Warszawa/Teatr Ochoty: Barbara Bujakowska, Daria Kubisiak „Jestem miłością I”

Teatr Ochoty w Warszawie zaprasza na Jestem miłością I Barbary Bujakowskiej i Darii Kubisiak – performatywny projekt na granicy teatru tańca, performansu i działań parateatralnych. To spotkanie dwóch kobiet, których konsekwencją jest wspólne penetrowanie przestrzeni społeczno-religijno-kulturowych, które blokują naturalny rozwój jednostek.

O spektaklu:

Dużym czynnikiem i punktem zapalnym w pracy nad projektem były pytania o poczucie wolności, a także poczucie winy. Poczucie winy w swojej elementarnej definicji utożsamiane jest ze stanem emocjonalnym powstającym w sytuacji uświadomienia sobie czynu moralnie niedozwolonego. Wielokrotnie związane jest z koniecznością poddania się karze, którą jednostki same na siebie nakładają; ma to służyć zadośćuczynieniu albo – nawet długiej – procesji odpokutowania. Wielokrotnie poczucie winy nie jest jednoznaczne z faktycznym przewinieniem, co jednak w poczuciu jednostek przepełnionych poczuciem winy nie ma znaczenia. Stan odczuwalny staje się rzeczywistością daleką od stanu faktycznego, można powiedzieć, że w dużej mierze za poczucie winy odpowiadają systemy społeczne, kultura, w której uczestniczymy, a także systemy religijne.

Celem projektu nie jest jednak obwinianie przysłowiowego Pana Boga za to, że wywołuje w nas poczucie winy, ale przypatrzenie się uwikłanym jednostkom, w tym wypadku kobietom, jakie emocje nimi targają i czy są w ogóle stanie znaleźć jakąkolwiek przestrzeń autonomicznej wolności pozbawionej poczucia winy.

Koncept i wykonanie: Barbara Bujakowska i Daria Kubisiak
Choreografia: Barbara Bujakowska
Muzyka: Marcin Janus
Premiera: 25 marca 2018, Krakowskie Centrum Choreograficzne, Kraków
Czas trwania: 50 min

Spektakl prezentowany na 2 etapie 2 Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego The Best OFF.

Barbara Bujakowska

Tancerka, performerka, absolwentka Institute for Dance Art na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linzu (dyplom BA /performance in dance) oraz P.F.P w Eksperymentalnej Akademii Tańca Współczesnego w Salzburgu (SEAD). Jest laureatką Pierwszej Nagrody w konkursie TVP2 „Dolina Kreatywna” za solowy spektakl Swan….like i stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009) oraz Art Stations Foundation (Solo Projekt 2008, Alternatywna Akademia Tańca 2009). Współpracowała m.in. z takimi twórcami, jak Teresa Ranieri, Rebecca Murgi, Nigel Charnock, Kaya Kołodziejczyk, Daniel Landau, Isabelle Schad, Towarzystwo Gimnastyczne, Teatr Maat Projekt. Mieszka w Krakowie. Prowadzi zajęcia taneczne z dziećmi, młodzieżą oraz osobami starszymi. Tworzy spektakle z pogranicza teatru, tańca oraz performansu.

Daria Kubisiak

Ur. 1989. Absolwentka polonistyki i performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim, studentka reżyserii (spec. dramaturg teatru) na Wydziale Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jako dramatopisarka debiutowała tekstem Reduplikacja w reżyserii Aśki Grochulskiej w Łaźni Nowej w Krakowie w ramach Festiwalu Uczuć Urażonych. Jako dramaturżka debiutowała spektaklem Opole/04 w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, odpowiedzialna za dramaturgię części III: Współczesny pomnik Opola, w reżyserii Jakuba Skrzywanka. Współautorka i reżyserka instalacji Kartoteka rozrzucona 2.016 (Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, 2016). Współtworzyła wraz z Katarzyną Peplińską autorskie wydarzenie sceniczne Chór Performatyków, które otrzymało wyróżnienie na Forum Młodej Reżyserii w 2016 roku (Cricoteka 2016, Teatr Nowy w Krakowie 2017), Stypendystka Stypendium Miasta Krakowa w roku 2016 w dziedzinie literatury. W Bibliotece Mieczysława Porębskiego przy MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie zrealizowała grę performatywną, dającą możliwość samodzielnego bądź zbiorowego dryfowania po bibliotece, bez obecności przewodnika. Członkini kolektywu artystycznego „Antyteren” (m.in. Dzień Cudów; Antyteren – każdy teren jest nasz – projekt prezentowany w ramach III Kołłątajowskiego Przeglądu Sztuki, Dolne Młyny 2016); członkini i współzałożycielka Pracowni Dramaturgicznej AST Kraków (pod opieką pedagogiczną Igi Gańczarczyk; projekty realizowane: „archiwum//lab.”, „Inny Teatr”).

Marcin Janus

Pochodzi z Krakowa, jest artystą dźwiękowym, multimedialnym, twórcą muzyki elektronicznej i elektroakustycznej. Od wielu lat zajmuje się oryginalnymi projektami artystycznymi. Jest autorem i często wykonawcą muzyki do licznych spektakli tanecznych oraz teatralnych. Tworząc na granicach sztuk kreuje złożone środowiska dźwiękowe. Realizując projekty stawia sobie za zadanie uczynić przedstawienia bardziej wciągającymi, nasycając świat i myślenie osobliwymi zjawiskami dźwiękowymi, dostarcza zmysłom szerokiego spektrum wrażeń. W procesie twórczym koncentruje się na barwie dźwięku, bada jego podstawowe cechy, często szuka odzwierciedlenia w ruchu i obrazie, nadaje zdarzeniom nowych znaczeń łącząc je w przestrzeniach muzycznych. Pracując w domenie cyfrowej najczęściej wykorzystuje Ableton Live i Metasynth oraz kontrolery midi, które dostarczają̨ unikalnych możliwości. W świecie analogowym operuje na mocnych brzmieniach Bass Station czy Elektrona w rezultacie jego muzyka charakteryzuje się szeroką paletą dźwiękową. W pracach opartych o technologię można usłyszeć zestawienie nagrań i organicznych dźwięków z syntetycznymi barwami o często motorycznych cechach. Zaczynał jako muzyk eksperymentalnych formacji, by po kilku latach rozpocząć pracę jako niezależny kompozytor. Był stypendystą Art Stations Foundation w programie Solo Projekt, Finalistą na Konkursie kompozytorskim, który odbywał się̨ w ramach roku Johna Cage’a. Doświadczenie zdobywał również̇ jako uczestnik kursów a w ostatnim czasie GrupLab Studia Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie z którą wspólnie brał udział w wielu projektach artystycznych. Poza częstymi występami w kraju gościł również w Londynie, Lizbonie, Turynie i Frankfurcie.