Warszawa: Teatr Tańca Inoj i Maria Stokłosa „Projekt Wylinka/Inoj”

Projekt Wylinka/ Inoj  powstał z inicjatywy Teatru Tańca Inoj. W ramach współpracy Marysia Stokłosa realizuje z członkiniami zespołu swój spektakl z 2014 roku, w którym wystąpili Magdalena Ptasznik, Iza Szostak oraz Wojtek Pustoła. Oryginalna wersja na troje perfromerów zostanie zinterpetowana przez grupę sześciu tancerek. Zaproszenie do współpracy Marysi Stokłosy ma na celu urozmaicenie repertuaru grupy, poszerzenie spectrum możliwości artystycznych oraz nabycie nowych narzędzi pracy twórczej i technik performatywnych. Celem projektu jest także dotarcie do nowych odbiorców poprzez wykorzystanie lokalnej sieci współpracy Białołęckiego Ośrodka Kultury, poszerzenie oferty artystycznej instytucji o dzieła uznanych twórców z różnych dziedzin oraz pokazanie nowych nurtów w sztukach performatwnych.

Materią spektaklu Wylinka/Inoj jest to, co istnieje pomiędzy performerkami – sposób, w jaki są razem. Początkiem jest folia. Jej obecność łączy performerki, wyznacza zadania. Dzięki niej mogą przeżyć doświadczenie posiadania wspólnej skóry. Ostatecznie tę funkcję przejmuje ruch. Ruch pozwala zacierać granice między tym, co moje, a tym, co na zewnątrz, to on tworzy wspólnotę tempa i kształtu.

WSTĘP WOLNY. Rezerwacja miejsc: teatr.inoj@gmail.com

Koncepcja, choreografia: Maria Stokłosa www.marysiastoklosa.pl
Występują: Anna Bajer, Agnieszka Kocińska, Dorota Koprowska, Katarzyna Kryczka, Zofia Noworól, Katarzyna Sztarbała
Projekt oświetlenia: Michał Głaszczka / Paweł Śmiałek
Produkcja: Białołęcki Ośrodek Kultury
Partnerzy: Centrum w Ruchu, Wawerskie Centrum Kultury

Projekt dofinansowany z Funduszu Animacji Kultury Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej.

www.inoj.pl
www.bok.waw.pl

Premierowy spektakl był kolejną odsłoną programu Badanie/Produkcja. Taniec w procesie artykulacji, czyli tworzenia rezydencji artystycznych oraz dyskursu wokół choreografii eksperymentalnej.

Teatr Tańca Inoj powstał w 2009 roku z inicjatywy reżyserki i choreografki Katarzyny Kryczki. Dotychczasowe realizacje sceniczne zespołu wymykają się jednoznacznym klasyfikacjom. Poprzez doświadczanie, obserwację i mierzenie ze światem, tańczy swój inny kosmos (prasłowiańskie inoj – inny). Dążąc do wypracowania formuły, Teatr skupia się na plastyczności działania, zarówno w szeroko pojętej warstwie wizualnej, jak i brzmieniowej. Powstaje z intensywności spotkania tworzących go osób i wspólnego bycia ze słowem i poza słowem. W pracy nad spektaklami idea powołuje ruch w ciele aktorów, a poszukiwania zaczynają się od tańca współczesnego, obejmując analizę tańczonej postaci i bycie w momentach zaistniałych.

Działania Inoj wykraczają poza formułę tańca estetycznego i nie zamykają się w nurcie konceptualnym. Dotykają uniwersalnych problemów społecznych, a ich otwarta forma dopuszcza różne sposoby interpretacji. Inoj zaprasza twórców różnych dziedzin sztuki. Pozostaje otwarty na ludzi twórczych ruchowo, życiowo i duchowo.

Więcej:

O pierwszej wersji spektaklu