Fot. Przemysław Błaszczak
W kwietniu 2016 roku Instytut Grotowskiego zaprasza na kolejne seminarium praktyczne w ramach BodyConstitution. Trzon BodyConstitution tworzą grupy działające przy Instytucie Grotowskiego. Zespoły te zajmują się wybranymi technikami/tradycjami ruchu bądź na bazie źródłowych technik ruchowych stworzyły swoje własne metody treningu aktora. Studio Dwóch Ścieżek zaprasza na pokaz pracy Przemysława Błaszczaka Kokyu Ho. Praktykowanie oddechu.
Przemysław Błaszczak o pokazie:
Pokaz pracy stanowi rezultat trzyletniej, zamkniętej pracy studyjnej. Konfrontując się z zadaniem, jakie sobie postawiliśmy – stworzeniem treningu na potrzeby aktora czy performera – i wychodząc od treningu sztuk walki (w tym przypadku aikido), odkryliśmy wiele możliwych kierunków pracy. Kluczowymi dla pracy Studia Dwóch Ścieżek stały się zachowanie wierności tradycji i pytanie o to, jak pozostając jej wiernym, stworzyć jednocześnie możliwość przekroczenia jej i przeniesienia na inny grunt, jakim jest teatr.
Przemysław Błaszczak jest aktorem, od 1995 roku związanym z Instytutem Grotowskiego. W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła pod kierownictwem Grzegorza Brala (udział w spektaklu Pieśń kozła – dytyramb). W latach 2002–2003 przygotował własny monodram Ecce Homo. Od 2004 roku jest aktorem Teatru ZAR. Uczestniczył w projekcie Ewangelie dzieciństwa. Występuje w dwóch częściach tryptyku Ewangelie dzieciństwa oraz w nowym spektaklu Teatru ZAR, Armine, Sister. Gra też w Mauzerze Heinera Müllera w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa. Od 2005 roku uprawia japońską sztukę walki aikido pod okiem senseia Piotra Masztalerza (5 dan), w 2011 roku pobierał nauki u Juby Noura Shihana (6 dan) w Baja California (Meksyk). Obecnie bierze udział w zajęciach przygotowujących do bycia nauczycielem aikido. W 2005 roku przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, trenując pod jego okiem shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym japońskim karate. Jest liderem Studia Dwóch Ścieżek działającego w ramach programu badawczego BodyConstitution realizowanego w Instytucie Grotowskiego.
Studio Dwóch Ścieżek, w oparciu o doświadczenia liderów Studia w zakresie sztuk walki, Przemysława Błaszczaka (aikido) i Jakuba Gontarskiego (capoeira), podjęło poszukiwania treningu, w którym najważniejsza są idee konfrontacji i pogłębionego rozumienia funkcji treningu w pracy studyjnej. Pierwszy etap pracy skoncentrowany był na „dwóch ścieżkach” – dwóch odmiennych tradycjach ruchowych, japońskiej i brazylijskiej, oraz stanowił próbę znalezienia obszaru wspólnego, z którego czerpać mógłby performer czy ogólniej „człowiek praktykujący”. Sięgnięcie do źródłowych technik miało stać się impulsem do budowania szerokiej kompetencji ruchowej i poszerzania spektrum zdolności psychofizycznych. Zarówno pogłębione badanie zależności pomiędzy aikido a capoeirą, w tym proponowanych przez liderów modeli treningu, jak i inspiracje z poszukiwań pozostałych członków Studia (Karolina Brzęk, Agnieszka Rybak, Tomáš Wortner) otworzyło nowy etap pracy. Istotne stało się skupienie na jednej wybranej ścieżce, by umożliwić lepszą komunikację z daną tradycją oraz jej bardziej klarowną transmisję do działań performatywnych. Obecnie wokół dwóch głównych, realizowanych niezależnie ścieżek koncentrują się mniejsze formy poszukiwań podejmowanych przez członków Studia.
***
W programie BodyConstitution udział biorą: Studio Kalari (liderzy Sankar Lal Sivasankaran Nair i Justyna Rodzińska-Nair), Studio Dwóch Ścieżek (liderzy Przemysław Błaszczak i Jakub Gontarski), Teatr ZAR (lider Jarosław Fret), Studio Matejka (lider Matej Matejka) oraz Grupa Jubilo (liderzy Diego Pileggi, Agnieszka Bresler i Joshua Doerksen).
Seminarium praktyczne jest częścią projektu „BodyConstitution: międzykulturowy dialog o treningu aktora – cykl sesji warsztatowych, akademii i seminariów z udziałem studentów szkół teatralnych z Polski i Norwegii”, realizowanego w ramach programu „Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej w ramach dziedzictwa kulturowego Europy w ramach Mechanizmu Finansowania EOG 2009–2014”.
Projekt finansowany z funduszy EOG, pochodzących z Islandii, Lichtensteinu i Norwegii, oraz środków krajowych.
Partnerzy:
