Warszawa / XVIII Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania: Designare Movement „Traveling”; Pydance „There was no room for food”, „Flint”

O spektaklu Designare Movement Traveling:

W czasach koronawirusa nasze życie podlega ograniczeniom od blisko dwóch lat. Z powodu ograniczonego życia czujemy się stłamszeni, z kolei dyskomfort, jaki z tego faktu wynika sprawił, że zdążyliśmy już przywyknąć. W takich okolicznościach twórca i wykonawca postanowili o rozpoczęciu podróży od opowieści, które można przekazać. Na początku było wyobrażenie tego, jakiego rodzaju ekspresja może powstać z ruchów ciała artysty będącego uosobieniem marmuru. Twórcy zaczęli więc zgłębiać wnętrze swojego ciała, identyfikując się z marmurem. Próbują wykonywać własne ruchy poprzez liczne połączenia i rozpady, pokazując gesty obrazujące błyskawiczną reakcję na marmur poruszający się po ciele.

O Designare Movement:

Designare Movement jest azjatyckim projektem tanecznym. Designare Movement został założony w 2010 roku przez Ho Sik Yu, dyrektora artystycznego i choreografa. „Designare” pochodzi od hiszpańskiego słowa „Design”, które oznacza wyłamanie się z konwencji i stworzenie w jej miejsce nowego i kreatywnego ruchu. Opiera się na wrażliwości, ideologii i filozofii antropocentryzmu oraz na pracy nad słowami wypowiadanymi w imieniu naszego życia podczas wykonywania zadań. Obecnie grupa tworzy nowy paradygmat tańca współczesnego, współpracując ze znakomitymi tancerzami z Azji, a także odchodzi od istniejących form i regularnych obserwacji rozpadów i połączeń.

Realizatorzy:

Choreografia: Yu Ho Sik
Wykonawca: Kim Ka Hyu

***

O spektaklu Pydance There was no room for food:

„Myślałam, że to piękna meduza. Przełknęłam. Zwano ją balonem”.

„Pływałam sobie. Nagle coś nadleciało i przykleiło mi się do twarzy”.

„Od dłuższego czasu bolał mnie brzuch. Pewnego dnia wydaje mi się, jakby malutka, lecz bestialska rybka przebiła się wprost do mojego żołądka”.

„Jestem pełna”.

„Długa rurka wetknięta do nosa nie trafiła w nerwy znajdujące się za gałką oczną, jednak wydaje się, jakby dotykała mózgu. Czuję mrowienie w oczach”.

„Podaliśmy im pysznie wyglądające jedzenie. Jednak on ciągle chowa głowę w ziemię”.

O artystce:

Seo Jeong-bin należy do zespołu Pydance, a także jest choreografką, tancerką i badaczką zajmującą się naukami o tańcu. Z różnymi rodzajami tańca ma do czynienia od 5. roku życia, przechodząc od baletu, przez hip-hop, aż do tańca współczesnego, kieruje swoje wysiłki ku temu, aby tworzyć choreografię, która będzie jeszcze bardziej szczera. Po raz pierwszy swoją choreografię oficjalnie przedstawiła w 2019 roku, otrzymując nagrodę „Best Picture” podczas V edycji Międzynarodowego Festiwalu Duetów w Daegu, natomiast za swój pierwszy solowy występ zatytułowany Nie było miejsca na jedzenie otrzymała nagrodę „Post Theater Art Award” podczas XXIV edycji Międzynarodowego Festiwalu Tańców Artystycznych w Seulu. Aktualnie jej twórczość artystyczną można zobaczyć w Daegu i Seulu, gdzie pracuje jako niezależna choreografka i tancerka.

Realizatorzy:

Choreografia: Seo Jeong Bin
Wykonanie: Seo Jeong Bin

O spektaklu Pydance Flint:

Niektóre rzeczy potrzebują czasu. Czy to przekonania i myśli, które wydawały się niezmienne z czasem, czy też sportowe buty, na których przysłanie zza oceanu musiałem czekać miesiąc, są to wszystko rzecz jasna takie same błahostki. Niezależnie od tego, co robisz, na ostateczny rezultat musisz poczekać. W miarę, jak to dalej robisz, efekt zaczyna się stopniowo ukazywać. Nawet wiedząc, że większość rzeczy wymaga czasu, abyśmy mogli zobaczyć rezultat, nasz umysł szybko się niecierpliwi, oczekując szybkich efektów. Ten właśnie ludzki umysł został przedstawiony w formie porównania do procesu rozpalania ognia przy pomocy krzesiwa. Krzesiwo to wojna z czasem. Nie wolno się zniechęcać tylko dlatego, że ogień nie rozpala się do razu. Pewnego dnia gdy potrzesz krzesiwo, może pojawi się światło.

O zespole Pydance:

Pydance jest niezależną grupą taneczną z Daegu. „P” oznacza ciało „fizyczne” (z ang. physical), „Y” oznacza „dziedziniec” (z ang. yard), co tworzy „dziedziniec ciał” (z ang. body yard). Wykorzystując głównie ciało, które tworzy taniec, grupa podczas przygotowywania występów poszukuje nowych elementów ruchu i łączy różne gatunki tańca, opierając się na filozofii każdego z członków zespołu.

Realizatorzy:

Choreografia i wykonanie: Do Ji-won

Więcej o wydarzeniu: link

***

Pełny program Festiwalu: link

Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania powstał w 2005 roku z inicjatywy Włodzimierza Kaczkowskiego i Elwiry Piorun. Początkowo celem inicjatywy była konfrontacja zespołów z Europy Środkowej, wymiana doświadczeń i różnorodnych technik pracy w dziedzinie tańca. Z czasem impreza zaczęła się rozrastać, a jej gośćmi byli już nie tylko artyści europejscy – w Warszawie gościli twórcy z Azji, Ameryki Północnej i Południowej. W tym roku festiwal kończy 18 lat – co będzie zarówno pretekstem do hucznego świętowania urodzin, jak i do podsumowań i wspomnień.

Festiwal jest współfinansowany przez m.st. Warszawa oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Organizator: Fundacja Scena Współczesna, Teatr Tańca Zawirowania
Współorganizator: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie

***

Dane osobowe i wizerunek uczestnika wydarzenia może być wykorzystywane w celu promocyjnym. Zakup biletu oraz uczestnictwo w wydarzeniach jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na udostępnienie wizerunku na wszelkich materiałach promocyjnych zarejestrowanych w czasie wszystkich wydarzeń Festiwalowych organizowanych przez Fundację Scena Współczesna.