Warszawa: Scena Tańca Studio 2018 – odsłona V: „Ruch w samym centrum uwagi”

Piąta odsłona Sceny Tańca Studio 2018, realizowanego przez Teatr Studio oraz Instytut Muzyki i Tańca przy wsparciu Biura Kultury m.st. Warszawy i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, odbędzie się w dniach 1 – 3 września 2018. Jedyna odsłona programu kuratorskiego Joanny Chitruszko i Soni Nieśpiałowskiej-Owczarek odbędzie się pod hasłem Ruch w samym centrum uwagi. W programie znajdą się: spektakle i performanse taneczne (Uważnie się przyglądam Ilony Trybuły i Adama Świtały; Zdarzenia Pracowni Fizycznej, SzaZy i Gości; Melancholia – tryptyk Jakuba Lewandowskiego; Czekając trawnika Anny Piotrowskiej, Aleksandry Bożek-Muszyńskiej, Joanny Żurawskiej-Federowicz; Ewa i On Iwony Olszowskiej, Pawła Koniora, Marcina Janusa; pastmefuture i Don’t call me my little sweet pony w choreografii Anny Piotrowskiej; Birdland Natalii Iwaniec; warsztaty (Taniec współczesny Dawida Lorenca; Gaga/people i Improwizacja  Natalii Iwaniec) oraz lekcja edukacyjna i spektakl improwizowany dla dzieci i opiekunów ( Len Krzysztofa Skolimowskiego, Anny Skolimowskiej, Pawła Grali, Barbary Południak).  

Kuratorki Joanna Chitruszko i Sonia Nieśpiałowska-Owczarek o piątej odsłonie piszą: „Wrześniowa odsłona Sceny Tańca Studio ukazuje prace artystek i artystów, stawiających język ruchu w centrum uwagi procesu twórczego. Wybrałyśmy spektakle oparte na improwizacji oraz choreografie, których struktura umyka percepcji widza lub celowo odsłania swoją budowę. Nawiązujemy do tytułu cyklu wystaw sztuki współczesnej W samym centrum uwagi, które odbywały się od listopada 2005 do września 2006 w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Kurator całego cyklu Jarosław Suchan i zaproszeni przez niego kuratorzy w samym centrum uwagi publiczności stawiali najważniejsze zjawiska w polskiej sztuce współczesnej tamtego okresu. Sztuka współczesna dzięki nowym nazwiskom nabierała wówczas znaczenia za granicą przy jednoczesnym jej marginalizowaniu przez opinię publiczną w Polsce. Dziś to artyści tańca w kraju i poza jego granicami tworzą najciekawsze zjawiska, anektują przestrzenie dotąd zarezerwowane dla sztuk wizualnych, współtworzą najważniejsze spektakle teatru dramatycznego, są obecni w teatrze niezależnym, zdobywają prestiżowe nagrody, kształtują obecność tańca w wielu europejskich miastach, tańczą w najciekawszych zespołach w Europie i na świecie. W ostatniej dekadzie status sztuk wizualnych i ich miejsce w świadomości społecznej uległ całkowitej przemianie, twórczość choreografów natomiast wciąż pozostaje dziedziną nieznaną, umyka uwadze szerokiej publiczności, dziennikarzy, instytucji i urzędników. Taniec, podobnie jak teatr czy sztuki wizualne, przenika wiele obszarów życia społecznego, niesie wartości, takie jak wolność, otwartość na zmiany i szacunek do ciała, natury, drugiego człowieka oraz buduje wspólnoty wszędzie tam, gdzie są one zagrożone. Coraz bardziej autonomiczna obecność tańca rozwijającego się pomiędzy tradycją i nowymi zjawiskami w teatrze i sztukach wizualnych zasługuje na pełną uwagę.

