Somatic Movement Educator Body-Mind Centering®. W pracy choreograficznej bada podejście somatyczne, sięgając po metody takie jak Body-Mind Centering®, metoda Feldenkraisa czy Fighting Monkeys.

***

Ilona Trybuła – tancerka, improwizatorka, choreografka, wykładowczyni akademicka. Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Gdańsku i Akademii Muzycznej w Warszawie. Pracowała na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, w Szkole Aktorskiej Machulskich, Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu AST Kraków. Obecnie pracuje w Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi zajęcia treningu fizycznego, świadomości ciała oraz improwizacji. Autorka ok. 30 spektakli improwizowanych, współpracuje regularnie z muzykami polskiej sceny improwizowanej.
Twórczyni projektów Studio Ciało i Laboratorium Improwizacji, w ramach których organizowane były regularne warsztaty i laboratoria improwizacji, prowadzone przez nauczycieli polskich i zagranicznych. Twórczyni i dyrektorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Improwizacji Tańca [SIC!], twórczyni Kolektywu Melba (improwizujących tancerzy i muzyków).
Kuratorka rocznego projektu w CSW Zamku Ujazdowskim Sic! four seasons.
Trzykrotna stypendystka MKiDN, odznaczona medalem KEN.

Improwizacja jest osią działań, na polu badań, edukacji, twórczości, prezentacji, animacji, upowszechniania. To dla artystki proces tworzenia i budowania form, choreografii ruchu, tańca i sensu w spektaklu, precyzyjnie i przenikliwie w ciągle otwartej możliwości na nowe działania i wydarzenia. Interesuje ją i fascynuje zagadnienie filozofii, która wydarza się w codzienności i manifestuje w prostocie. Improwizacja daje możliwość uchwycenia „decydującego momentu”, który trwa tylko chwilę, ale jest właśnie tym kluczowym.

Jedną z ostatnich prac artystki jest projekt badawczy zrealizowany ze studentami Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, którego rezultatem był spektakl Uważnie się przyglądam.
Ilona Trybuła jest autorką artykułu naukowego w wydawnictwie Akademii Muzycznej w Katowicach pt. Zawsze na nowo.

Cykl Partytury uważności:

• Piękno jak powietrze;
• Wszystko co jest, wydarza się teraz;
• Partytury codzienności

Ilona Trybuła:

Wejście w improwizację jest fascynujące, nie zawsze proste.
Nie chodzi tylko o to, żeby improwizować, ale o to, co dzięki niej można zrobić, stworzyć.
Lubię jak za nią stoi temat, wtedy można się z nim spotkać na unikalnym poziomie doświadczenia.
Jeden ruch otwiera świat i powoduje lawinę zdarzeń. Precyzyjnie i przejrzyście i tak jak ma być.

Aleksandra Bożek-Muszyńska – improwizatorka, performerka, choreografka, instruktorka tańca współczesnego, trenerka biznesu i filolożka. Jej prace były prezentowane m.in. w Berlinie, Budapeszcie, Filadelfii, Nowym Jorku, Warszawie i Wiedniu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015–2017 realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie oraz beneficjentka programu Global Practice Sharing w Movement Research w Nowym Jorku. Absolwentka kursu Choreografii Eksperymentalnej II organizowanego przez warszawskie Centrum w Ruchu. W 2022 roku ukończyła kilkumiesięczny kurs BODY-MIND CENTERING® organizowany przez Somatische Akademie w Berlinie. W 2017 roku wraz z Hanną Bylką-Kanecką założyła kolektyw Holobiont, którego celem są interdyscyplinarne projekty wielopokoleniowe. W swoich pracach bada granice między prostotą i naiwnością, prezentacją i facylitacją oraz znajdowaniem schematów i łamaniem ich. Aspekt wizualny oraz swoiste poczucie humoru są charakterystyczne dla jej prac. Jej ciało reaguje bardzo dobrze, kiedy może robić to, co lubi.

Aleksandra Bożek-Muszyńska:

W improwizacji pozwalam sobie na potok myśli, bazgraninę ruchów, łapanie fali i porzucanie jej (i to w dowolnym momencie – czasem kiedy jest w najwyższym punkcie, a czasem kiedy dopiero nabiera tempa). Nie musi być linearnie, może być w różnych kierunkach.

www.olabomu.com
www.holobiont.pl

***

Po kilkuletniej przerwie na warszawską scenę powraca marka [sic!].

Jest to emanacja międzynarodowego festiwalu improwizacji tańca, który od swojej pierwszej edycji w 2007 roku przedstawiał i wprowadzał mało znane wówczas w Polsce metody tworzenia, prezentacji i edukacji przez improwizację. Teraz sytuacja się zmieniła i śmiało możemy powiedzieć, że ta dziedzina sztuki istnieje i się rozwija. Potrzebujemy więc stałych i regularnych prezentacji! I jest nią właśnie Scena Tańca Improwizowanego [sic!] w odsłonie „saute”.

– mówią organizatorzy.

„A co, jeśli to co masz, jest właśnie tym czego potrzebujesz?” – pyta Deborah Hay.

„Saute” to proces odkryty, dość surowy i bez dodatków. Sens i forma saute.
Mamy ciało, mamy myśl, wyobraźnię, podłogę. Mamy cały świat zewnętrzny i wewnętrzny, konteksty i powody, żeby tworzyć. I korzystamy z zasobów „królowej” twórczości – improwizacji, która dużo wymaga i jeszcze więcej oferuje. To proces, który nigdy się nie kończy, możliwości twórcze ma niewyczerpane i z zasady to 100% życia w życiu.

Wydarzenie ma formę cyklicznych wieczorów, w których uczestniczyć będą różne osoby związane z polską sceną improwizowaną.

Wstęp płatny

Więcej informacji: link