Warszawa/Studium Teatralne: Magda Tuka „Deus ex running machina”

Zdjęcie: Warszawa/Studium Teatralne: Magda Tuka „Deus ex running machina”

materiały organizatora

Wersja do druku

Udostępnij

Studium Teatralne zaprasza na performans Magdy Tuki Deus ex running machina.

Magda Tuka o procesie twórczym: Interesuje mnie ciało wrzucone w tryby wyższych konieczności, zdeterminowane przez narzucone warunki. Bez celebracji. Traktowane raczej instrumentalnie. Będące w służbie idei/znaczeń. Często nagie, wystawione, w okolicznościach niesprzyjających. Ale nie upokorzone, bo stanowiące poligon zmagań. Powstawanie peformansu trwa latami. To obrazy, myśli skojarzenia, które pojawiają się w wyobraźni, czasem we śnie i za którymi podąża intuicja.

O spektaklu:

Performerka znajduje się w stanie ciągłego biegu – za czymś, ucieczki – przed czymś: goni-twa-trwa. Biegnie według osobistej mapy pamięci, wyobrażeń, przybierając różne postaci. Sama stwarza swój własny komentarz. Próba samokrytyki ma twarz chóru. Jak w tragedii greckiej. Chór stanowi pośrednictwo między widzami a bohaterem/ką.

Fryderyk Nietzsche uznaje chór za czynnik budulcowy tragedii. Wynika to przede wszystkim z zainteresowania Nietzschego totalnym charakterem tragedii, prowadzącym do intensywnego przeżycia ogarniającego ducha i ciało. Filozof, idąc tym tropem, rozwija sformułowaną przez Schlegla formułę chóru jako „widza idealnego”, przekształcając go w twórcę: „Chór zyskuje rangę tej instancji w tragedii, która pomaga widzom natrafić na właściwy trop uczestnictwa w świecie, jakim on się przedstawia”.

pomysł i wykonanie: Magda Tuka
dźwięk: Opaean

Bilety: 20 zł (normalny), 10 zł (ulgowy), rezerwacje: bilety.st@gmail.com

trailer


Deus ex running machina był prezentowany w ramach Emergency Festival w Manchesterze jako work in progress, a po premierze warszawskiej będzie pokazany w United Cowboys, Art House w Eindhoven.

Magda Stawman-Tuka – aktorka, performerka, dramaturżka w grupie TukaWach. Autorka kilkunastu performansów i spektakli m.in. 1923.webcam (2018), National Body Art (2018), How The Hare is Dying (2017), Girl Descending a Staircase No1 (2017), Dziewczyna schodząca ze schodów (2017), Jak Umierają Zające|Prywatna Inwentaryzacja (2016). Współpracowała m.in. z Pawłem Passinim, Marcinem Cecko, Piotrem Borowskim. Swoje prace prezentowała podczas Warszawskiej Sceny Tańca, na festiwalach: Ciało/Umysł w Warszawie, APART w Katowicach, MAAT w Lublinie i MANDALA we Wrocławiu, a także na licznych festiwalach zagranicznych. W ramach praktyk teatralnych współpracuje z brytyjsko-brazylijską grupą Zecora Ura. Jest stałą prowadzącą zajęcia Grotowski w londyńskiej szkole Fourth Monkey Actor Training Company. http://tuka.link

Wydarzenie w ramach projektu Centrum Artystyczne Lubelska 30/32 [L 30/32], sfinansowane ze środków Urzędu Miasta st. Warszawy.

Sponsor:

KALENDARIUM

ARCHIWUM WYSTAWIEŃ

premiera •

godz. 19:00

Warszawa: Studium Teatralne, ul. Lubelska 30/32

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb.

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej.

Close