Warszawa: spektakl site-specific „Mimikra” – chor. Liwia Bargieł-Kiełbowicz

Spektakl to choreograficzna medytacja nad społeczną naturą człowieka, inspirowana zjawiskiem mimikry – automatycznego, nieświadomego naśladowania gestów, emocji i zachowań innych. Duet performerów tworzy żywy organizm, morficzne ciało wspólne, które nieustannie negocjuje kierunek ruchu, eksplorując relacyjność, repetycję i złudzenia cielesnej formy.

W psychologii społecznej mimikra stanowi formę adaptacji społecznej, która pomaga jednostce budować więzi i zyskiwać akceptację. To zjawisko wspiera procesy takie jak współpraca, zaufanie i empatia, wzmacniając poczucie przynależności do grupy. Mimikra aktywuje się dzięki pracy neuronów lustrzanych – mechanizmów w mózgu, które umożliwiają nam intuicyjne rozumienie i odzwierciedlanie stanów emocjonalnych oraz działań innych osób.

Człowiek jest istotą społeczną – nie może funkcjonować poza wspólnotą, w której zaspokaja swoje potrzeby i znajduje przestrzeń do rozwoju. W obliczu współczesnych kryzysów spektakl staje się szeptanym manifestem współistnienia – próbą odnalezienia harmonii między potrzebą przynależności a pragnieniem indywidualności. Choreografka sięga po miękkie środki przekazu, pragnie zwrócić uwagę na detal gestu i harmonię ruchu, aby stworzyć przyjazne miejsce wspólnej kontemplacji oraz doświadczenie, które będzie budujące.

Widzowie proszeni są o przyniesienie słuchawek i telefonów komórkowych, które umożliwią im odsłuchanie ścieżki dźwiękowej towarzyszącej spektaklowi. Forma silent disco nadaje wydarzeniu wyjątkowy charakter – odbiór staje się jednocześnie bardzo osobisty i głęboko wspólnotowy, podkreślając tematy relacyjności i rezonansu międzyludzkiego.

Twórcy:

Choreografia: Liwia Bargieł-Kiełbowicz we współpracy ze Stanisławem Bulderem
Wykonanie: Liwia Bargieł-Kiełbowicz, Stanisław Bulder
Muzyka: Jerzy Mączyński

Projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie edycja VI
Kuratorka działu site-specific: Paulina Święcańska
Organizator: Mazowiecki Instytut Kultury i Fundacja Artystyczna PERFORM
Współfinansowanie: m.st. Warszawa
Partnerzy: Przestrzenie Sztuki Lublin, Komuna Warszawa

Liwia Bargieł-Kiełbowicz ‒ absolwentka Konserwatorium Tańca Współczesnego Trinity Laban w Londynie. Doktorka sztuki w dziedzinie sztuk teatralnych. Wykładowczyni na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Jako tancerka wystąpiła m.in. w spektaklach Caroline Finn, Guilherme’a Botehlo, Macieja Kuźmińskiego, Hygina Delimata, Mikołaja Mikołajczyka, Tomka Ciesielskiego, Uli Sickle, Elwiry Piorun, Waldemara Raźniaka. Jest autorką choreografii do spektakli teatralnych Joanna Szalona; Królowa, Tragedia Jana X (reż. W. Raźniak), Opowiadanie Brazylijskie (reż. M. Hycnar), Demon Teatru, czyli mniejsza o to (reż. A. Domalik), Wiedźmin (reż. W. Kościelniak), Trąbka do słuchania (reż. M. Bednarkiewicz). Reżyserka spektakli teatralnych: Iluminacje, Witzelsucht, Szron/Frost, Body Bank, Encore oraz współautorka (razem z Lilianną Krych) performatywnej interpretacji Treatise Corneliusa Cardewa (zamówienie Warszawskiej Jesieni 2016).  Od roku 2015 współpracuje z artystką wizualną Martą Jarnuszkiewicz, z którą stworzyła prace Nullpunkt, Pozycja początkowa – wertykalna, Tachypnoe, Projekt Anaberg. Od roku 2020 pracuje z artystą wizualnym Bartłomiejem Kiełbowiczem. Razem stworzyli cykl prac video Pandemobook oraz performens Stretching. Od roku 2024 występuje w spektaklu Weroniki Pelczyńskiej Dances for Lucia, realizowanego we współpracy z Klangforum Wien dla Implustanz Festival.

Stanisław Bulder ‒ ukończył warszawską Akademię Teatralną i studiował taniec współczesny w Opus Ballet we Florencji. Aktualnie jest w trakcie studiów magisterskich na kierunku Badania Artystyczne na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współtworzył projekty artystyczne w takich instytucjach, jak: Teatr Studio, Teatr Tańca i Ruchu Rozbark, Nowy Teatr, Teatr Współczesny w Kielcach, Teatr Tańca Zawirowania, Turnus na Wolskiej, Hastag Lab, WOK, Compagnie Didier Théron, EinTanzHaus, Machol Shalem Dance House. Działa na styku szeroko pojętych sztuk wizualnych. Pracuje w Polsce i we Francji. Stypendysta tegorocznej edycji programu Culture Moves Europe. W sztuce interesują go performans społeczny i klaunada. W pracy artystycznej szuka możliwości emancypacyjnej sztuki działającej na rzecz zwierząt.

Jerzy Mączyński ‒ polski saksofonista, kompozytor i producent. Zaczynał od free jazzu i jazzu współczesnego, aby po kilku latach kreatywnego rozwoju płynnie przejść do elektroniki, łącząc tym samym różne podejścia do muzyki. Absolwent Berklee College of Music (Production concentration) oraz Syddansk Musikkonservatorium. W roku 2025 ukazał się album, w którym debiutował jako producent i sound designer. Dwa lata wcześniej ukazało się jego wydawnictwo będące ważnym krokiem w rozwoju artystycznym – Universal Harmonies and Frequencies – Tune IN, czyli owoc współpracy z Jamalem Mossem aka Hieroglyphic Being. Płyta zebrała bardzo pozytywne recenzje w takich magazynach, jak: „The Quietus”, „The Wire”, „CRACK magazine”, „Mojo”, „Financial Times” i wielu innych. Wcześniej wydał album Jerry&ThePelicanSystem – Sariani we współpracy z Wacławem Zimplem, a także swój debiut w kwintecie w prestiżowej serii Polish Jazz. Krążek składa się z eksperymentalnych kompozycji jazzowych z wieloma odniesieniami do znaczących polskich twórców jazzowych – jak Komeda czy Stańko – i pomysłem połączenia elementów z różnych stylów muzycznych. Mączyński prezentował swoją muzykę na wielu scenach i festiwalach, w tym: BLA Oslo, Dekmantel Festival, Accidental Meetings Bristol, Moth Club, London Jazz Festival, South Explorer Rotterdam, OFF Festival, Kantine am Berghain, Jazz Jantar, NCPA Mumbai Experimental Stage i wielu innych.