fot. Pat Mic
Stowarzyszenie Sztuka Nowa zaprasza na spektakl Pompa funebris – politycznie (nie)zaangażowany ceremoniał pogrzebowy, w którym osobiste mitologie są radykalnie przetwarzane w odosobnionych mikroceremoniach żałobnych.
Twórcy dekonstruują sarmacko-populistyczną instytucję staropolskich obrzędów pogrzebowych pompae funebre, z przełomu XVII i XVIII wieku i konfrontują ją z kontekstem komunikacyjnej próżni i kryzysu politycznego. Tworzą świat pozbawiony cieni – przeszłości, pamięci i postpamięci. Monochromatyczna, prześwietlona przestrzeń staje się miejscem, w którym pasywne oczekiwanie jako forma przetrwania przeistacza się w bierny opór. Pozbawiona sensu werbalizacja emocji kształtuje mikrokosmos nowych kodów i gestów. Pozornie bierne ciało i pasywny umysł ostatecznie przeciwstawiają się odrętwieniu.
Pompa funebris to ceremonia życia i śmierci. Kogo? Czego? Dla kogo i po co? Czy bierny opór jest taktyką na przetrwanie w oczekiwaniu na agonię sztuki, polityki, bogów, tradycji, ojców, matek, narodowych idei, ulicznych protestów czy raczej nadaje nowy kierunek działania?
Najlepszy spektakl nurtu OFF w rankingu czasopisma „TEATR”
Laureat konkursu The Best OFF 2019
reżyseria, dramaturgia: Kasia Pol, Dawid Żakowski
scenografia, kostiumy: Kasia Pol
występują: Magdalena Dębicka, Vera Popova, Borys Jaźnicki, Dawid Żakowski
muzyka: Zoi Michailova
projekt reżyserii świateł: Katarzyna Łuszczyk
asystent reżysera: Maks Markariants
współpraca: Łukasz Zwoliński
produkcja i koordynacja: Karolina Dziełak-Żakowska, Sztuka Nowa
Spektakl powstał w ramach Centrum artystycznego L30/32.
Produkcja: Sztuka Nowa
Partnerzy: Muzeum Warszawskiej Pragi, U-47
Projekt współfinansowany przez m. st. Warszawa.
***
„Pompa funebris” Stowarzyszenia Sztuka Nowa w reż. Kasi Pol i Dawida Żakowskiego to wymagający, chwilami olśniewający spektakl teatru tańca. I choć nie pada w nim ani jedno słowo, to twórcy zdołali nasycić go mnogością znaczeń. Inspirowany sarmackimi zwyczajami pogrzebowymi, przerodził się w katalog współczesnych samopożegnań. To także namysł nad formami wiary adekwatnymi dla zsekularyzowanej rzeczywistości. A przy okazji również dowód na rosnącą siłę tańca w przestrzeni teatru offowego, co podkreślają także wyniki drugiego konkursu „The Best OFF”, w którym przedstawienie zdobyło nagrodę
Dominik Gac, „Teatr”
„Pompa funebris” w reżyserii duetu Pol/Żakowski jest pewnym przełomem w karierze warszawskich twórców. Nie jest to kolejny spektakl teatru ruchu – jak dotychczasowe produkcje duetu – ani próba zmierzenia się z teatrem słowa. To przedstawienie igrające z przyzwyczajeniami widza i nie dające się łatwo zaszufladkować.
