Fot. Hektor Werioz.
W spektaklu Strona po stronie bohater – dojrzały mężczyzna – przywołuje kobiety swojego życia. Zaproszone do spektaklu wykonawczynie operują różnymi technikami tańca i ruchu (m.in. akrobatyka artystyczna, modern dance, taniec towarzyski, itp.). Strona po stronie jest też impresją o fenomenie przemijania, poszukiwaniu ideału, naiwności, potrzebie wzruszeń, kategoryczności piękna, niedojrzałości, wszystkich tych rzeczach o których myślimy przeglądając albumy ze zdjęciami. Strona po stronie to spektakl z obszaru tzw. teatru narracji wizualnej. Budowany sekwencjami obrazów, wyrazistą plastyką przestrzeni teatralnej i charakterem ruchu scenicznego. Zasadniczą rolę dla animacji owych sekwencji odgrywa muzyka, istotna zarówno jako nośnik dynamiki, jak i znaczeń. Spektakl nie operuje narracją liniową, czy następstwami skutkowo-przyczynowymi. Jest impresyjną grą potocznych zachowań i „kliszowych” sytuacji. Aktorzy doprowadzają je do syntetycznych znaków teatralnych, by następnie zbudować z nich świat autonomiczny i wieloznaczny.
Po spektaklu 29 października odbędzie się spotkanie z twórcami.
Spektakl autorski w reżyserii Romana Woźniaka
Muzyka: Wojciech Urbański
Ruch sceniczny: zespół
Kostiumy/stylizacje: Zuzanna Sapeta
Wideo: Hektor Werioz
Występują: Ewa Ampulska, Magdalena Fejdasz, Diana Kamaron, Marta Kossakowska, Katarzyna Sikora, Marta Suzin, Krzysztof Franieczek
Teatr Academia założyli w 1993 roku plastycy i scenografowie: Roman Woźniak i Marcin Jarnuszkiewicz. Przedstawienia teatru „Academia” łączą narrację wizualną z muzyką, ruchem i tańcem. Zespół występował na wielu festiwalach teatralnych w Polsce oraz w Niemczech i w Wielkiej Brytanii.
Organizatorem festiwalu „Rozdroże 2014” jest Fundacja Sztuka i Współczesność we współpracy z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Organizację festiwalu dofinansowano ze środków: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Stołecznego Warszawy oraz Instytutu Francuskiego w Warszawie. Partnerem i współorganizatorem pokazu spektaklu BiT Compagnie Maguy Marin jest Teatr Wielki – Opera Narodowa.
