Warszawa/Scena Tańca Studio 2016/IV: Teatr ROZBARK „Umarłam w krasie, czyli przypuszczalnie żyłam” – reż. i chor. Anna Piotrowska

Wersja do druku

Udostępnij

W ramach czwartej odsłony Sceny Tańca Studio 2016 odbędzie się pokaz spektaklu Umarłam w krasie, czyli przypuszczalnie żyłam Teatru ROZBARK w choreografii Anny Piotrowskiej. Spektakl poświęcony jest postaci DJ Wiki (Wirginii Szmyt). DJ Wika ma 77 lat i jest jedną z najpopularniejszych DJek. Imprezy, na których gra, przyciągają wiele osób, lubiących dobrą zabawę. Jak przyznaje DJ Wika jej pasja ma także wymiar pokojowy, ponieważ dzięki jej muzyce zatracają się różnice międzypokoleniowe, a nawet międzynarodowe. Trzy razy w tygodniu jest rezydentką w jednym z warszawskich pubów, występowała także podczas Malta Festival w Poznaniu oraz podczas finałów WOŚP.

O spektaklu:

Spektakl odnosi się poprzez obserwację do codzienności starszych ludzi, często już samotnych lub też co się zdarza, niepotrzebnych i odstawianych w niepamięć, czyli miejsca starości, kojarzone z domami opieki społecznej, domami starości, szpitalami. W spektaklu dominować będą również refleksje nad sylwetkami starszych osób, które są wciąż aktywne, pełne pasji, wiary i energii i w dodatku potrafią zarażać tą energią.

Umarłam pięknie, starałam się całe życie, by dobrze o mnie mówiono i z honorami mnie pochowano, ale czy rzeczywiście żyłam pełną piersią? Czy cieszyłam się każdym dniem? Czy jestem szczęśliwa? Czy mogę spojrzeć przede wszystkim sobie w oczy i powiedzieć NIE ŻAŁUJĘ? Niczego nie żałuję. Okres starości jest największą chwilą na refleksję i spojrzeniem na życie z perspektywy doświadczeń i przyhamowania.

„Z tą samotnością to jest tak, że każdy odbiera ją inaczej, są ludzie, którzy nie mogą znieść samotności, cierpią z jej powodu, funkcjonują dopiero wtedy gdy mają kogoś blisko obok siebie, ale są i tacy, którym samotność nie przeszkadza. Najważniejsze to rozeznać jaką się jest osobą i jeżeli bardzo męczymy się bez kogoś drugiego, to spróbujmy znaleźć sobie partnera na jesień życia. Uważam, że seniorzy wymagają resocjalizacji i przystosowania się do nowych realiów życia. DJ Wika podkreślała, że wypoczynek, nadmiar wolnego czasu seniorowi nie służy. Najgorzej seniorów wkurza jak dzieci przychodzą i mówią przy wyjściu, no to teraz odpocznij sobie tato, a on przecież po całych dniach odpoczywa, chciałby wreszcie coś robić. I moja misja polega na tym, żeby wykrzesać w seniorach tę chęć do aktywności. Musicie znaleźć w sobie coś co moglibyście robić, nie bójcie się, mimo podeszłego wieku, pomagać biedniejszym, słabszym, chodzić choć raz w tygodniu na tańce, bo taniec to radość i ruch, a was często ogranicza strach przed ludźmi, co oni powiedzą, jak to skomentują. A niech gadają co chcą. Musimy pokazać światu naszą siłę i mądrość.”

I. Rojek, DJ Wirginia Szmyt odwiedziła kielecki Dom Seniora, echodnia.eu, 27.07.2015

koncepcja, reżyseria i choreografia: Anna Piotrowska

kreacja i wykonanie: Aleksandra Bożek-Muszyńska, Joanna Chułek, Kamil Bończyk, Wojciech Chowaniec

muzyka: Michał Mackiewicz

scenografia & kostiumy: Anna Piotrowska

światło: Paweł Murlik

asystent produkcji: Filip Pawlak

produkcja: Teatr ROZBARK, Fundacja Rozwoju Tańca_eferte

premiera: 18 grudnia 2015, Teatr ROZBARK, BYTOM

czas trwania: 70 minut

***

Scena Tańca Studio