Warszawa/Scena Tańca Studio 2016/III: Koncentrat Artistic Group/Grupa Artystyczna Koncentrat „Piotruś i Wilk. Reinterpretacja”

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach trzeciej odsłony Sceny Tańca Studio 2016 odbędzie się pokaz spektaklu Piotruś i Wilk. Reinterpretacja Grupy Artystycznej Koncentrat. Piotruś i Wilk. Reinterpretacja powstał w 2014 jako format zamówiony przez warszawski festiwal sztuki perfomance WarSoVie Ostatnia wersja projektu została zrealizowana w Szklarni Miejskiej w Magdeburgu na zamówienie festiwalu muzycznego SinusTon w postaci przedpołudniówki dla widowni w każdym wieku. Ta wersja stała się pozycją repertuarową Grupy Artystycznej Koncentrat (ze stałą obsadą i choreografią) i jako taka jest prezentowana od 2016 roku. Projekt wprowadza dyskurs tańca współczesnego do przestrzeni publicznej dla widowni w każdym wieku, poprzez twórczy dialog z tradycją klasycznego tańca i muzyki. Oryginalny Piotruś i Wilk Prokofiewa jest więcej niz inspiracją dla tej pracy – to żywy i pełen mocy materiał muzyczny, taneczny i narracyjny, który przetwarzamy i z kórym polemizujemy poprzez użycie metod i technik współczesnego tworzenia tańca.

Jako format, projekt został dotąd zrealizowany w różnorakich przestrzeniach publicznych w Warszawie, Bilbao, Wilnie i Tartu, za każdym razem z inną grupą lokalnych wykonawców, po 5 dniowym okresie prób/warsztatów.

Piotruś i Wilk Prokofiewa to dzieło wyjątkowo dobrze wpisujące się w podaną przez Susan Sontag w Notatkach o Campie definicję sztuki klasycznej. Jest piękne, zrozumiałe, bez podtekstów, nie epatuje ekspresją inną, niż ta zawarta w estetyce i stylu kompozycji oraz w wirtuozerii wykonania. W projekcie Piotruś i Wilk. Reinterpretacja. narracja ta zostaje zderzona z metodami pracy i gustami typowymi dla sztuki współczesnej (deformacja, redukcja, potoczność). Czy jest możliwe współistnienie klasyczności i współczesności w jednym przedstawieniu skoro wszystkie atrybuty sztuki klasycznej są przez sztukę współczesną w całości zanegowane? Ponadto, w szerszym kontekście, sztuka w ogóle (klasyczna, współczesna i campowa) jest dziś w kulturze odizolowanym wątkiem, którego jego w założeniu główny konsument – zwykła widownia – nie kocha, nie lubi i nie szanuje. Artyści wszystkich dziedzin i wszystkich nurtów sztuki wysokiej tworzą więc sami dla siebie, swoich producentów, oraz dla wąskiego grona koneserów, nieudolnie acz heroicznie próbując przekonać wszystkich dookoła, że ma to jakikolwiek sens. Można powiedzieć, że sztuka per se stała się narracją nieproszoną, narracją „obcego”. Co powstanie/zostanie ze zderzenia dwóch nieznoszących się wzajemnie kulturowych prądów z żywiołem zwykłych przechodniów?

Teaser

koncept, choreografia, reżyseria: Rafał Dziemidok

światło, przestrzeń, kostiumy: Ewa Garniec

adaptacja muzyczna: Oliver Schneller

wykonawcy: Florian Bücking, Rafał Dziemidok, Magdalena Jędra, Michele Meloni, Ahmed Soura, Anna Steller

managment: Marta Zientkowska

producenci: Sinuston Festival, Milchhof (Berlin), Koncentrat Artistic Group

premiera: 1 listopada 2015, Magdeburg, SinusTon Festival

czas trwania: 45 minut

Projekt wspierany przez Culture.pl.