Warszawa: Warsaw Zawirowania Dance – II Międzynarodowy Konkurs Choreograficzny

Fundacja Scena Współczesna i Teatr Tańca Zawirowania zapraszają na II Międzynarodowy Konkurs Choreograficzny „Warsaw ZAWIROWANIA Dance”. Do konkursu zostało zakwalifikowanych 13 prac – miniatur choreograficznych. Prezentacje konkursowe zostały rozpisane na dwa dni.

Program

^{18 listopada (piątek) godz. 19.30}

Duet Osaka (Hiszpania) chor. Carmelo Segura

Duet L’Origen (Hiszpania) chor. Jordi Soler, Gisela Riba

Solo V (Wielka Brytania) chor. Joss Arnott Dance

Duet # DBRMPP (Polska) chor. Oskar Malinowski, Katarzyna Gorczyca

Duet Yin (Węgry) chor. Rita Závodszky, Laura Tóth

Duet Like Father, Like Son (Izrael) chor. Tomer Zirkilevich.

19 listopada (sobota) godz. 19.00

Duet Des Jours Anciens (Francja) chor. Francesco Colaleo, Maxime Freixas

Duet BeMyBaby (Niemcy) chor. Chris Jäger

Solo Unraveling (Kanada) chor. Dorotea Saykaly

Solo Whitering (Hiszpania) chor. Fernando Troya

Solo Hello. And Goodbye (Polska) chor. Paweł Malicki

Duet Let’s Du-et (Włochy) chor. Fabio Liberti

Trio Le Boléro (Francja) chor. Didier Theron

20 listopada (niedziela) godz. 18.30

Wręczenie nagród i prezentacja zwycięskich choreografii.

Opisy spektakli 18 listopada:

Osaka – duet (Hiszpania)

choreografia: Carmelo Segura

wykonanie: David Vilariño, Luis A. Largo

czas: 15 min.

Choreografia oparta na japońskiej legendzie na temat czerwonej nici. Ukazuje relację pomiędzy dwoma jednostkami, wymagającą od nas uwagi, przestrzeni i czasu. Czerwona nić rozciąga się, plącze, ale nigdy nie przerywa, zapewniając spotkanie tych właśnie dwojga ludzi w konkretnym czasie i konkretnym miejscu.

L’Origen – duet (Hiszpania)

choreografia i wykonanie: Jordi Soler and Gisela Riba

muzyka: Alva Noto and max Richter

czas: 10min

L’Origen jest zainspirowany mitem opowiedzianym przez Arystofanesa w dziele Uczta Platona. Ten mit odnosi się do źródła miłości: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się aniw dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą”.

V – solo (Wielka Brytania)

choreografia: Joss Arnott

wykonanie: Emily Pottage

muzyka: James Keane

czas: 10 min.

Atletyczne, emocjonujące i techniczne solo, które w centrum uwag stawia ciało.  V to ekstremalnie szybki ruch wykonywany przez świetnego tancerza, ale i sensualne, pełne gracji sekwencje  w przepięknym świetlnym pejzażu wykreowanym ze światła. Za światło odpowiada Fabiana Piccioli, zdobywczyni nagrody 2013 „Knight of Illumination”.

# DBRMPP – duet (Polska)

choreografia i wykonanie: Katarzyna Gorczyca, Oskar Malinowski

czas: 12 min.

„Te narkotyki to są jednak strasznie szkodliwe. My…Jeszcze tylko chciałem Cię spytać o taką rzecz, to dla mnie bardzo ważne. Może to głupie, wybacz. Czy ja, czy, to znaczy uprawiałem może z Tobą seks? Tak się pytam”.

Duet inspirowany jest utworem Doroty Masłowskiej Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku.

Yin – duet (Węgry)

choreografia i wykonanie: Rita Závodszky, Laura Tóth

muzyka: Ali Akhbar Khan: Raga Sindhu Bhairavi, Anirudha: Yathis for Bharatanatyam

Czas: 15 min.

Yin /Yang oznacza ideologię, gdzie sprzeczności łączą się i zależą od siebie. Kiedy mówimy yin, automatycznie myślimy też o yang. Yin jest symbolem wody, kobiety, a yang – ognia i mężczyzny. Tancerki pokazują nam, czym jest dla nich kobiecość, ale także, czym jest taniec. To nie tylko pot i piękno, ale i coś uświęconego. Grając na luźnych skojarzeniach Rita I Laura poruszają w swoim duecie wiele ważnych kwestii.

Like Father Like Son – duet (Izrael)

choreografia: Tomer Zirkilevich

wykonawcy: Austin Fagan and Tomer Zirkilevich

muzyka: Rona Ginat, Mark Varshavsky

czas: 15 min.