Program zbudowałyśmy wokół autorskich języków ruchu, jakie wypracowali polscy twórcy tańca,  czerpiący w badaniach nad ruchem z bogatej tradycji języków ruchu Conrada Drzewieckiego, Jacka Tomasika, Jacka Łumińskiego czy Witolda Jurewicza lub innych artystek i artystów tańca, których metody są im bliskie. Tworzenie i wieloletnie rozwijanie autorskich metod pracy z ruchem przez polskich twórców tańca współczesnego miało fundamentalny wpływ na rozwój i obraz tej dziedziny sztuki w naszym kraju. II Wojna Światowa i emigracja utrudniła na kolejne dekady dostęp do niezwykłego dorobku artystów tańca międzywojnia, który był przypominany poprzez działania m. in. Jacka Łumińskiego oraz aktualnie prowadzone projekty badawcze i publikacje. Trwająca dekady po wojnie izolacja kulturalna skutkowała koniecznością stwarzania przez twórców własnego języka w oparciu o wcześniejsze doświadczenia wyniesione ze znanych sobie technik i stylów tańca, sportu czy teatru. Dodawali do samodzielnie rozwijanych metod przetworzone przez siebie wpływy z zagranicy. Możliwość podróżowania otworzyła drogę wymiany metod pracy. Jedni artyści szukali ich nierzadko daleko poza Polską, podczas gdy inni rozwijali się niemal wyłącznie za granicą i tworzyli spektakle w oparciu o całkowicie odrębne ruchowe doświadczenie. Podczas tych trzech dni spotkań z publicznością STS robimy pierwszy krok w kierunku możliwie jak najpełniejszego ukazania tej różnorodności. Wrześniową odsłonę otworzą dwa spektakle oparte na partyturach improwizacji. Pokażemy różne strategie kreowania scenicznej improwizacji wykonaniu dwóch pokoleń tancerzy. W sobotni wieczór można będzie zobaczyć Zdarzenia Jacka Owczarka i SzaZy w wykonaniu Pracowni Fizycznej i Gości, spektakl grany od 8 lat. Rozigranie i nieprzewidywalność Zdarzeń opiera się na strukturze zadań, wypracowanej z tancerzami i muzykami na podstawie pracy z kanałami zmysłowymi i procesem zmiany. W sobotniej edycji Zdarzeń zagra nieobecny od kilku lat w Polsce Dawid Lorenc, tancerz norweskiego teatru Carte Blanche. Wieczór zamknie spektakl Ilony Trybuły i Adama Świtały Uważnie się przyglądam. Jest on rezultatem projektu badawczego dotyczącego improwizacji i uważności, które Ilona Trybuła, ambasadorka scenicznej improwizacji w Polsce, prowadziła ze studentami, a obecnie już absolwentami Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Przed sobotnimi spektaklami zapraszamy dzieci w wieku 4-12 lat wraz z opiekunami na lekcję o improwizacji i spektakl w wykonaniu Krzysztofa Skolimowskiego, Pawła Grali, Anny Skolimowskiej i Barbary Południak. Drugiego dnia w spektaklu przyjrzymy się temu, jaki świat do wykreowania na scenie stworzył Jakub Lewandowski dla Sylwii Hefczyńskiej-Lewandowskiej, Dominiki Wiak i Kingi Dudy. Lewandowski, dotąd najczęściej współpracujący z teatrami dramatycznymi, zaprezentuje swoją pozostawiającą niedosyt celebrację ruchu, wielokrotnie nagradzaną choreografię Melancholia. Poniedziałkowy wieczór składać się będzie w dwóch części. W pierwszej Iwona Olszowska i Paweł Konior wspólnie z muzykiem Marcinem Janusem zagrają jeden z serii swoich improwizowanych spektakli – Ewa i On. Każde z nich do wspólnej improwizacji strukturalnej wnosi wieloletni dorobek pracy nad świadomością ciała i partnerowaniem, w jej ramach eksplorują tematy, relacje i tworzą zdarzenia sceniczne. W drugiej części wieczoru pokażemy krótkie choreografie Natalii Iwaniec i Anny Piotrowskiej. Najnowsza praca solowa Natalii Iwaniec Birdland czerpie z języka ruchu GaGa i nomadycznych doświadczeń autorki. Widzowie zobaczą także Annę Piotrowską w hipnotyzującym solo don’t call me my little sweet pony oraz duet w jej choreografii – pastmefuture w wykonaniu Szymona Dobosika i Alexeya Torgunakova, w którym rozbrzmiewają echa wielu kulturowych wzorców ruchowych i technik tańca. W ramach wrześniowej odsłony w niedzielę odbędzie się warsztat tańca współczesnego dla doświadczonych tancerzy z Dawidem Lorencem, a w poniedziałek warsztat Natalii Iwaniec dla wszystkich osób (+16 lat), zainteresowanych językiem ruchowym GaGa i improwizacją ruchu.”.

Program V odsłony (Ruch w samym centrum uwagi):