Warszawa: Teatr Sztuka Nowa „Black SQR” chor. Ewelina Sobieraj

Co połączyło Sztukę Nową i mocno eksperymentalny teatr fizyczny z suprematyzmem Kazimierza Malewicza i jego „Czarnym kwadratem na białym tle”?
I co z tym wszystkim ma wspólnego Jerzy Grotowski – wizjoner, reżyser i reformator polskiego i światowego teatru XX wieku, którego obecność wyraźnie zostaje zaznaczona w Black SQR?
Black SQR jest rozmową o rewolucji – nie monologiem, a dialogiem między performerami i widzami, którzy wspólnie pytają i szukają odpowiedzi na temat zasadności rewolucji społecznej w sztukach performatywnych w XXI wieku.

Teatr Grotowskiego jest tu istotnym punktem bardzo osobistej polemiki, bazującej na doświadczeniach związanych z rygorystycznymi metodami teatru Grotowskiego i post-Grotowskiego, czyli dążenia do wykreowania aktu całkowitego, wydobycia nieświadomości w postaci ucieleśnionych symboli, zniszczenia „psychicznego ja” oraz założenie, że performer ma ulegać instynktom i musi wypreparować psychikę. Reforma teatralna Grotowskiego była bardzo radykalna, zakładała rezygnację z ornamentu i skoncentrowanie się na performerze i jego ciele.

Podczas spektaklu Black SQR pytania się rodzą, mnożą i osaczają.

Czy ktokolwiek ma prawo do zabrania psychiki performerowi?
Czy ktokolwiek może pozbawiać kogokolwiek człowieczeństwa?
Czy metody Grotowskiego były w porządku? Czy można je dziś powielać?
Gdzie są granice rewolucji? Czy reżyser ma prawo degradować performera?
Czy nie ma innych narzędzi w teatrze?
Czy można używać przemocy wobec innej osoby w imię idei i wzniosłych celów?

To problem, który wszyscy próbują rozwiązać. Dawid Żakowski też szuka odpowiedzi i przez konfrontację z metodą Grotowskiego mówi: zrezygnuj z agresji, odpocznij, zakochaj się.
W Black SQR Sztuka Nowa kwestionuje autorytet reformatora teatru, sprawdza, jak myśl bezprzedmiotowości broni się teraz, w obecnym otoczeniu. Przedstawia problematykę płynności i stałości granic, którą można odnieść do każdej dziedziny życia prywatnego i społecznego.
„Czarny kwadrat na białym tle” jest ideą uniwersalną, ideą przedmiotu i podmiotu, mężczyzny i kobiety, performera, reżysera i widza.

Twórcy:

Reżyseria i dramaturgia: Dawid Żakowski
Asystent reżysera: Maciej Tomaszewski
Współpraca dramaturgiczna: Piotr Piotrowicz
Choreografia: Ewelina Sobieraj
Muzyka: Gamid Ibadullayev
Reżyseria świateł: Tadeusz Perkowski
Reżyseria dźwięku: Adam Jankowski
Scenografia: Sebastian Żwirski
Artysta wizualny: Konrad Tułak aka NGHTLOU
Produkcja i koordynacja: Iwa Ostrowska

Performerzy: Paweł Mandziewski, Piotr Piotrowicz, Maciej Tomaszewski, Alicja Zalewska, Agata Zataj
Produkcja: Teatr Sztuka Nowa
Współorganizator: Mazowiecki Instytut Kultury
Koordynatorka: Magdalena Chabros

Projekt współfinansuje m.st. Warszawa.

Bilety od 32 zł, dostępne: www.mik.waw.pl/repertuar/