materiały organizatora
Studium Teatralne w Warszawie zaprasza na wieczór spektakli młodych tancerzy, absolwentów Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Pokazane zostaną cztery autorskie projekty: Dokument. Jestem Ptakiem Victorii Herczek, multitude Wojciecha Marka Kozaka, papi pacify Małgorzaty Czyżowskiej i 5,6,7, i Victorii Herczek i Oscara Mafy.
Tym co rodzimy/tworzymy szukamy dialogu i konfrontacji z Wami.
Chcemy pokazać kim jesteśmy, co robimy i czym/jak się bawimy.
To forma spotkania z widzem i jesteśmy ciekawi co z tego wyjdzie..
Przyjdźcie i zobaczcie.
4 performerów
4 projekty
4 różne spojrzenia na szeroko pojęty ruch i teatr
1 artystka wizualna
1825 dni spędzonych na Wydziale Teatru Tańca
9 125 dyskusji różnych
20 075 godzin wypoconych na sali
21 900 obiadów zjedzonych z pudełek
6 kończyn poruszanych w tym samym czasie
10 800 pomysłów na miesiąc
39 960 pomysłów na dobę
nie/skończenie wiele inspiracji
1 wydarzenie, na które was serdecznie zapraszamy:
95 minut działań/akcji/reakcji
70 miejsc
Dokument. Jestem Ptakiem.
Jestem przyrodniczym świadectwem ptaka.
Sztuczny świat – sztuczny ptak.
Nie wszystko co piękne jest piękne.
Ptak oddycha z ulgą, dlatego siedzi na dachu.
…
Ptak ten jest światem. Jednostką odpowiadającą za ogół.
Ptak ten jest zamknięty w chmurach, a właściwie chciałby być.
Ptak lata w miejscu.
Migruje w miejscu.
…
Trochę ja się czuję, wiesz jak taki egzotyczny ptaszek w klatce, bo też te kolory.
Ja się czuję trochę jak jakaś papużka, która jest taka niby piękna, ale w sumie to jest kiczowata.
To ja się mniej więcej tak czuję.
…
Ptaka można tak sobie oglądać w naturalnym środowisku. Bądź nienaturalnym również.
Ptak pozuje.
Ptak zmienia pozy.
…
Ptak może teraz spokojnie odetchnąć z ulgą i przysiąść sobie na betonowej gałęzi.
Ptak ten mruga, kiedy słońce świeci mu w oczy.
…
To mogłoby się wydarzyć. Świat bez ptaka pójdzie z dymem.
Ale ptak i tak puszcza go z dymem.
Ptak lata.
I ptak szybuje.
Ptak lata. I ptak szybuje.
Ptak puszcza wszystko z dymem.
…
koncepcja i wykonanie: Victoria Herczek
scenografia: Anna Aderek
czas trwania: 35 min.
multitude
multitude (ang. mnogość, wielość) to proces kształtowania, stawania się. Podejmuje temat o b c e g o poruszającego się w strukturach społecznych, jego dążeń, pragnień i przeżyć. Jest to podróż do świata wewnętrznego i zewnętrznego, w głąb cielesności i umysłowości. Konfrontuje ludzką potrzebę nazywania i klasyfikacji zjawisk z różnorodnością rzeczywistości.
Praca była prezentowana w Wiosce Teatralnej Węgajty w 2018 roku oraz na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Lokoranga w Kalkucie w 2018 roku. Otrzymała Nagrodę Instytutu Muzyki i Tańca na 6. Ogólnopolskim Dniu Mnodramu w Koszalinie w 2018 roku.
koncepcja i wykonanie:: Wojciech Marek Kozak
reżyseria światła: Radosław Lis
czas trwania: 25 min.
papi pacify
Papi pacify to projekt traktujący w mikro skali o makro pragnieniach. Pragnieniach totalnych, niemożliwych, nieskończonych. Pragnieniach kobiet. Delikatne ruchy przeistaczają się w symboliczne gesty. Następuje płynne przesunięcie z rejonów niewinnej sensualności w sferę brutalnej i perwersyjnej seksualności. Gdzie następuje granica między samokontrolą a jej brakiem? Czy autodestrukcyjny gest może stanowić afirmację współczesnej kobiecości? Czy seksualność kobiet utożsamiana jedynie z pornografią i uległością może stać się ich przywilejem i siłą?
Praca była prezentowana na Polskiej Platformie Tańca w 2017 roku w ramach prezentacji bytomskiego Wydziału Teatru Tańca PWST w Krakowie.
koncepcja i wykonanie: Małgorzata Czyżowska
czas trwania: 10 min.
5,6,7, i
Projekt jest wynikiem poszukiwań i rozmyślań nad tożsamością rytmu. Co stanie się w momencie, kiedy rytm wyjdzie poza ograniczające go ramy taktów i jaka będzie jego relacja do metrum? Jak oddać bezduszną wirtuozerię wartości rytmicznych stojąc w obliczu słabości ludzkiego ciała? W trakcie działania rytm jest dekonstruowany, fragmentaryzowany, przeobrażany, a ostatecznie zostaje ucieleśniony. Rytm staje się wszechobecny, porusza się, rzeźbi przestrzeń i zaznacza swe istnienie wszelkimi możliwymi sposobami oddziałując na jak największą ilość zmysłów u widza.
Praca została zaprezentowana w Finale 7. edycji konkursu choreograficznego 3,2,1…taniec! w 2017 roku, w Finale Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego OPUS 1 w Słowenii w 2017 roku, na 5 stacji – Festiwalu Sztuki na starym dworcu w Katowicach w 2017 roku i podczas Mandala Performance Festival we Wrocławiu w 2017 roku.
koncepcja i wykonanie: Victoria Herczek, Oscar Mafa
czas trwania: 15 min.
Bilety: 10-20 zł do kupienia na miejscu
***
Victoria Herczek
ur. 1995, od 2014 roku studentka Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Tworzy własne projekty i choreografie, w których manifestują się jej artystyczne poszukiwania i przekonania. W 2016 roku współtworzyła spektakl nie/widzialne dla Galerii Negatyw. Rok później kontynuacją projektu była instalacja performatywna wystawiona na 5 stacji – Festiwalu Sztuki na starym dworcu w Katowicach. Wraz z Oscarem Mafą współtworzyła choreografię 5,6,7,i, która była wystawiana na wielu scenach w Polsce i za granicą. W sierpniu 2018 roku wystąpiła w filmie A Republica das Bruxas w reżyserii Valerio Giovanniniego. Prowadzi anty-vloga jako frau herczegh, gdzie materializują się jej zainteresowania performancem oraz montażem wideo.
Anna Aderek
ur. 1993. Zajmuje się działaniami performatywnymi i scenografią. Pochodzi ze Szczecina. Wykształcenie zdobyła na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na kierunku grafika warsztatowa (2013-2018). Uzyskała dyplom w pracowni Interpretacji Literatury oraz prezentacja dodatkowa w pracowni scenografii. Wielokrotnie nagradzana m.in.: zdobyła Nominację do nagrody na 10. Biennale Grafiki Studenckiej w 2017 roku, tytuł Ambasador Canson 2015. W 2012 oraz 2013 roku była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Prezydenta Miasta Szczecin (Stypendium Artystyczne)
Małgorzata Czyżowska
ur. 1988. Absolwentka Kulturoznawstwa UW. Obecnie studentka V roku PWST WTT w Bytomiu. Stypendystka Kibbutzim Collage of Education w Tel-Awiwie. Doświadczenie sceniczne zdobywała współpracując m.in. z Janem Peszkiem (Wariat i zakonnica), Jerzym Stuhrem (Bal w operze), Mariuszem Trelińskim (Ognisty anioł), Błażejem Peszkiem (Rocznica), Michałem Siegoczyńskim (Niżyński). Choreografie jej autorstwa można oglądać w Polsce i za granicą, m.in. double trouble (Festiwal Nowa Generacja, Praga), papi pacify (Polska Platforma Tańca, Bytom).
Oscar Mafa
ur. 1993. Pochodzi z Mysłowic, względnie też z Pretorii. Aktor, tancerz, student roku dyplomowego Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie im. St. Wyspiańskiego na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Wystąpił w spektaklach: Gdzie jest Paweł? w reżyserii Jana Peszka, Stany Skupienia w choreografii Jacka Przybyłowicza, 1725 m.n.p.m. w choreografii Joanny Chułek w ramach programu Scena dla tańca, Konformista w reżyserii Bartosza Szydłowskiego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie, Carmen w reżyserii Andrzeja Chyry, Skazany na bluesa w reżyserii Arkadiusza Jakubika, Lorem Ipsum w reżyserii Pawła Urbanowicza, Rajza po Kaufhauzie w koncepcji Doroty Furmaniuk, Polonez alla Polacca na niemiecką nutę w reżyserii Sebastiana Majewskiego, oraz w spektaklu Rozkosz w reżyserii Jakuba Lewandowskiego w teatrze Rozbark. Finalista 7. edycji konkursu choreograficznego 3,2,1…taniec! oraz międzynarodowego konkursu choreograficznego OPUS 1 za etiudą taneczną 5,6,7,i w choreografii współtworzonej z Victorią Herczek. Członek nieformalnego kolektywu teatralnego Vagabond Physical Collective.
Wojciech Marek Kozak
ur. 1993. Pochodzi z Gądecza pod Bydgoszczą. Aktor, tancerz, performer, student V roku AST w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Jego zainteresowania krążą wokół sztuk performatywnych, w których poszukuje odpowiednich dla niego form wyrazu. Współpracował m. in. z Jackiem Przybyłowiczem (Stany Skupienia), Jerzym Stuhrem (Bal w Operze), Iloną Trybułą i Adamem Świtałą (Uważnie się przyglądam), Sebastianem Majewskim (Polonez alla polacca na niemiecką nutę), Janem Peszkiem (Wariat i Zakonnica), Rudolfem Zioło (Sinobrody. Nadzieja kobiet), Katarzyną Pawłowską (DEXTRAL). Fascynują go Indie. Współpracuje z kalkuckim teatrem Kasba Arghya, gdzie odbył rezydencję i zrealizował monodram Moja podróż do Veda Prakritih w reż. Manish Mitra, który prezentowany był na wielu scenach w Indiach i Polsce. Tworzy również własne projekty takie jak multitude (Nagroda Instytutu Muzyki i Tańca na 6. Ogólnopolskich Dniach Monodramu w Koszalinie), performance Interwiev. Współtworzył też projekt Nie/widzialne, w ramach którego powstał spektakl teatru tańca oraz instalacja performatywna.
