List to jedna historia opowiedziana na piętnaście różnych sposobów: pijacka, zachodnia, w konwencji filmu niemego, bez użycia rąk, jako horror, od tyłu, na sposób cyrkowy, z zaskoczenia, wulgarnie, magicznie, itd. Wszystkie jednak mają jedną cechę wspólną: nie pada w nich ani jedno słowo. Rezultat jest komiczny. W trakcie przedstawienia szybko staje się jasne, iż jego siła polega na kontakcie między aktorem a widzem, który swe apogeum osiąga dzięki grze i elementom zaskoczenia. Jakość przedstawienia opiera się na nadzwyczajnej prostocie: nie ma tu scenografii, specjalnych efektów świetlnych, fantazyjnych kostiumów. Jednocześnie jednak aktor serwuje nam brawurowy występ, pełen precyzji, zgrania i fantazji. Spektakl od początku do końca obfituje w szczegóły i drobiazgi, które nie dają widzom okazji do wytchnienia od śmiechu.
Paolo Nani znany jest z niesamowitej synchronizacji, zabawnego i precyzyjnego języka ciała, mistrzostwa ekspresji mimicznej oraz aktorstwa „kompletnego”. Jego teatr charakteryzują w skrócie: synchronizacja, precyzja, styl, pasja.
List Paolo Naniego to najczęściej grane duńskie przedstawienie na świecie. Powstało w 1992 roku we współpracy z Nullo Facchinim, dyrektorem teatru Cantabile2. Spektakl prezentowany był pięciokrotnie na Festiwalu Komedii w Kolonii oraz dwukrotnie na londyńskim Festiwalu Pantomimy. Zajął pierwsze miejsce w kategorii United Slapstick w konkursie o nagrodę European Comedy Award we Frankfurcie w 1994 roku oraz zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Roner SurPris w 2005 roku we włoskim Bolzano.