Choreografia dotyczy momentu konfrontacji pomiędzy synem i ojcem – kiedy syn szuka tożsamości i w jaki sposób prowadzi to do nieuchronnego konfliktu z władzą ojca, jak w archetypowym przykładzie Izaaka czy Edypa. Psychologiczny i religijny trójkąt stanowi strukturę do rozwoju charakterów i związków, jakie rodzą się pomiędzy bohaterami.

Opisy spektakli 19 listopada:

Des Jours Anciens – duet (Francja)

choreografia: Maxime Freixas

wykonanie: Francesco Colaleo & Maxime Freixas

muzyka: Charles Aznavour la bohème; Charles Trenet les feuilles mortes;Alva Noto prototypes 2;Tango Vicente Alvarez

czas: 12 min.

Duet, który gra ze zmysłem wzroku. Dwóch mężczyzn, na przeciw siebie, poszukających potwierdzenia siebie samych, gotowych na otrzymywanie i dawanie, manipulację, prowokację, porzucenie…

BeMyBaby – duet (Niemcy)

choreografia: Chris Jäger

Wykonanie: Sara Angius, Chris Jäger

Muzyka: Roonettes – Be My Baby; Risgar Koshnaw – Biloxi dream; Momford and Sons –After The Storm

czas: 12 min.

Chcemy opowiedzieć historię, w której chłopak spotyka dziewczynę. Oboje wiedzą, że to nie na zawsze, wcześniej czy później coś się zepsuje. Może na dzień? Kim jesteś? Kim jestem ja? Jesteśmy zbyt naiwni? Zbyt optymistyczni? Zbyt bezpośredni? Chcę Cię bardziej niż Cię potrzebuję… ale wcześniej było inaczej. To nie złamie Twojego serca…

Unraveling – solo (Kanada)

choreografia i wykonanie: Dorotea Saykaly

muzyka: oryginalna muzyka Karl Turpin

czas: 12 min.

W jaki sposób uczucie nadziei i zmiana wpływają na nasze ciało i umysł? Czy otwieramy się na zmianę czy walczymy z nią? Przywołując mit Prometeusza, solo to stawia w centrum uwagi ciało i to, w jaki sposób absorbuje ono albo odrzuca otoczenie i jego wpływ.

Withering – solo (Hiszpania)

choreografia i wykonanie: Fernando Troya

muzyka: Carlos Ema

czas: 13 min.

To solo porusza temat demencji i choroby Alzheimera. Co dzieje się w głębi tych pozornie uśpionych umysłów? Przedstawienie pełne emocji, fizykalności i gry, decyzji i odpowiedzialności. Droga wstecz.

Hello. And Goodbye – solo (Polska)

choreografia i wykonanie: Paweł Malicki

oświetlenie i wideo: Daniel Stryjecki

muzyka: AGF, The Bug, Ryoji Ikeda & Dumb Type, Tim Hecker, W. A. Mozart

Fot: Maciej Zakrzewski

„Mimo  iż często postrzegany jest jako pustka albo nic, de facto to nie czarna dziura, ale raczej kapsuła / pojemnik, w którym wszystko się ze sobą łączy, uaktywnia i zawiera. Jego esencja wynika bezpośrednio ze środka, doświadczenie go to wibrująca radość, a wyrażenie, to aktywna miłość.” Lama Ole Nydahl

6Le Boléro – trio (Francja)

choreografia: Didier Theron

muzyka: Ravel Le Boléro

czas: 15 min

Wybrałem ten utwór muzyczny z powodu jego prostej zasady kompozycyjnej, jej wymiaru kulturowego, wpisanego w obszar zbiorowej pamięci, zarówno na poziomie muzyki, jak i tańca.  Podejmuję także tematykę nowego usytuowania Bolera, zakwestionowania jego pojęcia sakralizacji dzieła sztuki. Staramy je sobie przywłaszczyć, podczas procesu konstrukcji/dekonstrukcji, próby dialogu, desakralizując go i próbując tchnąć w nie nowe życie poprzez nowe ciało.

7. Let’s Du-et – duet (Włochy)

choreografia: Fabio Liberti

wykonanie: Arina Trostyanetskaya, Fabio Liberti

muzyka: Ezio Bosso

czas: 15 min.

Choreografia zaczyna się jak choreograficzny tutorial, czyli krótki kurs „jak to zrobić” o choreografii. Ma zachęcić publiczność do zastanowienia się nad rolą choreografa i samą choreografią jako formą sztuki. Mimo, że choreografa nie ma na scenie, jest wszechobecny. W tym duecie widzimy historię miłosną ale i refleksje na temat tańca.

Wspomagane przez: Arts Council England, commissioned by Swindon Dance and South East Dance, supported by CAST and Dance City.

www.warsawzawirowaniadance.pl

www.zawirowania.pl

karolina.zawirowania@gmail.com

wojtek.zawirowania@gmail.com

790555979