Stowarzyszenie Sztuka Nowa oraz Mazowiecki Instytut Kultury zapraszają na spektakl pt. Hi-hat Loda Halama. Rewia na aktorkę i rytm w reżyserii Dawida Żakowskiego i w choreografii Danieli Komędery-Miśkiewicz. Dominika Jarosz i Hubert Zemler – wszechstronna performerka i wybitny perkusista – wystąpią na jednej scenie w spektaklu będącym wariacją na temat twórczości Lody Halamy, która swoim talentem podbiła artystyczną Warszawę okresu dwudziestolecia międzywojennego.
Pod względem formalnym spektakl ten to instalacja‐monodram na jedną performerkę i perkusję na żywo, oparty na analizie procesu dojrzewania Lody Halamy do miana artystki totalnej. Dzieło wskrzesza klimat dawnej Warszawy, jej ówczesny styl, kulturę i repertuar, ale też pokazuje wielość realizowanych przez Lodę Halamę estetyk tanecznych, kamienie milowe jej kariery, a także promowany przez nią dorobek pozaeuropejskich kultur.
Hi-hat Loda Halama to rewia na aktorkę i rytm. Minimalizm w spojrzeniu na biografię Lody przenika się z rozmachem rewii – gatunku nieistniejącego dziś w dawnym formacie. To dekonstrukcja i poszukiwanie nowego języka. To performatywne przetwarzanie tradycji. To artystyczny hologram, impresja utrwalonej pamięci po Halamie.
Pomysł na spektakl wziął się z osobistej fascynacji Dominiki Jarosz postacią wybitnej tancerki. Formuła spektaklu łączy to, co w ekspresji ruchowej artystyczne z tym, co lżejsze i służące rozrywce. Twórcy łączą wymagającą choreografię z estetyką jazzową i piosenką popularną uprawianą przez Halamę (A ja mam nogi, Lim-pam-pom).
W twórczości Lody Halamy ważną rolę odgrywały inspiracje wieloma kulturami, z których czerpała przekładając je na własny język artystyczny. Spopularyzowała w ówczesnej Warszawie tańce latynoamerykańskie, japońskie, kaukaskie i wiele innych. Charyzmatyczna Halama otaczając się artystyczną śmietanką Warszawy, współtworzyła ducha kulturalnej stolicy tamtych czasów. Życie artystki było podporządkowane nieustannemu procesowi rozwoju artystycznego, przełamującego bariery kulturowe i szukającego nowych synkretycznych jakości. Pod wieloma względami biografia Halamy przypomina wyzwanie, jakie podejmuje performer / performerka, podążając w swych impresjach za wewnętrznym głosem i występując wobec zagadnienia, z którym szczególnie rezonuje. Świat przedstawiony spektaklu został powołany do życia za sprawą ucieleśnionych fantazmatów i ekspresji artystycznych twórców spektaklu.
Dominika Jarosz – performerka, wokalistka, tancerka i aktorka. Ukończyła szkołę muzyczną I. stopnia w klasie fletu poprzecznego. Absolwentka wiedzy o teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie. Posiada duże doświadczenie w zakresie teatru fizycznego, improwizacji, śpiewu solowego i chóralnego.
Hubert Zemler – perkusista, kompozytor i improwizator swobodnie przemieszczający się pomiędzy muzycznymi kategoriami. Ceniony interpretator muzyki nowej, perkusista jazzowy, autor albumów solowych z pogranicza awangardy, elektroniki i muzyki etnicznej oraz twórca ścieżek dźwiękowych do filmów i animacji. Aktywny członek warszawskiej sceny muzyki niezależnej skupionej wokół stowarzyszenia LADO ABC. Współtworzy zespoły Melatony, Magneto, Opla (z Piotrem Bukowskim), CEL (duet z Felixem Kubinem). Współpracuje również z zespołem muzyki współczesnej Hashtag Ensemble oraz grupą Mitch & Mitch.
Realizatorzy:
Reżyseria: Dawid Żakowski
Performerka: Dominika Jarosz
Muzyka i perkusja: Hubert Zemler
Dramaturgia: Patrycja Babicka
Choreografia: Daniela Komędera-Miśkiewicz
Kostiumy: Jagoda Komorowska
Reżyseria światła: Tadeusz Perkowski
Produkcja: Iwa Ostrowska / Stowarzyszenie Sztuka Nowa
Szczególne podziękowania dla Anny Lisieckiej, autorki książki Loda Halama. Pierwsze nogi drugiej Rzeczypospolitej, Melody Lee, Conrada Gołębiowskiego, Tomasza Zadróżnego i Teatru Baza.
Organizatorzy: Stowarzyszenie Sztuka Nowa, Mazowiecki Instytut Kultury, m.st. Warszawa dofinansowanie: m.st. Warszawa
Więcej: www.mik.waw.pl/repertuar/#